We hebben onze camper opgehaald
Vandaag was het de dag van het ophalen van de camper. Dat kon pas vanaf één uur, dus we hadden alle tijd om uit te slapen. Dat deden we dan ook. Ontbijten deden we weer op de kamer met de in een supermarkt gekochte bakjes havermout en een banaan. Een kop koffie was er als toetje. Omdat we nog niet uit wilden checken, lieten we alles op de kamer staan en liepen de New Town in voor een wandeling. Onderweg pinden we nog wat contant geld voor als we straks zover in de rimboe zitten dat ze daar geen contactloos betalen kennen.
Om kwart voor elf waren we terug in het hotel en checkten daar uit. Bij een Starbucks vestiging om de hoek dronken we een lekkere caramel macchiato voordat we naar het busstation liepen met onze grote tassen. Gelukkig was dat maar een paar honderd meter verder op. We hadden nog net tijd genoeg om een broodje te kopen voordat de bus vertrok.
We moesten met de bus om bij de verhuurder van onze camper te komen. Die zit in een plaatsje Harthill genaamd op een klein uur rijden van Edinburgh. Om half één stapten we uit waarna we nog een kwartiertje met onze koffers door Harthill moesten sjouwen om bij de verhuurder te komen. We waren iets te vroeg, maar dat was geen enkel probleem. Nadat Ron de papieren met de verhuurder had afgehandeld, kregen we de uitleg van onze camper voor de komende 23 dagen. We hebben best wel grote camper meegekregen, meer dan 7 meter lang. Het ding is wel bijna nieuw. Hij is van 2022 en er stond slechts 1180 kilometer op de teller.
We reden niet meteen weg, maar pakten eerst onze tassen uit. Daarna kwam het spannende moment om met het gevaarte aan de linkerkant van de weg te gaan rijden. Het was even wennen aan de breedte van de camper, maar het ging allemaal prima.
Onze eerste stop was bij een grote supermarkt in het plaatsje Armadale. Daar deden we een boel inkopen voor de eerste dagen. Daar waren we best wel een tijdje mee bezig. Met een kar vol boodschappen verlieten we de supermarkt en konden we op weg naar onze overnachtingsplek voor de komende nacht. Dat was in het Beecraighs Country Park nabij het plaatsje Linlithgow. Het was nog even zoeken naar het visitors center waar we ons moesten melden, maar na wat rond vragen vonden we de bedoelde plek. Het bleek een keurige en erg rustige camping te zijn, voorzien van uitstekend sanitair en onze camper kon er aan de stroom.
Omdat het nog geen etenstijd was, liepen we naar een nabij gelegen meertje waar vandaan we een prachtig uitzicht hadden op het omringende laagland. Het diner bestond vandaag uit pizza. Dit omdat er een heuse oven in onze camper zit. Het ding was nog nooit gebruikt maar werkte prima. Omdat het buiten zalig weer was, aten we buiten.
Een groot deel van de avond ging op aan het zoeken op internet naar eventuele kampeerplekken voor de komende nachten. Vanwege een zogenaamde bank-holiday met pinksteren, waren alle campings helemaal vol geboekt. We zullen de komende dagen dan ook wild moeten kamperen. Dat mag in Schotland, maar natuurlijk zitten we dan niet aan de stroom en moeten we zuinig zijn met elektriciteit. Verder maakten we een grove planning voor de komende week.
Om kwart voor elf waren we terug in het hotel en checkten daar uit. Bij een Starbucks vestiging om de hoek dronken we een lekkere caramel macchiato voordat we naar het busstation liepen met onze grote tassen. Gelukkig was dat maar een paar honderd meter verder op. We hadden nog net tijd genoeg om een broodje te kopen voordat de bus vertrok.
We moesten met de bus om bij de verhuurder van onze camper te komen. Die zit in een plaatsje Harthill genaamd op een klein uur rijden van Edinburgh. Om half één stapten we uit waarna we nog een kwartiertje met onze koffers door Harthill moesten sjouwen om bij de verhuurder te komen. We waren iets te vroeg, maar dat was geen enkel probleem. Nadat Ron de papieren met de verhuurder had afgehandeld, kregen we de uitleg van onze camper voor de komende 23 dagen. We hebben best wel grote camper meegekregen, meer dan 7 meter lang. Het ding is wel bijna nieuw. Hij is van 2022 en er stond slechts 1180 kilometer op de teller.
We reden niet meteen weg, maar pakten eerst onze tassen uit. Daarna kwam het spannende moment om met het gevaarte aan de linkerkant van de weg te gaan rijden. Het was even wennen aan de breedte van de camper, maar het ging allemaal prima.
Onze eerste stop was bij een grote supermarkt in het plaatsje Armadale. Daar deden we een boel inkopen voor de eerste dagen. Daar waren we best wel een tijdje mee bezig. Met een kar vol boodschappen verlieten we de supermarkt en konden we op weg naar onze overnachtingsplek voor de komende nacht. Dat was in het Beecraighs Country Park nabij het plaatsje Linlithgow. Het was nog even zoeken naar het visitors center waar we ons moesten melden, maar na wat rond vragen vonden we de bedoelde plek. Het bleek een keurige en erg rustige camping te zijn, voorzien van uitstekend sanitair en onze camper kon er aan de stroom.
Omdat het nog geen etenstijd was, liepen we naar een nabij gelegen meertje waar vandaan we een prachtig uitzicht hadden op het omringende laagland. Het diner bestond vandaag uit pizza. Dit omdat er een heuse oven in onze camper zit. Het ding was nog nooit gebruikt maar werkte prima. Omdat het buiten zalig weer was, aten we buiten.
Een groot deel van de avond ging op aan het zoeken op internet naar eventuele kampeerplekken voor de komende nachten. Vanwege een zogenaamde bank-holiday met pinksteren, waren alle campings helemaal vol geboekt. We zullen de komende dagen dan ook wild moeten kamperen. Dat mag in Schotland, maar natuurlijk zitten we dan niet aan de stroom en moeten we zuinig zijn met elektriciteit. Verder maakten we een grove planning voor de komende week.
Reacties