Naar Skye waar we een prent hebben gekregen

Toen we wakker werden, was het buiten iets beter weer dan gisteren. Het was weliswaar zwaar bewolkt, maar het was tenminste droog. Voor even dan. Al voor negenen reden we van de camping in Ullapool af.
Onze eerste stop was al vrij snel nadat we het dorpje uit waren gereden bij de Corrieshalloch Gorge. De falls of Measach hebben hier een diep ravijn gegraven. Toen we bij de parkeerplaats aan kwamen, bleek dat we de enigen waren. We snapten er niks van. Boven het ravijn heeft men een hangbrug gebouwd die maar liefst 61 meter boven het water hangt en wiebelde toen we er over heen liepen. Een paar honderd meter verderop was er een uitkijkplatform gemaakt waar vandaan je mooi zicht had op de hangbrug en een fikse waterval eronder. Toen wij er waren, kwamen ook andere mensen een kijkje nemen, maar druk was het er niet en dat voor zo’n mooi natuurverschijnsel.

Na deze stop was het tijd om richting Isle of Skye te rijden. We konden kiezen voor de lange route via de kust of de snellere route via wat bredere wegen. We kozen voor de laatste optie omdat we het vandaag tot in Portree wilden redden, wat best een eind rijden was. Helaas verslechterde het weer en gaandeweg de morgen begon het weer te regenen. In de auto hadden we er geen last van, maar het landschap waar we door heen reden werd er zo grijs van. Dat was extra jammer omdat het gebied prachtig was met veel groen, bergen op de achtergrond en overal meertjes.
In het plaatsje Achnasheen parkeerden we de camper bij een klein stationnetje en dronken we een heerlijke cappuccino die we haalden bij een klein koffietentje langs de weg. Op onze rit kwamen we nauwelijks dorpjes tegen. Af en toe wat huizen, maar nergens een dorpje. Gek genoeg lagen er wel overal stationnetjes langs de spoorlijn die parallel aan de weg liep. We vroegen ons af wie hier de trein moest nemen.
De weg werd af en toe weer enkelbaans en daardoor schoot het minder op. Wel werd het landschap steeds mooier, zeker toen we langs Loch Carron reden. Toen we op de A87 kwamen, konden we weer wat sneller doorrijden. De eerste wat echte plaats waar we vandaag doorheen reden was Kyle of Lochalsh waar de brug is gebouwd naar Skye. Vanwege het weer besloten we er niet te stoppen, mede ook omdat we hier toch ook weer terug kwamen. Misschien was het dan beter weer.
De weg op Skye was goed en je kon zien dat we op toeristisch terrein waren. Overal zagen we B&B’s en hotelletjes. We besloten door te rijden naar Portree, de hoofdplaats van Skye. Bij Sligachan stopten we nog een tijdje vanwege een prachtige woeste rivier die zich hier onder mooie oude bruggetjes wurmde. Onderweg keek Nicky naar een camping in Portree waar we zouden kunnen gaan staan deze avond en nacht. Het bleek dat er in Portree geen camping was. Wel eentje in Torvaig op zo’n 2 kilometer van Portree. Toen we daar echter aankwamen, bleek dat deze was volgeboekt. De vriendelijke eigenaar gaf aan dat het momenteel erg druk was op Skye en waarschijnlijk alle campings vol zaten. We verbaasden ons daarover, maar moesten wel een alternatief zoeken. We besloten eerst naar Portree terug te rijden om het stadje te bekijken. We konden onze camper kwijt op een groot parkeerterrein en met de parkeer-app had Ron in no time betaald. Portree is vooral beroemd vanwege z’n kleurrijke panden in het haventje. Die gingen we eerst bekijken. Helaas regende het onophoudelijke dat leverde maar saaie grijsachtige foto’s op. Nadat we wat door het plaatsje hadden geslenterd, gingen we koffie drinken in een cafeetje. Daar zaten we een tijdje prima.

Op een gegeven moment hield het op met regenen en kwam er zelfs een voorzichtig zonnetje. Daarom maakten we de foto’s van het haventje nog een keer, maar deze keer dus met wat meer kleur erin. Toen we genoeg van Portree hadden gezien, liepen we naar onze camper en ontdekten dat we een prent hadden gekregen. We snapten er niks van want we hadden toch parkeergeld betaald. Een andere camperbestuurder sprak ons aan dat hij ook zo’n bekeuring had gekregen. Het bleek dat we twee keer parkeergeld hadden moeten betalen vanwege de lengte van de camper. Die stond namelijk op twee parkeerplaatsen. Hoe kinderachtig kun je als parkeerwachter zijn? Als we de prent binnen 14 dagen zouden betalen was die 30 pond, daarna maar liefst 60 pond. Wel balen, maar het is zoals het is.
We hadden besloten dat we deze nacht wild zouden kamperen. Er was toch nergens plaats op een camping en met 1 nacht wild kamperen, hadden we onze bekeuring terug verdiend. We vonden een parkeerplaats een eindje van de doorgaande weg af waar al een andere camper stond. Daar kwamen later nog drie andere campers bij staan zodat het een kleine camping leek. We hadden een fraai uitzicht over een meer en een wei waarin schapen graasden. We stonden er prima.
Ron betaalde de prent maar meteen zodat we daar vanaf waren en kookte langs de weg zomaar een restaurantwaardig diner. Voor morgen wist Ron een plaats op een camping in Dunvegan te reserveren, zodat we morgen weer aan de stroom kunnen, maar een nachtje zonder is met deze camper geen probleem. Nu maar hopen dat we eens van die regen af zijn.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Zondag in München

Zondag in Oslo

Pieterpad, etappes 22 en 23