Ron & Nicky op reis

Dag vier in het mooie Rome en we hebben nog steeds lang niet alles in het centrum van de stad kunnen bezichtigen. Een paar van de belangrijkste attracties ontbreken zelfs nog. Tijd om daar wat aan te gaan doen. We werden weer wakker met ontbijt op bed en het eerste uurtje was om wakker te worden, wat te internetten met een kop cappuccino en een lekkere douche. Buiten keken we weer, het wordt saai, tegen een wolkeloze hemel aan. Wat hebben we tot nu toe geluk met het weer. In december kan het in Rome met het weer alle kanten op, maar sinds wij er waren, liet de zon zich van z'n beste kant zien. Met de metro reisden we dit keer naar station Flaminio om van daar uit naar het Piazza del Popolo te lopen. Op de kop van dit plein staan twee, bijna, identieke kerken. Eentje was in onderhoud en dus bezochten we de andere. Binnen was het weer één en al pracht en praal zoals dat met veel kerken in Italië het geval is. Dan zijn de kerken in Nederland maar saai. Leuk in deze kerk was om t

Vandaag is de derde zonnige dag op een rij. Onder een strakblauwe hemel vertrekken we na het opstaan en het ontbijt weer naar het station Termini om daar de metro naar het Vaticaan te pakken. Gisteren konden we de basiliek niet in vanwege een buitenmis. Inmiddels weten we hoe de metro werkt en we staan dan ook al snel op het perron. Daar zijn we echter niet alleen. Allemaggies wat een hoop mensen. We laten zelfs een metro schieten omdat we er gewoon niet meer bij kunnen. Gelukkig komt 4 minuten later de volgende en kunnen we nu wel instappen. Bij het metrostation vlakbij het Vaticaan stroomt de hele metro weer leeg en worden we als vanzelf met de stroom mee naar buiten gevoerd. Het zijn duizenden mensen die tegelijk met ons naar het Vaticaan gaan. We weten nu ook waarom het zo druk is. Het is de laatste zondag van de maand en dan zijn de Vaticaanse musea gratis toegankelijk. Heel veel mensen weten dit want er staat een rij van, ongelogen, bijna een kilometer lang! De mense

Vandaag wat vroeger uit bed omdat we naar de Vaticaanse musea zouden gaan. Thuis hadden we via het internet al kaartjes gekocht om de lange rijen te vermijden. Op die kaartjes stond een bepaald tijdslot en ons tijdslot was 10.00 uur. We wilden niet te laat komen en omdat we de werking van de Romeinse metro nog moesten zien te doorgronden, vertrokken we op tijd. Buiten scheen de zon weer aan een wolkeloze hemel, maar het was nog wel een beetje fris, zo 's morgens vroeg. Een metrokaartje uit de automaten trekken viel nog niet mee. Ons kleinste bankbiljet was 20 euro en omdat de machine niet meer als 6 euro aan wisselgeld teruggaf, accepteerde het apparaat ons biljet niet. We hadden echter te weinig muntgeld en er was nergens een loket waar ze kaartjes kochten. In plaats van een dagkaart kochten we daarom maar een enkeltje wat we nog net met muntjes konden betalen. Daarna verliep de tocht vlekkeloos en waren we keurig op tijd in de buurt van het Vaticaan. Wat waren we blij met

Om tien voor half negen wordt er op de deur van onze kamer geklopt en wordt het ontbijt geserveerd. Met een overheerlijke cappuccino in bed rustig wakker worden terwijl je het nieuws checkt op je Macbook heeft toch wel wat; een vakantiegevoel. Het ontbijt was niet erg uitgebreid, maar dat weet je als je in Italië bent. Fris gedoucht gingen we daarna op pad. Buiten scheen de zon en was er geen wolkje aan de lucht. Voor vandaag hadden we het plan gemaakt om het antieke Rome te gaan bezoeken te beginnen bij het Colosseum en het Forum Romanum. Met een plattegrond in de hand liepen we dwars door de stad. Hoewel we niet de kortste weg liepen, waren we toch in no time bij het Colosseum. We schrokken wel van de gigantische rij mensen die voor dit antieke bouwwerk stond te wachten om binnen te mogen. We sloten toch maar netjes achteraan en merkten dat het allemaal wel mee viel. De rij bewoog zich gestaag en na precies een half uur in de rij staan hadden we onze kaartjes en konden we de aren

