Ron & Nicky op reis

Vandaag al weer de laatste dag van deze reis. En zoals altijd staat zo’n dag in het teken van het naar huis reizen. Deze reis vertrok onze vlucht naar Eindhoven pas om zeven uur ’s avonds. Pas om vijf over half vier zouden we bij het hotel klaar moeten staan voor de transfer naar het vliegveld nabij Malaga. Dat betekende dus nog een dikke halve dag om vrij te besteden. We hadden deze dag geen wekker gezet maar waren tegen achten wakker. Bij het ontbijt bleek dat al veel vierdaagse lopers vertrokken waren. Het was in ieder geval een stuk rustiger in de ontbijtzaal. Voor de laatste keer gingen we ons te buiten aan alle lekkere dingen die in het buffet te vinden waren. Het wordt hoog tijd dat we weer op dieet gaan want we zullen alle twee wel enkele kilo's zijn aangekomen. Nadat we waren uitgecheckt regelden we dat onze tassen in het hotel konden achterblijven en wij zonder bagage nog door Marbella konden struinen. We verwachtten niet veel nieuws te zien en dat bleek ook zo te

Ron was ’s nachts al eens wakker geworden van het geluid van heel veel regen die op de straat neer kletterde en toen we tegen achten op stonden regende het nog steeds. We baalden al omdat we nog een complete dag te besteden hadden in Marbella en omstreken. We hadden dan ook geen haast om op pad te gaan. We werden rustig wakker en deden wat langer over ons ontbijt dan normaal. We hadden besloten om vandaag naar het plaatsje Puerto José Banús te gaan. De eerste wandeldag waren we daar doorheen gelopen en het zag er daar wel leuk uit. Ook hadden we besloten dat we erheen zouden gaan lopen. Die 5 à 6 kilometer konden er na de vierdaagse nog wel bij. Het geluk was deze dag toch nog een beetje met ons. Op het moment dat we het hotel verlieten was het droog en hoewel de lucht geheel gevuld was met donkergrijze wolken bleef het de hele tijd dat we over de boulevard naar Puerto Banús liepen, droog. Af en toe scheen de zon zelfs eventjes. Puerto Banús is begin jaren 70 van de vorige eeuw

Het eerste wat we vanmorgen hoorden was een mede hotelgast die kennelijk op z’n balkon stond en riep: “shit, het regent”. De weersvoorspellingen hadden het ook over regen, maar stilletjes hadden we gehoopt dat de weerdeskundigen in Spanje net zo beroerd het weer voorspelden als in Nederland. Helaas, de Spaanse meteorologen zijn beter. Het regende niet hard maar elke drup is er eentje teveel als je nog een vierdaagse etappe moet lopen. Ook toen we na het ochtendritueel en het ontbijt naar de start wandelden, regende het nog. Toch begonnen we met droog weer aan de finaledag. Terwijl we in de starttent stonden te wachten tot het half negen was, werd het droog waardoor de jas en paraplu al snel weer in het rugzakje verdwenen. De route voerde ons over de boulevard in de richting van ons hotel en van Puerto Banus. Daar kwamen we echter niet want vlak voor die plaats werden we het binnenland ingeleid en ging de weg eerst lichtelijk omhoog. Helaas werd de route geleidelijk aan steiler en

Het begint inmiddels routine te worden; wakker om tien over half zeven, ontbijten om tien voor half acht en weg uit het hotel om kwart voor acht. We zijn dan om iets over achten bij de start. Zo ook vandaag dus. Wat anders was, was het weer. Er hing wat meer bewolking in de lucht maar het was wel droog. Bij de start waren we als één van de eersten weg. De route van deze derde wandeldag voerde ons eerst een eind over de boulevard en daarna door wat rustige straatjes om uit te komen bij de Marbella variant van onze autoboulevard. Nadat we een drukke verkeersweg waren over gestoken begon het klimmen. Deze dag lag het hoogste punt in de route op 285 meter boven zeeniveau. Aanvankelijk ging het klimmen heel geleidelijk en door de wat koelere temperatuur was het goed te doen. Dat bleef echter niet zo. Om de A7 onderdoor te kunnen gaan moesten we eerst een heel eind weer afdalen om daarna alles weer omhoog te klimmen. Het werd echter nog wat erger. Hoog in de bergen hadden projectontwikkel

