Onze eerste dag met de camper

Afgelopen nacht bleek dat we beiden nog niet gewend zijn aan het tijdsverschil van 7,5 uur. Al vroeg in de nacht waren we weer wakker en konden niet meer in slaap vallen. Allebei hebben we verschillende uren wakker gelegen om tegen de morgen eindelijk weer in slaap te vallen. We stapten dan ook brak uit bed. Eerst gingen we weer ontbijten op een terrasje in de stad. Daarna checkten we uit en lieten meteen een taxi regelen. Die was er binnen twee minuten en binnen een kwartiertje waren we 20 dollar armer maar stonden we wel bij Apollo camperverhuur om onze 4WD camper op te halen. We werden geholpen door Claudia, een erg vriendelijke Duitse jongedame die een Zuid Afrikaan had ontmoet en samen met hem in Australië was komen wonen. 

Er ging heel wat papierwerk vooraf aan de uiteindelijke uitleg van de camper. Onze camper is niet bepaald nieuw met 178.000 kilometers op de teller maar zag er wel goed uit. Samen met Claudia doorliepen we de kleine schades die op het voertuig zaten en volgden we aandachtig de uitleg over hoe alles werkte. We kregen ook een satelliet GPS tracker mee. Mochten we in een “leven of dood” situatie terecht komen, dan hoeven we dat ding maar te activeren en hulp komt onze kant op. Verder zijn we voor zowat alles verzekerd wat een heerlijke geruststelling is.

Om kwart voor elf reden we bij Apollo weg in de richting van Katherine op zo’n 330 kilometer afstand. In het begin was het even wennen dat links rijden, maar onze camper rijdt als een personenauto. Alleen lastig is dat we totaal geen zicht recht naar achteren hebben. Zo zien we niet of er iemand achter ons rijdt.

Dankzij de airco in het voorste deel van de camper was het goed uit te houden in de auto. We hebben er ook een hypermodern audiosysteem in maar geen satelliet navigatie. Gelukkig stond Katherine goed aangegeven.

Voordat we de bewoonde wereld uit reden tankten we de twee reserve jerrycans vol met diesel en deden we inkopen bij Woolworth’s, een hele grote supermarkt. We schrokken wel van de prijzen van de levensmiddelen. Alles is bijna twee keer zo duur als in Nederland! We waren meer dan honderd euro kwijt. De wijn die Ron kocht was helemaal schandalig duur. 26 dollar voor 2 liter is echt heel veel duurder dan bij ons.

Toen we alle boodschappen hadden ingeladen was het al weer twaalf uur en moesten we nog ruim 300 kilometer rijden. Gelukkig mochten we op de Stuart Highway 130 km per uur rijden, iets wat Nicky veel te hard vond gaan. Ron echter niet en daarom schoten we lekker op.

We lunchten bij een roadhouse nabij het gehucht Adelaide River. We kochten er beroerde cappuccino en aten de broodjes die we bij Woolworth’s hadden gekocht. Een half uur later waren we weer op weg.

Onderweg stopten we ook in het plaatsje Pine Creek. Hier waren we 15 jaar eerder ook gestopt. Wie had gedacht dat we ooit in dit gehucht zouden terug komen? Het Pine Creek Railway Museum was er nog steeds en ook nu was er verder niemand. We maakten er wat foto’s er reden daarna weer verder. Ook werden de meer dan manshoge termietenheuvels, die je hier heel veel ziet, op de foto gezet.

Om half vijf reden we Katherine binnen en gooiden meteen de dieseltank maar weer vol. Er ging een dikke 40 liter diesel bij wat het brandstofverbruik ongeveer 1 op 8 maakt. Gelukkig is de diesel hier maar goed 1 euro. Naast de pomp was het Riverview Tourist Village, de camping waar we wilden gaan overnachten. Gelukkig was er nog plek voor ons campertje en om kwart voor vijf stonden we op ons plekje.

We hadden deze camping uitgezocht omdat er hot springs pal achter de camping liggen. We gingen daar dan ook meteen naar toe. Alleen Ron sprong het heerlijke water in. Het was lekker zwemmen, zeker na zo’n bloedhete dag.

Voordat het zo rond zevenen donker werd kookten we onze eerste maaltijd in de camper. Nou ja, koken. We aten een coleslawsalade met kaas en ham en dat alles was binnen twee minuten door elkaar gehusseld. Lekker was het wel. Een toetje van aardbeienyoghurt maakte het diner af.

’s Avonds was het heerlijk buiten zitten, zeker toen de temperatuur iets zakte. In de camper was het nog steeds bloedheet. Of we vannacht daarom wel goed slapen, lees je morgen.