Een paar maanden hadden we al besloten dat we tussen kerst en oud en nieuw weg wilden. Ron om uit te rusten van al het harde werken, Nicky om er eens uit te zijn. Op het internet hadden we een pracht van een bed and breakfast in het centrum van Rome gevonden en via Ryanair.com hadden we een vlucht naar deze stad geboekt. Vandaag was het dan zover. We waren er ook wel aan toe. De laatste dagen was het weer in Nederland compleet bagger en bovendien was het al weer meer dan twee maanden geleden dat we uit Uganda kwamen Pas om half twee liepen we met onze koffertjes naar het station in Helmond om daar de trein naar Eindhoven te pakken. Op het station namen we de bus naar Eindhoven Airport en in minder dan een uur waren we op het vliegveld. Wat dat betreft is Eindhoven Airport onovertroffen. Vlieg je van Schiphol, dan wacht je eerst een treinrit van bijna twee uur en daar moet je minstens twee uur van tevoren inchecken. Bij vluchten van Ryanair vanaf Eindhoven check je thuis

Het heeft eventjes geduurd maar het fotoboek van onze reis naar Uganda is af. Klik hier om op de webstek van Albelli door het album te kunnen bladeren.

Dit dagje uit begint met een mailtje in de inbox van Margot die ons vraagt of we interesse hebben in twee dagkaarten voor de trein. Ze had die gekocht en vervolgens geen tijd gevonden om ze te gebruiken. Nou, wij wilden die kaartjes wel. Amsterdam als bestemming voor vandaag was snel besloten. De stad biedt ook op een maandag en bij wat minder weer voldoende vermaak. Om het station in Helmond te bereiken, viel nog niet mee. Momenteel ligt het hele stationsplein overhoop en we moesten een eind omlopen om op het perron te kunnen komen. Een stationsgebouw is er even niet. Dat moet weer worden opgebouwd nadat het oude gebouw onlangs is gesloopt. Met de trein van 09.20 uur reden we naar Eindhoven. Daar hadden we een goede aansluiting met de trein naar Amsterdam. Jammer genoeg reed de trein het hele traject als een boemeltje en kwamen we met een vertraging van maar liefst 20 minuten aan in de hoofdstad. Dat de NS haar treinen op een doordeweekse maandag buiten de spits niet op tijd

In dit blog hebben jullie al kunnen lezen dat we bijna 5.000 foto's hebben gemaakt tijdens onze Ugandareis. De afgelopen weken zijn we druk geweest met uitzoeken en bewerken van al die plaatjes. We hebben er zo'n 3.000 van over gehouden en daaruit hebben we er 250 uitgezocht die we aan jullie willen laten zien. We weten het, dat zijn er nog een heleboel, maar minder ging echt niet. Sorry daarvoor! Zie je niet op tegen die hoeveelheid foto's, klik dan op deze link of klik op het vlakje links in je scherm. Je komt dan uit op onze fotosite waar je ook alle andere series kunt bekijken. Ook kun je klikken op onderstaande collage.

Helaas al weer onze laatste dag in Uganda. Vanavond laat zouden we terugvliegen naar Nederland. We konden uitslapen maar er was al vroeg een hoop herrie van auto’s, kinderen etc. Tot acht uur hebben we in bed gelegen en daarna ontbeten. Nog maar weer een keer pannenkoek. Overmorgen kunnen we weer een boterham met kaas naar binnen werken. In de omgeving van ons guesthouse is niet zo heel veel te doen. Alleen de dierentuin en de botanische tuin zijn op loopafstand. Aan een bezoek aan de dierentuin moesten we niet denken. We hadden de afgelopen weken zoveel dieren in het wild gezien, dat zo'n tuin met dieren in kooien alleen maar kon tegenvallen. We kozen daarom voor een bezoek aan de botanische tuin. Dat was een half uurtje lopen vanuit het guesthouse. Onderweg werden we bij het State House nog tegen gehouden door de politie omdat net op dat moment de president Musoveni aan kwam rijden. Een karavaan van ongeveer 20 auto’s volgde waaronder ME, diverse ambulances en hee

