Ron & Nicky op reis

Na een heerlijk rustige nacht waren we toch al voor zeven uur wakker. Daardoor was het nog donker toen we op pad gingen en door de hospitalero de weg werden gewezen naar de Camino. Toch liepen we kennelijk verkeerd want in het begin zagen we in het geheel geen bordjes. We liepen maar in de richting waarvan we dachten dat het de goeie was. Pas na ongeveer een kilometer kwamen we op de route en zagen we weer overal bordjes hangen. Niet veel daarna kwamen we bij de wijnfontein in Irache. Hier zit een bodega die, als gebaar naar de pelgrims, niet alleen water aanbiedt in een fontein maar ook wijn. En niet zomaar een wijntje, maar een heerlijke rode wijn. Ron vulde er maar al te graag z'n flesje. Helaas was het klooster in Irache gesloten en konden we dat niet bezoeken. Dan maar een ontbijten op het bankje voor het klooster. De route deze dag liep langs velden maar ook door bossen met oude eikenbomen. Het weer was voor de zoveelste dag op rij erg mooi. In het plaatsje Azqueta pauz

Ondanks dat we met 10 mensen op een slaapzaal lagen viel het gesnurk erg mee. Daardoor sliepen we goed. Omstreeks 6.30 uur begon het gerommel in de rug tassen en werden we wakker. We besloten toen maar op te staan zodat we op tijd konden vertrekken naar Estella. Deze dag zat het ontbijt erbij maar dat stelde niet veel voor. Meer dan een stokbroodje met jam en een kop koffie was het niet. Om 7.30 uur vertrokken we. Buiten was het nog donker maar al wel lekker weer. Via de smalle straatjes en de beroemde brug liepen we Puente la Reina uit. We kwamen op grindpaden langs akkers en velden te lopen. Na een paar kilometer kwamen we in een klein plaatsje Mañeru genaamd. Hier stond een slimme zakenman met wat fruit. Wij kochten ieder een banaan zodat we in ieder geval weer wat meer eten in onze buiken hadden. We liepen verder richting Cirauqui en op dat moment kwam de zon heel erg mooi op van achter de bergen. We liepen in prachtig oranjeachtig licht en de schaduwen waren heel erg lang omdat

Het was vannacht goed slapen op onze eigen slaapkamer en daarom sliepen we ook wat langer dan anders deze reis. Om iets over zeven besloten we op te staan. We konden in de albergue ontbijten wat we dan ook deden. Toen we om 8.10 uur vertrokken voor deze etappe naar Puente la Reina was het al licht. Ook deze dag zou het heel mooi weer worden en dat was zo 's morgens vroeg al goed te merken. We liepen door het centrum de stad uit. De weg was heel erg goed gemarkeerd maar we waren zo aan het kletsen dat we op een gegeven moment toch van de route afraakten. Gelukkig was er een vriendelijke Spanjaard die ons terug op de route riep. We waren deze dag met heel wat andere pelgrims op pad. Het mooie is dat we inmiddels veel van deze pelgrims herkennen van eerdere etappes. We waren dan ook veel bezig met elkaar begroeten. Aan de rand van Pamplona liep de weg omhoog naar het dorpje Cizur Menor. Vanwaar uit liepen we de graanvelden in. Vervolgens duurde het een hele tijd voordat we wee

Dankzij een paar goede oordoppen sliepen we vannacht prima in de kleine kamer met zes andere personen. Toch waren we al om 6.00 uur wakker. Daardoor konden we al om 7.00 uur vertrekken voor de volgende etappe naar Pamplona. De temperatuur buiten was prima en het beloofde ook een prachtige dag te worden. Voordat we begonnen met wandelen kochten we in een winkeltje nog een brood. Het was vervolgens even zoeken om Zubiri uit te komen, buiten was het namelijk nog donker. In het donker lopen over een pad met losse kiezels raden we niemand aan. Gelukkig kwamen we zonder al teveel problemen het pad over. Langzaam werd het licht en zagen we het prachtige landschap waar we doorheen liepen. Zowel links als rechts zagen we beboste heuvels met af en toe een wit geschilderd boerderijtje daarin. Na een uurtje wandelen kregen we toch wel wat honger en ontbeten daarom bij een plaatsje al zittend op de brugleuning. Het pad, wat goed aangegeven stond, liep verder door de bossen. Veel dorpjes kwamen we

Het slapen op een slaapzaal heeft zo zijn nadelen. Ondanks een paar ferme oordoppen sliepen we toch slecht omdat andere mensen gruwelijk aan het snurken waren. Er moet deze nacht een heel oerwoud omgezaagd zijn. Een ander nadeel was dat sommige mensen al om 5.50 uur aan het rommelen waren met hun bepakking zodat we helemaal vroeg wakker waren. Zelf waren we deze dag tegen 7.30 uur weg. Het was toen nog donker. Het eerste deel van de route van deze dag liep door een bos en was behoorlijk donker. We konden amper de wegmarkering zien. Toch bleken we wel goed gelopen te hebben want na ongeveer drie kwartier wandelen kwamen we in een dorpje dat bij ons op de kaart stond. In het dorpje was een supermarkt die open was. Daar kochten we wat spulletjes voor het ontbijt. Bij een bankje naast de supermarkt ontbeten we vervolgens. De route daarna was vrij vlak en liep gemakkelijk. We kwamen door verschillende kleine dorpjes. In eentje dronken we koffie in een klein barretje. De route deze dag bl

