Amelia Island

We sliepen heerlijk in het grote bed in onze suite. Toch waren we al omstreeks half acht wakker. Toen we naar buiten keken zagen we tot onze grote opluchting dat het prachtig weer was. Na twee dagen regen wilden we wel weer eens een keer een zonnetje zien. Eerst gingen we ontbijten. Dat zat er in dit hotel bij inbegrepen. Gelukkig hadden ze er weer havermoutpap en vers fruit, ons favoriete ontbijt. Toch ging er ook nog een bagel met roomkaas en een ei naar binnen. Zo hadden we een goede bodem voor onze plannen voor vandaag.
We huurden vervolgens twee fietsen zodat we Amelia Island op ons gemak konden ontdekken. Het eiland is te groot om te voet te kunnen bekijken en met de auto vonden we het lastig om steeds dat ding ergens te parkeren om iets te kunnen zien. De fietsen die we meekregen waren wat aan de kleine kant maar hadden wel lekkere dikke banden zodat we er ook mee het strand op konden als we dat wilden.
Onze eerste bestemming was het Fort Clinch State Park in het uiterste noorden van het eiland. Dat bleek nog een behoorlijk eindje fietsen te zijn. Kennelijk zijn fietsers op het eiland iets aparts want veel mensen zwaaiden naar ons of automobilisten toeterden eventjes. Voor $2 mochten we het park in en al meteen kwamen we op een weg te rijden die helemaal met bomen was overdekt. Dat was een mooi gezicht, zeker met al dat Spaanse mos dat aan de takken hing. Vanaf een uitkijkpunt konden we de vuurtoren van  het eiland zien. Daar zouden we later nog een kijkje gaan nemen, maar we hadden hem alvast een keer gezien.
Om het Fort Clinch te kunnen bekijken moesten we weer ieder $2 betalen. Het fort is speciaal gebouwd voor de Amerikaanse burgeroorlog en is vijfhoekig met immens dikke muren en een gracht eromheen. Binnen in het fort waren de gebouwen opvallend goed bewaard gebleven en in die gebouwen stonden veelal nog het meubilair dat destijds gebruikt werd. Zo kregen we een goede indruk hoe het leven in zo’n fort geweest moest zijn. Op de wallen rondom het fort stonden zware kanonnen in de richting van de zee gericht. Ondanks de aanwezigheid van diverse schoolklassen konden we het fort rustig bekijken.
Na het fort fietsten we naar een lange pier die vanaf het eiland de Atlantische Oceaan in liep. Op de pier waren veel mensen aan het vissen. Op het nabij gelegen strand zagen we zowel mensen als veel vogels lopen. Leuk was een strandje waar het wemelde van de meeuwen. Het moeten er duizenden zijn geweest. Alle jonge meeuwtjes stonden er bij elkaar als waren ze in een soort van crèche. Enkele volwassen meeuwen hielden toezicht op het grut.
Toen we het State Park hadden gezien fietsten we naar de vuurtoren die in de buurt stond. Helaas was het terrein waar de vuurtoren op stond niet voor publiek toegankelijk en ging de vuurtoren zelf half schuil achter een grote boom. Hoewel dat dus niks werd bevonden we ons nu we in een heel leuk wijkje. Tussen de grote bomen zagen we prachtige huizen staan. Hier zouden wij ook wel kunnen wonen. Een eindje buiten Fernandina Beach had je een oud wijkje wat nog gesticht is door de eerste blanken die hier kwamen. Op een hoek stond een heus Pippi Langkoushuis. Helaas was het een particuliere woning en konden we niet kijken of het binnen net zo’n zooitje was als in het huis van de echte Pippi. We moesten genoegen nemen met wat foto’s van de buitenkant.
Vervolgens reden we naar downtown Fernandina Beach. Dit bleek een heel leuk plaatsje te zijn. In het centrum staan nog veel historische gebouwen die mooi gerestaureerd zijn. Samen met het overdadige groen gaven die oude gebouwen het stadje een mooi uitzicht. We parkeerden onze fietsen bij het haventje en liepen vervolgens door het centrum. Omdat het al dik lunchtijd was, hadden we alle twee wel zin in wat eten. In een koffietentje kochten we een broodje en wat drinken en zaten vervolgens buiten op de stoep al dat lekkers te verorberen.
Na de lunch waren we nog even te vinden in het centrum voordat we fietsen weer pakten en in de richting van het strand reden. We fietsten een eindje over dat strand maar er waren iets teveel plassen en geultjes om het aantrekkelijk te houden daar te fietsen. Over de weg maar verder dan. Tegen drieën waren we weer bij het hotel en leverden daar de fietsen weer in. Vervolgens stopten we onze vuile kleren in een wasmachine en gingen wij ondertussen zwemmen in het zwembad bij het hotel.
Nadat de was gedaan was, was het tijd voor de foto’s en de filmpjes. Dat waren er heel wat deze dag. Dineren deden we op de kamer. We hadden daar gisteren inkopen voor gedaan en op onze kamer hadden we een volledig uitgeruste keuken, dus dat ging prima. Het eten was nog lekker ook. Morgen rijden we al weer verder naar St. Augustine en moeten we onze suite al weer verlaten.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Zondag in München

Zondag in Oslo

Pieterpad, etappes 22 en 23