Deze dag waren we heel erg vroeg weer wakker (04.55u) voor een excursie. Ontbijten zo vroeg is geen succes en met moeite werkten een bananenpannenkoek of wat toast met jam weg. In het pikkedonker reden we daarna met de jeep met James en Vicky mee voor de anderhalf uur durende trip naar het Mabamba moeras. De reden voor deze vroege tocht was het vinden van de zeer zeldzame shoebill, of schoenbekooievaar in het Nederlands, een beest zo lelijk dat ie weer mooi wordt. De bek van het beest heeft inderdaad veel weg van een schoen. We reden een heel eind het traject dat we gisteren ook hadden gereden en dat betekende weer “African massage”. Ineens stopte de auto en werd er in het Ugandees overlegd door James en Vicky en moesten we uitstappen. Niet om daar in de boten te gaan, maar om vervolgens bijna een uur over diezelfde weg te moeten lopen naar de boten! Vicky wilde niet dat we eerder aankwamen dan de gids, maar wij namen het haar wel kwalijk want het was ondertussen behoorlijk warm

Deze dag hadden we de laatste reisdag in Uganda. Vanuit ons kamp aan Lake Mburo zouden we naar Entebbe rijden. Wij stonden er niet op te wachten, want Entebbe was onze eindbestemming van onze reis door Uganda en dat betekende dus dat het einde van onze reis in zicht kwam. Nadat we hadden ontbeten stapten we omstreeks acht uur in de jeeps voor de lange rit. Was er 's morgens nog een zonnetje te zien, toen we nog maar net op weg waren, begon het te regenen. Niet hard maar toch. De weg was gelukkig prima en we schoten dan ook goed op. Onderweg viel er van alles te zien maar er werd helaas niet gestopt. Dat is toch een nadeel van een groepsreis; je kunt niet even stoppen als je wat leuks of interessants ziet onderweg. Om toch wat te kunnen fotograferen, hadden we onze camera's bij de hand en als we dan door een plaatsje reden, ging het raampje open en namen we al rijdend wat foto's. Niet ideaal maar het werkte wel. De hele morgen reden we door en hadden slechts een kor

Al om 05.20 uur ging de wekker na een rusteloze nacht. Het bed was te kort waardoor de voeten uitstaken die koud werden. We ontbeten met toast met jam bij een opkomende zon achter wolken. Daarna zijn we met de jeeps naar het nationaal park onderaan ons adelaarsnest gereden. Daar gingen we met een gids te voet op safari. Dat kan niet overal maar er zitten geen echte roofdieren in het park waardoor dat mogelijk is. Nadat de gids ons had gebrieft en we wisten wat we wel en niet mochten doen, gingen we op pad. Iedereen was doodstil om de dieren niet al te veel af te schrikken. Die zagen en roken ons natuurlijk al van verre aankomen. Sommigen kozen het hazenpad, anderen bleven netjes staan kijken. Ze kennen de mens dan ook niet als vijand. Al meteen zagen we groene meerkat aapjes met hun karakteristieke blauwe ballen, de mannetjes dan toch. Verder zagen we ook al meteen een kudde zebra’s. Zebra’s komen alleen in Uganda in dit park voor evenals impala’s. Doodstil liepen we achter de n

Was het programma in de eerste week ons iets te druk, de laatste dagen waren wat te ontspannen. We waren dan ook blij dat we uit Kisoro vertrokken voor onze volgende bestemming; Lake Mburo. De bijzonderheid van dit park is de aanwezigheid van zebra's. Deze dieren komen in Uganda nergens anders voor dan hier. Afwezig zijn olifanten en giraffen. We hadden nog wel een lange rit voor de boeg. De oude auto van James had de geest gegeven en in de afgelopen dagen was er vanuit Kampala een andere jeep gekomen zodat we ons toch konden verplaatsen. De andere jeep was niet echt veel nieuwer maar reed tenminste. Nadat we hartelijk afscheid hadden genomen van het vriendelijke personeel van de Travellers Rest, reden we de eerste uren over dezelfde weg als waarover we gekomen waren. Dat betekende weer dwars over de landingsbaan van een vliegveldje, langs het vluchtelingenkamp om vervolgens terecht te komen op de nieuwe weg door de prachtige bergen van Zuidwest Uganda. Het betekende ook weer