Ron & Nicky op reis

Weer thuis, zijn alle foto's uitgezocht en daar waar nodig een beetje bewerkt. Van de paar honderd foto's, hebben we er 76 op onze Picasa-site gezet. Benieuwd naar onze plaatjes? Klik hier op deze link en je krijgt een aardige idee van misschien wel Duitslands mooiste stad.

Het nadeel van een weekendjeweg ver van huis, is de rit naar huis als het er op zit. In dit geval moesten we na het uitchecken maar liefst 712 kilometer rijden om thuis te geraken. De TomTom stuurde ons via Magdenburg en Hannover naar huis. Op het eerste gezicht niet de korste route, maar dat bleek toch wel het geval te zijn. Wat de TomTom alleen niet had aangegeven was een dikke file nabij Halle. Het was eerst 6 kilometer aansluiten en veel stilstaan voordat we bij een stuk weg van 4 kilometer kwamen waar één rijbaan was afgesloten. Zogenaamd vanwege wegwerkzaamheden. Er was echter in het geheel niets of niemand te zien. Maar liefst 10 kilometer file en een half uur vertraging vanwege helemaal niks! Gelukkig was het traject vanaf Hannover beter te berijden waardoor we toch nog aardig opschoten. Toch bleven de Duitsers ons pesten met tal van wegwerkzaamheden. Dat duurde tot net voor de grens met Nederland. Iets voor half zes parkeerden we onze auto weer in de garage en daarmee kwam ee

Toen we deze dag wakker werden, scheen de zon al weer lekker aan de hemel. Voordat we op pad gingen, deden we ons eerst te goed aan een uitgebreid ontbijt. Vandaag waren de schalen met eten wel goed aangevuld en konden we kiezen uit tal van lekkere dingen waaronder zeker 7 of 8 verschillende soorten kaas. Het was al tien uur geweest toen we de Prager Strasse opliepen. Dat is de grote winkelstraat in Dresden. Overal waar we keken zagen we moderne winkels, die overigens allemaal dicht waren vanwege zondag, maar toch was nog goed te zien dat de gebouwen hier voornamelijk nog stammen uit het DDR tijdperk. Die typische vierkante architectuur herken je direct. We liepen door tot aan het centrale treinstation waar we even rondkeken. Op de terugweg stopten we bij een Starbucks Coffee voor een grote cappuccino op het terras. Voor de derde dag op een rij was het heerlijk weer. Vandaag was het nog warmer dan gisteren en de temperatuur moest zeker de 25 graden Celsius raken. Via het raadhuis li

Op tijd uit bed want we waren veel van plan deze dag. Maar eerst naar de ontbijtzaal voor een 5-sterren ontbijt. Dat viel in aanvang wat tegen want veel van de schalen waren leeg. Toen ik er wat van zei, werd er meteen naar de keuken gelopen en werd er verse voorraad aangevoerd zodat we toch nog konden ontbijten zoals het in een 5-sterren hotel hoort. Het weer zat ons deze zaterdag erg mee. De lucht was strak blauw en door de zon steeg de temperatuur al snel tot boven de twintig graden. En dat half september! Omdat de zon z’n licht nu van een andere kant op de vele mooie gebouwen wierp, begonnen we met het bezoeken en fotograferen van zaken die we gisteren tegen de zon in hadden moeten vastleggen. We begonnen we bij de Frauenkirche en liepen met een omwegje naar het Albertinum en de Brühlsche Terrasse en via het prachtige tegeltableau van de Fürstenzug in de Augustusstrasse naar het Residenzschloss. In de prachtige Hofkirche keken we geruime tijd onze ogen uit naar al die barokke kru

Ze stond al een tijdje op ons verlanglijstje en toen Ron vier dagen achter elkaar vrij was, besloten we er naar toe te gaan; Dresden, één van de mooiste steden in Duitsland. Via internet boekten we een prachtig 5-sterren hotel midden in het centrum van “Florence aan de Elbe”. De 650 kilometer zouden we met de auto afleggen. Om kwart over zeven vertrokken we uit Helmond en tot aan Essen konden we lekker doorrijden op de stukken waar men niet aan de weg aan het werken was. In Essen stond een dijk van een file en zonder aanwijsbare oorzaak reden we stapvoets en deden we meer dan twintig minuten over slechts drie kilometer. Het aantal wegwerkzaamheden verbaasde ons. Op dit traject reden we geen 50 kilometer zonder dat er zogenaamd aan de weg gewerkt werd. Bij de meeste wegwerkzaamheden was geen werker te zien trouwens. Wel was er steeds langdurig een snelheidsbeperking met als treurig hoogtepunt een maximum snelheid van 40 kilometer per uur. En dat op de wereldberoemde Duitse Autobahnen.