Coromandel

Vandaag stond er weer een geplande excursie op het programma. Daarvoor moesten we naar het plaatsje Hahei rijden dat zo'n dikke 50 kilometer naar het noorden ligt. Omdat we ons al om 09.40 uur daar moesten melden, moesten we vroeg uit bed. 's Nachts was het flink afgekoeld en konden we goed slapen onder een dekentje, maar 's morgens scheen de zon weer aan een stralend blauwe hemel. Ruim op tijd waren we op het strand voor een tocht van een uur met de Hahei Explorer, een snelle motorboot die ons langs bezienswaardigheden in de baai bij Hahei zou varen. We kregen ieder een zwemvest aan en mochten voor in de boot plaatsnemen. Met een noodgang voeren we daarna over de zee waarvan het water er heerlijk uit zag, maar o zo koud was. Steeds als we bij een rotsformatie waren aangekomen, stopte de kapitein en vertelde over wat we zagen. Het betroffen voornamelijk tunnels door rotsformaties. Door sommigen konden we heen varen, bij anderen bleven we voor de ingang dobberen. Gedurende een uur werden we van rots naar rots gevaren. Foto's maken ging goed omdat we voorin zaten, alleen de vele kwallen die we zagen kregen we niet op de foto. Daarvoor lagen we steeds te kort stil. Wel jammer want deze vervelend stekende beesten zagen er in het heldere water prachtig uit.
Weer met beide benen op vaste grond, reden we naar Hot Water Beach, een strand vlakbij Hahei waar warm water uit de grond voor een aangenamere badervaring zorgt. Het was een prachtig strand en we hadden het voornamelijk voor ons zelf, maar nergens vonden we dat heerlijke warme water. Alle water dat we zagen was ijskoud. We zagen er daarom maar vanaf om te gaan zwemmen.
Onze volgende bestemming was het plaatsje Whitianga, nog weer noordelijker op het schiereiland Coromandel. Whitianga is behoorlijk toeristisch en vanwege de vakantie van de Kiwi's zelf, was het er behoorlijk druk. Wel leuk dat bijna alle winkels open waren en dat op tweede kerstdag, iets wat ze trouwens hier niet vieren. Bij een bakker kochten we lekkere broodjes en wat drinken en lunchten buiten op een terrasje. Vervolgens slenterden we langs het strand totdat we genoeg water hadden gezien.
Via een zeer bochtige, onverharde weg dwars door de bergen, kwamen we aan in het plaatsje Coromandel. Hier waren de gebouwen wat authentieker en dat maakte het plaatsje een stuk leuker dan Whitianga. In Coromandel wilden we met een smalspoortreintje een berg op gaan rijden, maar het was er zo druk dat er pas om half vijf plaats voor ons was en dat vonden we te laat. We volstonden daarom met wat foto's maken van het complex.
Om weer bij ons hostel te komen moesten we een kleine twee uur rijden. Onderweg kwamen we weer door Whitianga waar we tankten en wat boodschappen deden in een grote supermarkt. De Coromandel is een bergachtig schiereiland en dat maakt het autorijden hier zo leuk. Nergens is de weg voor meer dan 100 meter recht en het gaat af en toe behoorlijk steil omhoog of omlaag. Echt snel kun je dan niet rijden ondanks de maximum snelheid van maar liefst 100 kilometer per uur op een smalle 2-baans weg.
Weer in Opoutere bij onze lodge genoten we van een wijntje op de veranda voordat we gingen koken. Ons eten aten we buiten op met een fantastisch uitzicht over de baai.
Morgen rijden we zuidwaarts naar het plaatsje Waitomo, beroemd om z'n grotten met gloeiwormen.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Zondag in München

Zondag in Oslo

Pieterpad, etappes 22 en 23