Naar Hope


Allebei hadden we niet al te best geslapen vanwege de hitte die maar in het campertje bleef hangen. Buiten waaide het flink en er stonden voldoende ramen open, maar de hitte wilde er niet uit. Ook bij het wakker worden scheen de zon al weer volop.
Om tien uur reden we de camping af naar het westen toe. Waar we vandaag zouden eindigen, zouden we nog wel bekijken. In het begin van de rit van deze dag zochten we naar een leuke tent voor een kop koffie, maar er was weinig te vinden langs de route. Uiteindelijk kwamen we uit in Princeton waar we benzine tankten en in plaats van koffie, een paar flesjes frisdrank dronken.
Na een bochtige weg die dan weer flink steeg en dan weer flink daalde, reden we het Manning Provincial Park binnen. We waren van plan om hier te gaan lopen. Omdat we geen idee hadden van de mogelijkheden hier, brachten we eerst een bezoekje aan het bezoekerscentrum. Daar verwees men ons naar Lightening Lake op een afstand van zo’n 5 kilometer. Omdat dat ons wel wat leek, reden we die kant op. Omdat men vergeten was ons te zeggen dat we eerst van de Highway af moesten, reden we maar liefst 32 kilometer om voordat we uiteindelijk het meer vonden. Tegen die tijd hadden we allebei honger en aten eerst onze broodjes op bij 20 Minute Lake. Daarna parkeerden we onze camper op een grote parkeerplaats bij het Lightening Lake waar het erg druk was met dagrecreanten die daar aan het zwemmen waren. Daar hadden we ook wel zin in, maar besloten toch eerst om het meer te gaan lopen. 
Na een uur en 15 minuten braken we de wandeling af omdat het te warm was. We stapten snel in onze zwemkleding en doken het water in. Duiken is trouwens wel veel gezegd want het water was zo koud dat we heel voorzichtig te water gingen. Eenmaal aan de temperatuur gewend, was het heerlijk om rond te zwemmen.
We hadden besloten een kampeerplek te gaan zoeken in Hope. Bij de eerste de beste camping hadden we geluk ondanks het bordje dat aan gaf dat ze vol zaten. Ze hadden nog wel een plaatsje voor een klein campertje. Een leuke bijkomstigheid was dat men er gratis wifi had zodat we weer onbeperkt konden internetten.
De rest van de dag hebben we lekker buiten gezeten en gebruik gemaakt van het Internet. Later, toen het wat frisser werd, gingen we binnen verder. Omdat we allebei nogal wat slaap hadden, gingen we vroeg slapen.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Zondag in München

Zondag in Oslo

Pieterpad, etappes 22 en 23