Vandaag was het de eerste echte wandeldag en meteen de allerzwaarste van de hele Camino. Vandaag moesten we 1200 m omhoog en 560 m omlaag lopen over een afstand van ongeveer 25 km. Na een simpel ontbijt in het hotel vertrokken we om 7.15 uur. Het was toen al lekker weer dus we konden in ons T-shirt lopen ondanks dat het buiten nog donker was. De route stond duidelijk aangegeven dus we waren het stadje zo uit. Zodra we het stadje uit waren begon de klim. Eerst nog licht omhoog maar na anderhalf uur wandelen moesten we steil omhoog. Het was meteen keihard werken en daarom keihard zweten. Al snel konden we onze T-shirts uitwringen. Niet alleen de steile weg, maar ook het ontbreken van een fatsoenlijk wegdek maakte het zwaar. We waren niet bepaald de enige op de route. We schatten dat we met ongeveer met 150 mensen op pad waren naar Roncesvalles en iedereen liep te hijgen als een paard. Na 8 kilometer lopen kwamen we aan bij de albergue in Orisson. Hier rustten we wat en kochten we on

Dag twee van onze reis naar Santiago de Compostela. Na een prima ontbijt in het hotel liepen we naar het treinstation om daar te kijken hoe laat onze trein naar Saint Jean Pied de Port vertrok. We kochten ook meteen de treinkaartjes en dat was maar goed ook want treinkaartjes uit de automaat krijgen was nog geen sinecure. Uiteindelijk lukte het ons wel en daarna vertrokken we naar het centrum van de stad. Anders dan gisterenavond was het er nu heel erg levendig. In het centrum had je een markt, zowel overdekt als in de buitenlucht. Ook het feit dat de winkels nu open waren en er mensen op straat liepen gaf het centrum van Bayonne een heel ander uiterlijk. Best gezellig allemaal. Toen we de kathedraal bekeken ontdekten we dat we hier ook een pelgrimspaspoort konden aanschaffen. Dat deden we dan ook. Je kunt het ding maar hebben. Het treintje naar St. Jean vertrok keurig op tijd en was helemaal niet druk. Vanuit onze stoelen konden we rustig het landschap bekijken, wat heel erg mooi w

We hebben er lang naartoe geleefd. Zelden hebben we zo'n grote voorbereiding voor een reis gehad. En vandaag is het dan zover, we gaan de Camino lopen. Om die tocht te kunnen lopen moeten we echter eerst in het zuiden van Frankrijk komen. We hebben besloten om met de trein naar het zuiden van Frankrijk te reizen. Om 6.50 uur namen we in Helmond de trein naar Rotterdam. Die reed voor de verandering eens netjes op tijd zodat we in Rotterdam voldoende tijd hadden voor onze aansluiting. Ook de Thalys die ons naar Parijs moest brengen was keurig op tijd. Helaas reden we wel achteruit en was ons gezicht naar buiten beperkt. In twee en een half uur werden we naar de Franse hoofdstad gereden. Onderweg had Ron al metro kaartjes gekocht zodat we bij aankomst in Parijs direct door konden naar het metrostation dat ons naar Gare Montparnasse zou brengen. Ook die metro rit ging vlekkeloos zodat we op tijd op het station waren. Omdat het buiten prachtig weer was besloten we in een parkje boven op

Het was al weer een tijdje geleden dat we in Rotterdam waren. Acht jaar geleden om precies te zijn. Hoog tijd dus om weer eens die kant op te gaan. Zeker omdat er weer het nodige gebouwd is zoals de Markthal en het in het oog springend gebouw De Rotterdam van Rem Koolhaas op de Kop van Zuid. Ron was een dagje vrij en uit het spoorblaadje van de NS haalden we een kortingsbon zodat één van ons voor 8,95 euro kon reizen. Het weer werkte ook mee. Alhoewel, het is maar hoe je het bekijkt; het zou deze dag 31 graden worden. Nog nooit was het zo laat in september zo warm in Nederland. Normaal gesproken rijdt er van Helmond een rechtstreeks trein naar de Maasstad. Wij hadden natuurlijk weer een dag uitgekozen dat er aan het spoor gewerkt werd waardoor we in Breda moesten overstappen. Toch viel de vertraging op de heenweg nog mee. We waren er een kwartier later dan gepland. Toen we eenmaal in Rotterdam waren, bekeken we eerst het nieuwe NS station met z’n aparte gevel. Het geheel past goed