Ron & Nicky op reis

Alweer de laatste dag van ons weekendje weg. Na het opstaan haalden we ons ontbijt weer op in het restaurant en namen alles mee naar onze kamer waar we rustig ontbeten. Wat extra beleg en wat fruit zorgden ervoor dat we ook vanmiddag nog wat te eten hadden. In de jaren tachtig heeft Ron vier jaar lang in Waddinxveen gewoond en gewerkt. Omdat we vanuit Alphen aan den Rijn in no time in Waddinxveen konden zijn, besloten we er nog eens een kijkje te nemen. Het was tenslotte zo’n 30 jaar geleden dat Ron daar was geweest. We waren wel nieuwsgierig hoe het dorp zich in al die jaren ontwikkeld had. Destijds was het een saai en lelijk dorp. Was er iets verbeterd? Op het eerste gezicht niet. Toen we via de hefbrug het dorp binnenreden zagen we diverse open plekken in de bebouwing. Vroeger hadden daar gebouwen gestaan. Nu was het braakliggend terrein. Wat vroeger een klein winkelcentrum was geweest, was nu een enkel rijtje winkelpanden tegenover een kale vlakte. Toch was er wel wat verbeterd. Zo

Na een prima nacht moesten we voor ons ontbijt naar beneden. Daar konden we een dienblad vol laden met eten, kregen we een cappuccino mee en moesten alles op de kamer opeten. Hoewel het een prima ontbijt was, misten we toch een beetje de sfeer van een restaurant. Het is echter wat het is en zolang COVID nog rondwaart, moeten we het er mee doen. Hadden we gisteren door de polder gelopen, de uitgekozen wandeling voor deze dag was een hele andere. We zouden naar Reeuwijk-Brug rijden. Daar de auto parkeren om vervolgens een wandeling door Reeuwijk en die Reeuwijkse plassen en dwars door het centrum van Gouda te lopen. Het weer was vergelijkbaar met dat van de dag ervoor; grijs en somber, maar wel droog. Eind jaren tachtig van de vorige eeuw had Ron gedurende vier jaar in deze streek gewerkt en kwam toen ook regelmatig in Reeuwijk. Hij herkende echter maar weinig terug van het plaatsje. Het was in die tijd toch wel wat gegroeid en gemoderniseerd. De weg langs de plassen naar Gouda toe, herk

Al enkele jaren op rij reizen we in de tweede helft van januari voor een weekend af naar Egmond aan Zee. We nemen dan deel aan de wandelmarathon die daar dan georganiseerd wordt en maken er meteen een weekendje uit van door er twee overnachtingen bij te boeken. Elk jaar is de route hetzelfde; eerst een stuk over het strand om via de duinen naar Egmond terug te lopen. Omdat we die routes al zo vaak hadden gelopen, besloten we om dit jaar een alternatief te zoeken. Het plan was om een weekendje weg te boeken en daar dan te gaan wandelen. En zo kwam het dat we twee nachten boekten bij het van der Valk Avifauna hotel in Alphen aan den Rijn. Tevens boekten we er half pension bij zodat we niet op zoek zouden hoeven naar restaurants in Alphen, maar ’s morgens en ’s avonds in het restaurant konden aanschuiven voor respectievelijk ontbijt en diner. Helaas zat de pandemie ons dwars. Door de opkomst van de zeer besmettelijke Omicron-variant van het COVID-19 virus had het kabinet het land maar wee