Via Telegraph Cove naar Port Hardy

De hele nacht hoorden we regendruppels op het dak van de camper vallen. Gelukkig was het droog toen we wakker werden. Na een douche en een ontbijt, moest er eerst getankt worden. Ons campertje blijkt een grootverbruiker. Er ging zo’n 70 liter in de tank na ongeveer 500 kilometer. Dat komt neer op iets meer dan 1 op 7. Gelukkig is de benzine hier goedkoop, zo’n 95 dollarcent ofwel zo’n 60 eurocent. Dat is nog eens wat anders dan in Nederland.

Vandaag de lange rit door het noordelijk deel van Vancouver Island naar Port Hardy. Meteen al na Campbell River was er niet veel meer dan de weg, de bergen en de bomen. Gedurende de hele rit vandaag zouden we geen bewoning langs de Highway 19 aantreffen. Gaandeweg de rit begon de zon te schijnen en toen we bij Sayward Junction een kop koffie dronken, konden we heerlijk in de zon zitten. Helaas bleef het weer niet zo. De zon ging van tijd tot tijd schuil achter een grote partij wolken waaruit dan wat regen viel.

Onze enige echte stop op de rit van vandaag was in Telegraph Cove. Om in het gehuchtje te komen, moesten we van de snelweg af en over een gravelpad. Het was echter de moeite waard. Telegraph Cove is een oud houtzagerijplaatsje waar de huizen op palen boven het water zijn gebouwd en met elkaar zijn verbonden door een “boardwalk”. Er staan minder dan 10 huisjes, maar toeristisch is het er wel. We aten onze lunch in een restaurantje aan het haventje. De porties die we kregen voorgeschoteld waren enorm. Toch kregen we alles op.

Vanuit Telegraph Cove was het niet ver meer naar Port Hardy. Onderweg zagen we onze eerste beren. We konden moeilijk stopen op de snelweg zodat we de eerste lieten begaan. Bij de derde beer waren we echter alleen op de weg en kon Ron de camper aan de kant zetten zodat we de beer konden fotograferen en filmen.

In Port Hardy aangekomen, hebben we in het bezoekerscentrum onze e-mail opgehaald en een kort berichtje naar het thuisfront gestuurd. Daarna hebben we nog wat boodschappen gedaan in een grote supermarkt. De caissières hier waren de langzaamste die we ooit gezien hebben. Even dacht Ron dat hij de rest van de dag in de rij voor de kassa zou staan. Eenmaal weer buiten vonden we een plaatsje op een RV-park vlakbij de ferry terminal. Behalve veel konijnen, zagen we er ook een bald eagle. Deze dag gingen we vroeg slapen omdat het morgen weer erg vroeg dag zou worden.