Cruisedag 1

De eerste dag van onze cruise. We hadden deze morgen geen wekker gezet maar werden om een uur of half acht wakker van de herrie die beneden uit de lobby kwam. We hadden geen haast deze morgen want pas om een uur of één konden we op de boot inchecken. Tot die tijd moesten we ons dus zien te vermaken. Na het ochtendritueel gingen we weer ontbijten in het hotel om daarna een keer naar het waterfront te lopen om te kijken of onze boot toch wel aangemeerd lag. En ja hoor, aan de andere kant van de haven lagen twee grote cruiseschepen waarvan eentje de Jewel of the Seas was. We liepen een eind langs de haven en kwamen met een grote boog weer in oud San Juan terecht.

Daar bezochten we nog een keer het Castillo San Cristobal. Het ticket dat we gisteren hadden gekocht was drie dagen geldig, dus we konden zo doorlopen. We bekeken een groot deel van het fort waar we gisteren niet geweest waren. We hadden echter niet zoveel zin in veel loopwerk want het was bloedheet. Drinken wat we hadden meegenomen was in no time op en we zweetten als otters.

Rond een uur of kwart over elf liepen we terug naar het hotel om daar onze koffers te pakken en uit te checken. Op ons verzoek belde de dame van het hotel een taxi voor ons omdat het te ver lopen was naar de Pan American Pier waar de Jewel of the Seas lag aangemeerd. In de lobby van het hotel zat nog een stel te wachten op een taxi naar die pier zodat we een taxi konden delen.

Het ritje van het hotel naar de pier duurde slechts 10 minuten maar toch moesten we $15 afrekenen. Afzetter, deze taxichauffeur. Bij de terminal was het al een drukte van belang. Het was een komen en gaan van taxi’s. We moesten eventjes in een rij wachten voordat we onze grote koffers kwijt konden aan kruiers waarna we door de paspoortcontrole gingen. Dat stelde niet veel voor evenals het inchecken voor de cruise. Omdat Ron thuis via internet al de nodige gegevens had verstrekt waren we binnen twee minuten ingecheckt en kregen we allebei onze sailpass. Deze sailpass is onze kamersleutel, toegangsbewijs tot het schip en creditcard in één. Daarna konden we aan boord. We moesten een paar keer onze sailpass laten zien maar het ging allemaal erg snel en op een heel vriendelijke manier.

Het was pas half één toen we op het schip stonden. Omdat onze hut nog niet klaar was, werden we uitgenodigd om op dek 11 te genieten van een lunch. Die lunch was in buffetvorm maar wat een keuze! Zelden zagen we zo’n uitgebreid buffet. Hadden we gewild dan hadden we ons te buiten kunnen gaan aan pizza, friet, hotdogs, warm vlees, vis, salades, brood, noem het maar op. Wij hielden ons in en begonnen met een uitgebreide salade, gevolgd door een focaccia en we sloten af met een heerlijk, maar calorierijk toetje. Koffie, thee en fris waren gratis. Voor alle andere dranken moest aan boord betaald worden en niet te zuinig ook. Er stond de mogelijkheid om zogenaamde drankpakketten te kopen, maar die waren zo gigantisch duur dat we de hele dag aan boord zouden moeten blijven en tegen 110 aan zouden moeten drinken om die prijzen er uit te halen. 

Na de lunch konden we in onze hut, hier aan boord een stateroom genoemd. Wij hadden een iets luxere hut geboekt, compleet met een breed balkon. De hut was van alle gemakken voorzien en mooi uitgevoerd. Veel hotelkamers waar we hebben geslapen waren kleiner dan onze stateroom. Na de verkenning van onze hut was het de beurt aan de rest van het schip. Dat werd een hele onderneming. De Jewel of the Seas heeft maar liefst 13 dekken en heel veel voorzieningen die we allemaal moesten zien te vinden.

We begonnen bovenaan. Dek 13 was een klein zonnedek, dus daar waren we zo klaar, maar dek 12 was al interessanter. Daar vonden we een grote sportzaal met alle denkbare fitnessapparatuur. De gemiddelde sportschool in Nederland zou stinkend jaloers zijn op zoveel apparatuur. Wij probeerden meteen maar even de loopbanden uit. Naast de sportzaal was een zeer uitgebreide spa. Niks voor ons. Ons huidje is al perzikzacht.  Buiten op dek 12 vonden we het zwembad met verschillende jacuzzi’s, twee bars en veel ligstoelen. Er lagen al diverse mensen in het water. Verder vonden we er een kinderbad met glijbaan, een minigolfbaan en een heuse klimwand tegen de schoorsteen aangeplakt.

Dek 11kenden we al een beetje van de lunch en de drie dekken daaronder bestonden voornamelijk uit hutten hoewel we er ook nog een bar, een bibliotheek en een internethoek ontdekten.

We waren nog volop bezig met onze verkenningstocht toen we naar het theater moesten. We moesten niet maar wilden daar naartoe omdat er uitleg werd gegeven over de plaatsen die deze cruise aandoet en de excursies die je er kon boeken. We luisterden naar een gelikt praatje en schrokken ook van de prijzen die men voor de excursies durfde te vragen. 

Verder maar weer met onze verkenningstocht van het schip. Dek 6 was het dek van de specialiteitenrestaurants, een grote bar en een champagnebar. Ook is hier de bioscoop te vinden en de bovenste ring van het theater maar ook een casino dat niet zou misstaan in Las Vegas.

Op dek 5 had je de grote eetzaal, de winkeltjes, de kunstgalerij en het theater. Helmond zou willen dat ze zo’n groot theater hadden. Mooi was ook dat men een Starbucks aan boord had zodat we onze vertrouwde cappuccino’s en frappuccino’s niet hoeven te missen. We namen gelijk maar een drankje hier. Verder naar onderen werd het weer wat minder interessant voor ons omdat hier veel hutten waren.

’s Middags hoorden we ook nog een verkooppraatje aan in het theater. Op het podium stond een gladde prater alles te vertellen over de shopmogelijkheden aan boord en in de plaatsen die we de komende week aandoen. De man had het over de aanschaf van diamanten en horloges van $10.000 alsof het niks was. Wij verlieten voortijdig de zaal.

Deze dag maakten we gebruik van het dinerbuffet in het Windjammer Café. We aten natuurlijk weer veel te veel omdat de keus ook zo groot was. Het smaakte ons in ieder geval goed, vooral de toetjes.

Om acht uur was er een verplichte oefening voor iedereen aan boord om je wegwijs te maken in een geval van nood. De oefening stelde eigenlijk niks voor. Wij moesten naar een bepaalde plaats op dek 5 gaan waar je de grote sloepen had. Daar hoorden we een praatje aan over reddingsvesten en zo waarna we weer ons ding konden gaan doen. Dat ding was naar het bovenste dek gaan want het was na de oefening bijna half negen, het moment van vertrek uit de haven van San Juan. Terwijl de boot zich onmerkbaar in beweging zette keken wij naar de voorbijglijdende gebouwen op de oevers. Helaas was het al donker maar ook met al die lichtjes was dat een mooi gezicht. Bij het zwembad begon een feest ter ere van het vertrek van deze cruise. Toen we op volle zee waren gingen wij op zoek naar een drankje en namen dat mee naar onze hut. Daar hadden we namelijk nog het nodige werk te doen. Iets met foto’s en videobeelden en zo. Het was half elf geweest toen we gingen slapen. Heel af en toe voelden we het schip zachtjes heen en weer bewegen waardoor we nog sneller in slaap vielen dan normaal.