Vandaag de tweede dag van de vierdaagse van Marbella. We waren weer vroeg op want het ochtendritueel van Nicky vraagt zo z’n tijd. Omdat we deze dag wat vroeger in de ontbijtzaal waren, was het er nog niet zo druk en konden we op ons gemak ontbijten. Toen we uit het hotel vertrokken was het tegen achten en buiten was het nog gewoon donker. Ondanks dat Marbella in dezelfde tijdzone ligt als Helmond, is er toch verschil in de cyclus van licht en donker. Het is net of men in Spanje wat achter loopt. Voordeel daarvan is wel dat het ’s avonds wat langer licht is dan bij ons. Het voordeel van het feit dat het ’s ochtends later licht wordt is dat je de zonsopkomst mee kan maken. We liepen op de boulevard en zagen het langzaam licht worden wat toch wel mooie plaatjes opleverde. Natuurlijk waren we te vroeg voor de start maar terwijl we wachtten kletsen we wat met een mede Brabo die al veel gewandeld had in z’n leven. Het was voor hem de vierde keer dat hij de vierdaagse van Marbella meeli

Vandaag de start van de vierdaagse van Marbella. Al om tien over half zeven ging de wekker en om half acht zaten we al aan het ontbijt. Dat was samen met zowat de hele bevolking van het hotel want iedereen in dit hotel zou de vierdaagse mee lopen. Daarom was het even zoeken naar een vrij tafeltje in het grote restaurant. We legden een stevige bodem in onze magen zodat we voldoende energie hadden voor de eerste wandeldag. Om bij de start te komen moesten we eerst ruim 2 kilometer langs de boulevard naar de jachthaven van Marbella lopen. Extra kilometers dus. Nu was dat nog niet zo erg maar vanmiddag zouden we daar ongetwijfeld anders over denken als we na de tocht weer terug moesten naar het hotel. De vierdaagse van Marbella kent twee afstanden, 20 en 30 kilometer per dag. Omdat wij voor de langste afstand hadden gekozen mochten wij en zo’n 200 andere fanatiekelingen om half negen starten, de rest om negen uur. Precies om half negen mochten we weg en nadat onze chip was gescand lie

Ondanks de hitte hadden we allebei goed geslapen en werden tegen achten pas wakker. Buiten was het toen nog schemerig. Het ontbijt in het hotel was erg uitgebreid en we aten meer dan eigenlijk goed voor ons was. We wilden echter wel een goede bodem leggen want deze dag gingen we Marbella verkennen. Ons hotel ligt zo’n twee kilometer buiten het stadscentrum. Om in de stad te komen moeten we zo’n anderhalve kilometer over de boulevard lopen. Dat is beslist geen straf. De temperatuur was met zo’n 21 graden erg aangenaam en we hadden een mooi uitzicht over het strand en de zee. Op de boulevard waren veel mensen aan het joggen zoals eigenlijk overal op de wereld op een boulevard gebeurd. Eenmaal in de stad liepen we voorbij aan de sporthaven waar we later die dag ons voor de vierdaagse moesten aanmelden. Dat kon echter pas vanaf tien uur en zo laat was het nog niet. We besloten daarom door te lopen naar de oude stad. Om daar te komen passeerden we de Avenida del Mar waar diverse replica’

Om de routine van werken en een paar vrije dagen te doorbreken hadden we in het voorjaar een achtdaagse reis naar Marbella in zuid Spanje geboekt. Daar zou van 8 tot en met 11 oktober de vierdaagse van Marbella worden gelopen. Het leek ons wel leuk om eens een keer in het buitenland aan een groot wandelevenement mee te doen. Het boeken van de reis bij touroperator effeweg.nl had veel voeten in aarde gehad. Bij de boeking was er veel mis gegaan en we waren veel te lang aan het lijntje gehouden. Uiteindelijk was alles toch nog in orde gekomen en deze morgen stonden onze koffers al klaar voor vertrek. Om twaalf uur waren wij ook zover en sjouwden we onze tassen het centrum van Helmond door op weg naar het NS station. Al in Eindhoven waren we klaar met onze treinreis en namen we de bus naar Eindhoven Airport. Deze keer geen lange reis naar Schiphol, maar lekker dicht bij huis vliegen vanaf Eindhoven. Om kwart over één stonden we op het vliegveld dat een ware metamorfose had ondergaan