Ron & Nicky op reis

Doordat we met maar weinig mensen op de zaal lagen, sliepen we heerlijk. Pas tegen half acht werden we eens een keer wakker. Iets over achten vertrokken we in een nog donker O Porriño. In de straten was nog niet veel leven en de meeste bakkertjes waren nog dicht. Gelukkig vonden we er eentje die wel open was zodat we tenminste konden ontbijten voordat we de stad uit liepen. Waar ze allemaal vandaan kwamen, weten we niet, maar er waren ineens erg veel pelgrims onderweg. Het zal te maken hebben met de minimum afstand van 100 kilometer die je moet lopen om in Santiago een compostela in ontvangst te mogen nemen. Voordat we de stad uit waren, hadden we al een flinke klim te maken. Het was heerlijk weer en, hoewel het nog wat mistig was, was al te zien dat het een mooie dag zou worden, qua weer dan. Toen even later de zon op kwam, zagen we de meest mooie lichten over het landschap. We konden niet stoppen met fotograferen. Toen we door een dorpje kwamen, dronken we nog een lekkere bak café co

Jeetje, wat regende het hard afgelopen nacht. Zo rond een uur of vijf kwam het met bakken uit de lucht. En toen we om zeven uur op stonden, regende het nog steeds. We hadden lekker geslapen, maar helaas had één van de andere gasten een toilet gigantisch smerig gemaakt. Dat er mensen zijn die zo weinig fatsoen in hun donder hebben dat ze een toilet zo kunnen achterlaten. Gedver. Bij de prijs van het hostel zat ook ontbijt inbegrepen, dus voordat we gingen lopen deden we ons tegoed aan wat er werd aangeboden en dat was prima. Toen we om kwart over acht vertrokken, was het droog buiten. Toch trokken we onze jassen maar aan. Door een verder leeg en stil Valença liepen we het centrum uit en kwamen we al snel uit bij de brug die over de Rio Minho hangt. De brug vormt de grens tussen Portugal en Spanje. Natuurlijk maakten we een fotomomentje van onze grensovergang. Aan de Spaanse kant kwamen we meteen uit in Tui. Deze stad was nog niet heel erg wakker, want het was er maar stil. In Tui heb je

We sliepen heerlijk in onze eigen kamer. Geen gesnurk of andere geluiden van anderen en lekkere zachte bedjes. We stonden ook later op dan normaal. Dat was omdat we deze dag een korte etappe hadden en we pas om drie uur in de hostel konden waar we twee bedden hadden gereserveerd. Buiten was het voor het eerst tijdens deze Camino bewolkt. Vlakbij onze casa was een tentje waar we konden ontbijten. Na een cappuccino en een broodje ham-kaas konden we er tegen en begonnen we aan etappe 6. De route ging weer op en neer maar werd gelukkig nergens echt steil. Al na een paar kilometer kwamen we uit bij een cafeetje en zaten we al snel weer aan de koffie. Na die stop kregen we een flinke afdaling voor onze kiezen. In korte tijd daalden we 140 meter en dat was funest voor Ron z’n enkel die toch al aardig dik was, maar nu ook behoorlijk pijn deed. De ondergrond waarop we liepen hielp ook niet echt. Dat waren meestal kasseien waardoor je je voeten lastig recht kon neerzetten. De route was niet echt

We sliepen afgelopen nacht allebei niet zo best. De slaapzaal was gewoonweg iets te groot en nergens stond een raam open. Daarom waren we al voor zeven uur wakker en uit bed. De rest van de slaapzaal was echter nog sneller en we waren nagenoeg de laatsten die de albergue verlieten. Het was toen kwart voor acht. In het stadje was nergens aan een ontbijt te komen, want alles was nog dicht. Dat was op onze eerdere Camino toch iets beter geregeld. Toch kwamen we even later toch nog aan een ontbijt. Op de route stond een bord van een bakker die 200 meter van de route zou zitten. Het waren iets meer meters (zo’n 500), maar de bakker was wel open. We aten weer een heerlijk broodje met banketbakkersroom en een cappuccino. Zodoende konden we er weer tegen. Het landschap was prachtig bij het gouden ochtendlicht. We liepen over een onregelmatig pad en langs. Dan was het stijgen, dan weer dalen, maar niks aparts. Onderweg kwamen we nog voorbij een tentje waar we ieder nog een muffin en wat fris k

We hebben een heerlijke nacht achter de rug. Niemand snurkte (behalve Ron natuurlijk) en daardoor sliepen we door tot 7 uur ‘s ochtends. Lekker fris begonnen we daarom aan wandeldag vier. Die zou ons naar Ponte de Lima voeren. Het was weer heerlijk weer. Aanvankelijk ging de route langs een drukke verkeersweg, maar gelukkig hoefden we niet lang langs die weg te lopen. Na een paar kilometer lopen kwamen we uit bij een bakkertje en daar dronken we een heerlijke sterke koffie en een lekker zoet broodje bij wijze van ontbijt. De route van vandaag meed elk dorpje en we liepen alleen door velden en akkers. Er waren sowieso niet veel dorpjes die we passeerden. Dat leverde het probleem op dat ons drinken op raakte en we dat niet konden aanvullen. Best een probleem op een warme dag als deze. Gelukkig kwamen we aan een soort van bron voorbij waar we onze waterflessen konden vullen. Hoewel we het niet helemaal vertrouwden wat betreft de drinkbaarheid van het water, vulden we wel onze flessen. Bet

