USA 2009 Dag 18

Vandaag weer een dag waarop we niet met onze camper hoefden te rijden. We hadden de hele dag nog in het Grand Canyon NP te besteden. Vannacht waren we een paar keer wakker geworden van een troep coyotes die op de camping rondliepen een vreselijk aan het huilen waren. Jammer dat we ze niet overdag hadden gezien. We kwamen vandaag ook wat later op gang. We hadden toch tijd genoeg.

Na het ontbijt en nog wat andere dingetjes, namen we de shuttlebus die ons naar het begin van een 12,6 kilometer lange trail langs de canyon zou voeren. We hadden voor de 18e dag op een rij prachtig weer. Deze hele vakantie hebben we tot nu toe nog niet één druppeltje regen gehad. Enkel blauwe luchten en erg veel zon. De wandeling begon met een fikse stijging maar werd daarna nagenoeg vlak. Ook liepen we over een asfaltpad waardoor we erg relaxt liepen. Toch waren we nagenoeg de enigen die deze wandeling liepen. De Amerikanen en veel Jappen lieten zich door de shuttlebus bij elke halte afzetten. Ze liepen dan de 50 of maximaal 100 meter naar een uitzichtpunt om daarna weer te wachten op de volgende shuttle voor de volgende halte. Wij liepen de hele route. We beginnen toch wel te snappen waarom 75% van de Amerikanen veel te dik zijn. Bewegen is er voor hen nauwelijks bij. We hadden voor onderweg wat eten meegenomen en voldoende water en om de zoveel kilometer pauzeerden we eventjes. Ons uitzicht was natuurlijk de canyon maar deze keer zagen we wat meer van de Coloradorivier. Die lag een mijl lager dan waar wij liepen!

Na vier uur lopen, kijken, fotograferen en rusten, bereikte we het eindpunt van de trail, Hermits Rest. Daar dronken we wat waarna we de shuttle terug namen naar een uitkijkpunt bij een aantal lodges. Hadden we tijdens onze wandeling niks geen wild gezien, nu zagen we wel 8 grote rendieren langs de weg staan. Dit tot grote frustratie van Nicky omdat ze in de bus zat en die beesten dus niet op de foto kon zetten. Bij de lodges genoten we nog wat van de laatste restjes zonnewarmte voordat we terug gingen naar ons campertje. Daar hadden we het ’s avonds weer druk met de inmiddels gewoonlijke zaken en weer een filmpje.