Spanje's meest saaie dorp

Het regende toen we wakker werden. Dat was geen verrassing want het klopte met de weersvoorspelling. Omdat het een tijdje zou duren voordat we een plaatsje zouden tegenkomen, ontbeten we in de albergue. Ontbijt is wel een groot woord voor een kop koffie en een croissant, maar wij deden het ermee.
Toen we vertrokken was het al acht uur maar toch was het nog donker. Pas toen we het dorpje geruime tijd achter ons hadden gelaten, begon het wat licht te worden.
De regen duurde gelukkig niet lang en het was ook helemaal niet zo koud als we hadden verwacht. Een meevaller dus. Het landschap onderweg was niet spannend. We passeerden twee kleine dorpjes en liepen verder langs eindeloze velden. Wel viel het ons op dat ook hier de herfst was begonnen. Blaadjes kleurden geel en rood wat een mooi gezicht opleverde.
Na zo'n 12 kilometer kwamen we aan in Sahagún, een wat grotere plaats met veel bouwwerken van adobe. Wij vonden het allemaal wat tegenvallen. In de bar van een albergue dronken we nog een koffie voordat we het plaatsje verlieten. Nu restte ons nog zo'n 10 kilometer naar onze eindbestemming Bercianos. De weg daar naartoe was prima. Het eigenlijke pad liep langs een rustige asfaltweg, dus wij kozen ervoor om op de weg te gaan lopen. Het schoot dan ook lekker op.
Om kwart over één zat de wandeling er voor deze dag al weer op. We kregen wel een teleurstelling te verwerken toen de door ons uitgezochte albergue vol bleek te zijn. Het goedkope alternatief was de gemeentelijke herberg maar die stond ons allebei helemaal niet aan. Het leek wel een gevangenis. We gingen daarom voor een wat duurdere optie, een hostal. Voor €45 euro kregen we een prima kamer met eigen badkamer.
Vervolgens lunchten we in de bar onder het hostal. Omdat daar de WiFi goed werkte bleven we er zitten en boekten achtereenvolgens onze terugvlucht vanuit Madrid, een hotel voor vier nachten in die stad en de treinreis van Santiago naar Madrid. De creditcard van Ron zuchtte onder al die transacties, maar het was wel allemaal geregeld.
Vervolgens bekeken we het dorpje. Bercianos is zonder twijfel één van de saaiste en lelijkste dorpen van Spanje. Er was werkelijk helemaal niks te doen en het leek wel of er geen leven was. Op straat zagen we geen mensen en de luiken voor de ramen van de huizen waren en bleven dicht. Wij hadden het in ieder geval al snel gezien en gingen terug naar de hostal waar we de foto's bekeken.
's Avonds genoten we van een prima pelgrimsmenu in een restaurantje. Voor €9 hadden we drie gangen met drank erbij. Kom daar maar eens om in Nederland. Ondanks de prima kamer zijn we blij dat we morgen dit trieste oord achter ons kunnen laten.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Pieterpad, etappes 22 en 23

Zondag in München

Zondag in Oslo