Nadat het blogstukje van gisteren was gepost en we al in bed lagen, ontdekte Nicky dat haar Apple Watch, die aan de oplader lag, verdwenen was. De oplader lag er nog wel, maar het horloge was weg. Nadat ze alles had afgezocht en het ding niet had gevonden, was er maar één conclusie; het horloge was gestolen. Iedereen op de slaapzaal was in inmiddels weer klaarwakker, maar niemand had de Appel Watch gezien. Via de lokaliseer-app op Ron’s iPhone konden we zien dat het ding nog in de buurt moest zijn. Via diezelfde app konden we ook een geluid afspelen op het horloge. En wat gebeurde er? Uit de rugzak van een Pool die in de hoek lag, kwam dat geluid. Na nog twee keer proberen, bleef het geluid uit zijn rugzak komen. Nicky deed een greep in zijn rugzak en haalde daar haar Apple Watch uit. De man hield zich van de domme en bleef ontkennen dat hij het horloge had gejat, maar horloges verplaatsen zich niet vanzelf, dus het was wel duidelijk was gebeurd was. Nicky haalde de hospitalero erbij m

Dankzij een paar oordoppen sliep Ron tenminste goed vannacht. Nicky, die maar 1 oordop kan verdragen, sliep wat minder goed dankzij het luide gesnurk van een Maleisische vrouw. Het blijft behelpen op een slaapzaal, maar de prijs is er dan ook naar. Vanaf zes uur ‘s morgens waren de eerste kamergenoten wakker, maar wij sliepen allebei door. Daardoor waren we nagenoeg de laatsten die de albergue verlieten. Het was toen kwart voor acht. Het was nog wat frisjes toen we vertrokken maar het zag er naar uit dat het weer een warme dag zou worden. Vanuit Villa Chã liepen we langs de kust in noordelijk richting. Het ging voornamelijk over een boardwalk, maar er waren stukken waar los zeezand de ondergrond vormden en dat was gewoonweg ploegen. We hadden nog niet ontbeten, maar onderweg was nog niks open. Een heel verschil met onze Camino Frances waar we ‘s ochtends vroeg al op diverse adresjes terecht konden. Gelukkig vonden we, vlakbij Vila do Conde, een strandtentje dat open was. Daar aten we

Om kwart voor zeven ging de wekker en nadat we om half acht hadden ontbeten, vertrokken we om acht uur uit het hotel. Het startpunt van de Camino is bij de Sé kathedraal die op 200 meter van ons hotel lag. Het was al druk bij de kathedraal met massa’s studenten die daar deze dag hun introductie hadden. Ze waren onwetend dat wij aan het begin stonden van onze wandeltocht naar Santiago de Compostela. We gaven er ook geen ruchtbaarheden aan en vertrokken stilletjes van het plein. Via smalle straatjes liepen we naar de oevers van de Douro en sloegen daar rechts af, richting de zee. Buiten het centrum viel er niet zo veel te zien. We liepen langs een doorgaande weg met veel autoverkeer. Mogelijk forenzen die gingen werken in de stad. Er stonden veel vervallen bouwsels langs de weg en omdat er niet zoveel te zien en te beleven viel, liepen we lekker door en schoten daarop lekker op. Een paar kilometer uit het centrum kwamen we op een boulevard te lopen en kregen we wat meer ruimte. Wel lekke

Dankzij een paar oordoppen sliepen we prima. Die waren nodig omdat onder het raam van onze hotelkamer een kroeg zit. Een gezellige kroeg zo te horen. We sliepen wel zo’n 10 uur aan een stuk. Het zal nodig zijn geweest. Maar fris en fruitig stonden we op, klaar voor een dag Porto. Na een uitstekend ontbijt in het hotel liepen we het centrum van de stad in. Buiten was het al weer prachtig weer. Direct naast het Sao Bento ligt de Igreja dos Congregados waarvan de voorkant helemaal bekleed is met Azulejos, de bekende Portugese blauwe tegeltjes. De Portugese variant van ons Delfts blauw. Mooi om te zien. Ook binnen was het er mooi. Verder ging het naar het stadhuis met de naam van de stad in grote letters. Hier waren we gisteren ook al, maar Nicky wilde toch eens proberen om daar een foto te maken zonder mensen er op. Ook vandaag lukte haar dat niet. Achter het stadhuis ligt de Igreja da Trindade. Het drukke barokke interieur was mooi, maar filmen mocht er niet. Waarom bleef een raadsel,

De komende twee weken gaan we de Camino Portuguès lopen we starten in Porto en lopen naar Santiago de Compostela in Spanje, een afstand van 248 kilometers. Zoals gewoonlijk sliepen we slecht in de nacht voor vertrek van een reis. Allebei waren we gedurende de nacht geruime tijd wakker en keken de klok naar het tijdstip van half zes. Toch waren we op één of andere manier weer in slaap gevallen, want toen de wekker ging, schrokken we wakker. Een beetje brak stonden we op en omdat alles al klaar stond waren we al iets over zessen vertrek-gereed. Met onze rugzakken om onze schouders liepen we door een nog verlaten Helmond naar het treinstation. Daar zagen we een Intercity voor onze neus vertrekken. Geen probleem want 12 minuten laten kwam de trein die we eigenlijk moesten hebben. Afgezien van een chagrijnige buschauffeur verliep de reis naar Eindhoven AirPort probleemloos. We hadden lange rijen reizigers verwacht, maar tot onze verbazing was het er erg rustig. Eerst gingen we naar Starbuck

Het heeft dit keer wat langer geduurd, maar net voordat we weer op reis gaan, is de video van onze reis door Schotland in mei en juni, af. Je kunt hem bekijken op ons YouTube kanaal, maar je kunt ook op onderstaande link klikken.