Vlucht naar Vancouver


Om negen uur werden we door buurman Piet opgehaald en afgezet op het station in Helmond. In de trein konden we tot in Dordrecht blijven zitten. De overstap op de trein naar Schiphol verliep vlotjes. In 2 uur en 20 minuten stonden we op Schiphol. Het inchecken gaat tegenwoordig elektronisch en daarmee veel vlotter dan op de oude manier. Binnen twee minuten waren we ingecheckt en waren we verlost van onze grote tassen. Na een drankje gingen we naar de G-pier, gate 9. We konden vrijwel meteen instappen, klaar voor de vlucht naar Toronto die ongeveer 8 uur en een kwartier in beslag nam. Om 13.55 uur vertrok de Boeiing 767-300 redelijk op tijd. Een dergelijke lange vlucht is altijd vervelend en daarom probeerden we allebei zoveel mogelijk te slapen. Het zou tenslotte een lange dag worden met 9 uur tijdsverschil. Hoewel het slapen redelijk ging, was het toch een lange zit. Toen we over het grondgebied van Canada vlogen kon Ron zich wat vermaken met naar buiten kijken. Het noorden van Canada bleek een eindeloos leeg gebied.
Keurig op tijd landden we om 16.00 uur plaatselijke tijd in Toronto. Dat is een erg groot vliegveld en daarom werden we met een bus van de ene naar de andere terminal gebracht. Daar moesten we door de douane wat weinig voorstelde. Daarna moesten we onze bagage ophalen en even verderop weer inleveren voor de aansluitende vlucht naar Vancouver. Veel tijd om op het vliegveld wat te eten of te drinken was er niet. We konden al weer meteen instappen voor weer een vlucht van bijna 5 uur.
Om kwart over acht plaatselijke tijd stonden we buiten de terminal in Vancouver. In Nederland was het toen al 05.15 uur in de morgen van de volgende dag. We waren al 21 uur wakker en dat voelden we. De gratis transfer naar het Accent Inn hotel, dat we besproken hadden, liet 3 kwartier op zich wachten. Dat viel vies tegen. We wilden eindelijk gaan slapen. Uiteindelijk kwam de taxi ons om half tien ophalen. Gelukkig was het hotel niet ver van het vliegveld. Inchecken daar was zo gebeurd en na een douche vielen we klokslag 22.00 uur doodvermoeid op bed en vielen we meteen in slaap. 
Locatie: Vancouver, Brits-Columbia, Canada

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Zondag in München

Afbeelding
Op deze eerste volle dag in München sliepen we eerst uit. We konden er maar beter voor zorgen dat we uitgeslapen en fit waren voor deze dag waar we ongetwijfeld de nodige kilometers zouden maken. Na een uitgebreid ontbijt in het hotel, liepen we de stad in. Een tegenvaller was dat deze zondag alle winkels gesloten waren. Nu is er genoeg te zien in München maar met de winkels open is het toch altijd leuker. Gelukkig waren de vele kerstkraampjes op de diverse kerstmarkten wel open. Toch zouden we het vandaag van de kerken, paleizen en musea moeten hebben. Da’s hier geen enkel probleem. Omdat we de stad nu voor het eerst met daglicht zagen, liepen we dezelfde route als gisterenavond en maakten foto’s van dezelfde gebouwen die er nu heel anders uit zagen. Nadat we bij het oude raadhuis wat hadden rondgehangen gingen we een bak koffie drinken bij Starbucks. Had de zon geschenen toen we de koffietent binnengingen, al snel zagen we het buiten sneeuwen. En niet zo’n klein beetje ook. Binnen e
Meer lezen

Zondag in Oslo

Afbeelding
Onze eerste volle dag in de Noorse hoofdstad, dus op tijd uit bed. Meteen na het ontbijt trokken we er op uit. De hemel was, geheel tegen alle weersverwachtingen in, strakblauw. Geen wolkje aan de lucht. Via de centrale winkelstraat, de Karl Johans Gate, liepen we langs het nationale theater en de universiteit naar het koninklijk paleis. Behalve wat op en neer lopende wachten gebeurde er weinig. Wel een mooi gebouw. Door de paleistuin en dwars door een sjieke ambassadewijk liepen we naar één van de grootste toeristische atracties van Oslo; het Vigelandpark. Deze beeldhouwer maakte gedurende zijn leven van 1869 tot aan 1943 honderden beelden. Zonder uitzondering betreffen het naakte mensen. Al die stenen en bronzen nudisten hebben een plaatsje gekregen in een groot park waar jaarlijks meer dan een miljoen mensen naar komen kijken. Wij dus ook. Geruime tijd liepen we langs al die beelden en maakten heel wat foto's. Ook in het park ligt het Oslo museum. Daar zaten we een tijdje lekker
Meer lezen

Pieterpad, etappes 22 en 23

Afbeelding
Omdat de voorspellingen van het weer goed waren en we toch een paar vrije dagen tegoed hadden, besloten we onze tocht richting de Pietersberg voort te zetten. Deze dag liepen we etappe 22, die in 22 kilometers van Venlo naar Swalmen voert. We reden met de auto naar Swalmen dat vlakbij Roermond ligt. We hadden er bijna een uur voor nodig om daar te komen. In Swalmen konden we de auto makkelijk kwijt in een straatje bij het treinstation. Met de trein reden we daarna naar Venlo. Om een uur of elf konden we daar beginnen aan deze etappe die lekker makkelijk bij het station begon. De eerste kilometer liepen we parallel aan de vele sporen die hier liggen. Venlo is dan ook een druk knooppunt voor treinen. Vooral de aansluiting met het spoorwegnetwerk van Duitsland maakt Venlo een belangrijk knooppunt. Nadat we de sporen achter ons hadden gelaten kwamen we door een rijke buitenwijk van Venlo te wonen. Hier stonden ware pareltjes van huizen. Wat het extra leuk maakte om hier te wandele
Meer lezen