Mount Robson Provincial Park

De hele nacht had het geregend en de camping stond bijna blank. Ook bij ons vertrek van de camping regende het nog steeds. Ron had geprobeerd naar huis te bellen, maar de telefoon weigerde zijn creditcard te accepteren. Te weinig saldo misschien? Daarom bij een tankstation maar een telefoonkaart gekocht. Echter hiermee wilde het ook niet lukken. Er was één of andere netwerkstoring. Dan maar een bezoekje aan een internetcafé gebracht. Gelukkig lazen we nog geen verontrustende mailtjes over de pa van Ron, dus verder met de vakantie.

Vandaag was het Mount Robson Provincial Park ons doel. Dat was toch nog bijna 300 kilometer rijden. Gelukkig werd het tijdens de rit droog en scheen af en toe zelfs de zon. Tijdens de rit zag Nicky een paar beren aan de kant van de weg. Met gevaar voor eigen leven reed Ron daarop de camper een heel eind terug over de snelweg. Resultaat waren wel leuke foto’s van moeder beer met een jong. Bij een tankbeurt in McBride zagen we een man met een kettingzaag bezig beelden te zagen. Dat deed hij niet onverdienstelijk.

Ter hoogte van Dunster genoten we onze lunch aan de kant van de weg op een mooie parkeerplaats. De hoge bergen van de Rocky Mountains waren sowieso erg mooi.

Toen we bijna op onze bestemming waren konden we de Mount Robson, de hoogste berg van Canada, vanaf de snelweg zien liggen. Helaas lag de top in de wolken. We parkeerden onze camper op een parkeerplaats en genoten van het uitzicht. Bij het bezoekerscentrum in het park haalden we zoveel mogelijk informatie op over het park en liepen daarna de Kinney Lake trail; een wandeling van 8 kilometer. Het pad was goed begaanbaar en voerde door prachtige bossen met rood cederhout. De Robson rivier stroomde wild langs het pad. Kinney Lake was de moeite. Omdat het water afkomstig is van een gletsjer, had het die typische turkooizen kleur. Bij het meer genoten we op een bankje van het uitzicht.

Omdat de klok hier in het park een uur vooruit moest worden gezet, was het al bijna zeven uur toen we op de camping aankwamen. Die lag erg mooi in de bossen en had ruime plaatsen met veel privacy, maar geen stroom of water. Dat was voor een nacht echter geen probleem. De avond verliep zoals de meeste tijdens deze reis: Ron kookte en maakte alles vies, Nicky deed na het eten de afwas en daarna werd de oogst aan foto’s op de laptop gezet en werd dit verhaal bijgewerkt.