Dagje Sarasota

Vandaag weer een dag waarin we niet hoeven reizen en dus alle tijd hebben om dingen te gaan doen en zien. Eerst maar eens begonnen met bijslapen. Daarna rustig wakker worden en een simpel ontbijt naar binnen stoppen. Sarasota zet zich graag op de kaart als culturele stad en op dat gebied is er dan ook het nodige te doen en beleven. We hadden voor onszelf een aantal activiteiten op een rijtje gezet. We zouden naar het Ringling museum gaan en naar het aquarium. Omdat Sarasota behoorlijk uitgestrekt is namen we de auto naar het Ringling museum. John Ringling was één van de vijf broers die aan het einde van de 19e eeuw een groot circus hadden. Door John z’n toedoen koos het circus Sarasota als thuisbasis. John Ringling was ook een kunstverzamelaar van vooral Italiaanse schilders maar ook van Rubens. Vandaar dat er nu in Sarasota een museum staat waarin de kunstverzameling te zien is als ook een circusmuseum. 

Wij begonnen in het circusmuseum en wel bij een gigantisch grote en zeer gedetailleerde maquette van het circus aan het begin van de 20e eeuw. De maquette besloeg een hele hal. Daaromheen waren allerlei andere zaken aangaande het circus in die tijd te zien. Duidelijk werd ons wel dat het een grote onderneming was met maar liefst 1500 werknemers. De stad waar het circus op bezoek kwam stond dan ook helemaal op z’n kop tijdens het evenement.

Na een lekkere cappuccino bezochten we een andere hal van het circusmuseum. Hier stonden de oude circuswagens op ware grootte. Er stonden ware kunstwerkjes bij. Niks geen kale trailers maar kunstig bewerkte en kleurrijke wagens op houten wielen. Het pronkstuk in dit deel van het museum was de privé treinwagon van John Ringling. De door Pullman gebouwde wagen was erg luxe. 

Op het terrein van het museum vonden we ook een rozentuin en nog een verborgen tuin waarin de graven lagen van John Ringling en zijn vrouw. Ook was er een cafeetje op het terrein. Hier kochten we onze lunch en aten die op in de schaduw van een paar grote banyanbomen. Daarna was het tijd om een bezoek te brengen aan Ca’d’Zan, de privéwoning van de circusbaas. Dat was niet zomaar een huisje maar een prachtig nagebouwde Venetiaanse villa, pal aan het water. We mochten het huis bezoeken en ook binnen kon je zien dat het circus de man geen windeieren had gelegd. Wat een luxe allemaal.

Na ons bezoek aan het huis was het tijd voor de kunstverzameling. Die was ondergebracht in een ander gebouw met een Venetiaans ontwerp. Ook de binnentuin was Italiaans van ontwerp en bevatte veel standbeelden waaronder een gigantisch beeld van Apollo in z’n blote kont. Het viel ons trouwens op dat alle beelden piemelnaakt waren. John Ringling had kennelijk een voorkeur voor piemels. 

De kunstverzameling vonden we mooier. In de kleurrijke zalen hingen tal van Italiaanse meesters maar ook een Frans Hals en een heuse Rembrandt. De zaal met grote schilderijen van Rubens was een hoogtepunt. Minder interessant vonden we de moderne kunstwerken die te zien waren. Daar waren we dan ook zo mee klaar.

Al met al was het al dik in de middag toen we klaar waren in het Ringling museum en omdat we moe waren geworden van al die cultuur, besloten we het aquarium maar niet meer te gaan bezoeken. In plaats daarvan reden we terug naar het hotel en doken daar het zwembad in. Ook lagen we een tijdje in een paar ligstoelen in de zon waardoor vooral Ron zo rood werd als een kreeft.

Tegen zessen lieten we ons met de shuttlebus afzetten op het St. Armand Square en gingen naar hetzelfde restaurant als gisteren voor het diner. Nu wisten we wat we moesten bestellen om niet weer zo’n heel groot bord voor geschoteld te krijgen. De porties in de VS zijn gewoon te groot voor ons maar wat we nu kregen was te behappen. Na het eten slenterden we weer te voet terug naar het hotel. De vermoeidheid, de zon en een volle maag deden zich daar gelden want we hadden allebei erg veel slaap. Daarom gingen we al om negen uur slapen. Morgen hoeven we maar 60 kilometer te reizen dus kunnen we alsnog naar het aquarium in Sarasota.