Als Japannertjes door Vientiane

De laatste dagen hangen we wel erg veel rond op vliegvelden. Vandaag weer zo'n dag. Het eerste deel van ons verblijf in Bangkok zal er al weer op en deze dag reisden we naar de Laotiaanse hoofdstad Vientiane. Dat ging weer door de lucht. De vlucht was al om 09.40 uur en daarom moesten we erg vroeg uit ons bed. Na een snel ontbijtje bracht een taxichauffeur ons naar het vliegveld. De achternaam van de chauffeur moet beslist Schumacher zijn geweest of de man dacht dat we onze vlucht zouden missen. Met snelheden tot 150 km/u vlogen we over de Thaise snelwegen. Resultaat was wel dat we in iets meer dan een half uur op het vliegveld stonden. We stonden verbaast over de luxe winkels op dit vliegveld. Alle dure en exclusieve merken hadden een eigen winkel in de terminal.
Voor onze vlucht naar Vientiane met Lao Airlines moesten we met een bus naar het platform waar een propellervliegtuigje klaar stond. Gedurende de vlucht van één uur en twintig minuten waren we bezig met het invullen van allerlei papieren. We hadden namelijk nog geen visum voor Laos. Daarnaast willen ze in Laos echt alles van je weten. Net voor de landing waren we klaar met invullen. In het toestel zat een grote groep Fransozen die ook allemaal nog een visum nodig hadden en door na het uitstappen snel door te lopen waren we deze groep voor. Daardoor hadden we na betaling van $35,- elk al snel een visum. In de aankomsthal kochten we met onze Visakaart maar liefst 1 miljoen Kip, de nationale munteenheid van Laos. Even waren we dus miljonair, ook al zijn die miljoen Kippen omgerekend maar €100. Een taxi was ook snel geregeld en daardoor kwam het dat we al voor twaalven incheckten in ons hotel in het centrum van Vientiane. Ron was hier in 2000 ook al geweest, maar de stad is zo gegroeid dat hij weinig meer herkende.
Eén van de dingen die Ron nog wel wist was dat je bij de Scandinavian Bakery goed kon eten. Dus daar naar toe voor de lunch. Met onze magen weer vol waren we klaar voor de enige middag en avond die we hier hadden, dus schakelden we over op onze Japanse modus en werkte in recordtijd een aantal bezienswaardigheden af, echter zonder ze tekort te doen.
Verreweg de mooiste tempel in Vientiane is de Wat Si Saket die op een comfortabele loopafstand ligt van ons guesthouse. Anders dan de tempels in Bangkok, was deze minder mooi onderhouden maar daardoor veel mooier. In de nissen in de muren van de tempel staan duizenden Boedhhabeeldjes lekker te verstoffen. Door de felblauwe lucht en een paar mooie palmen konden we hier mooie foto's maken.
De volgende attractie was de Patuxai, een soort Arc de Triomph maar dan van beton. In het bouwsel zaten tal van souvenirszaakjes, maar we kwamen voor het uitzicht vanaf de triomfboog waar in 2000 nog zandwegen waren te zien, maar nu alles netjes in een parkachtige omgeving was vervat. De hobby van Ron was hier om stiekum monnikjes in hun feloranje pijen te fotograferen.
Met een tuktuk lieten we ons naar de Pra That Luang brengen, de beroemdste stupa èn nationaal symbool in Laos. Het kolossale bouwwerk is geheel goud beschilderd en stond er mooi bij onder de stralende zon. Dat het geloof in Laos nog heel levend is, zie je ook aan de bouw van nieuwe tempels. Naast de beroemde stupa was men druk bezig met de bouw van een nieuwe tempel. De nieuwe liggende Boedhha z'n betonnen lijf was a klaar, maar moest nog verguld worden.
Met weer een andere tuktuk lieten we ons weer afzetten in het centrum van de stad. Daar bezochten we nog even de Tat Dam, een oude stupa die men niet zo goed had bijgehouden en waar de grassen op groeiden.
We vonden dat we genoeg tempels hadden gezien en gingen wat drinken op een gezellig terrasje dat Ron zich nog wist te herinneren. Met het mooie licht van de namiddagzon liepen we wat door de stad en langs de gloednieuwe boulevard aan de Mekongrivier. De lokale bevolking was hier massaal aan het genieten in het zonnetje of aan het sporten op de gloednieuwe sporttoestellen die hier gewoon in de buitenlucht staan. Hier heb je geen duur abonnement voor een sportschool nodig; je gaat gewoon naar het park.
Na een rustperiode in ons guesthouse gingen we 's avonds eten in dezelfde tent als waar we 's middags wat hadden gedronken. De temperatuur was behoorlijk gedaald en het was af en toe zelfs frisjes. We aten heerlijk voor omgerekend €6,70. Da's inclusief drank. Hiervan kunnen ze op de Cook Eilanden nog wat leren. Morgen weer vliegen, nu naar Luang Prabang. Daarna hoeven we een paar dagen niet naar een vliegveld en komt onze reis in wat rustiger vaarwater.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Zondag in München

Zondag in Oslo

Pieterpad, etappes 22 en 23