Sint Maarten

Vandaag de voorlaatste bestemming; Sint Maarten. Een stukje Nederland en Frankrijk in het Caribisch gebied. Toen we wakker werden zagen we al weer land en een prachtige azuurblauwe zee. We moesten op tijd uit ons bed omdat we een excursie hadden geboekt en we werden om kwart over acht op de pier verwacht. Dat werd wat later omdat het even duurde voordat het schip werd vrijgegeven door de lokale autoriteiten. Eenmaal op die pier was het een drukte van jewelste. Er worden op elke willekeurige dag tig excursie georganiseerd en dat was vandaag niet anders. Het leek wel of de helft van het schip er georganiseerd op uit trok. Wij hadden een tour over het eiland geboekt met een open bus. En met ons nog enkele tientallen mensen. De rij werd steeds langer, maar een bus was nergens te zien. Een medewerker van het schip was al druk aan het bellen en vroeg ons en al die nadere mensen om nog even geduld te hebben. 
Na tien minuten kregen we het bericht dat de bus kapot was en dat de tour gecanceld werd. Hadden wij weer. We konden onze excursie ombouwen naar een andere, maar daar hadden wij geen trek in. Wij wilden namelijk persé de laag overvliegende vliegtuigen zien op Maho Beach. De door ons geboekte excursie was de enige die daarin voorzag en dat was ook de reden geweest om deze excursie te boeken. Het alternatief was om zelf iets te regelen en dat was sneller geregeld dan we hadden gedacht. We stonden bij de taxistandplaatsen toen we in het Nederlands werden aangesproken door een man die ons precies aanbood wat we zochten. Wat mooier was, was dat er nog vier anderen zochten naar een eilandtour zodat we de taxikosten konden delen. Voor $25 per persoon zouden we drie uur lang over het eiland worden gereden en uiteraard zouden we ook stoppen bij Maho Beach. Dat was minder dan de helft die wij voor de excursie aan boord hadden betaald.
Samen met twee Amerikaanse stellen stapten we in een luxe taxi met elektrische deuren en een vriendelijke dame als chauffeur. Vanuit de Nederlandse deel van Sint Maarten reden we eerst naar het Franse deel. Het onderscheid tussen die delen was goed te zien. In het Franse deel waande je je ook echt in Frankrijk, compleet met auto’s met Franse kentekenplaten en alle borden en aanwijzingen in het Frans. Op het Nederlandse deel zag je aan niets dat je in Nederland was. De auto’s hadden hun eigen oranje nummerplaten en alle borden waren in het Engels. Nergens hing een Nederlandse vlag maar een vlag van Sint Maarten die verdacht veel op de Tsjechische vlag lijkt.
Eerste stop was Orient Beach in het noordoosten van het eiland. Hier vonden we een prachtig strand aan een nog mooiere zee. We hadden er zo een paar uur willen doorbrengen maar daar hadden we helaas geen tijd voor. 
Tweede stop was in Marigot, het hoofdstadje van het Franse deel. Daar klommen we eerst omhoog naar fort St. Louis dat hoog boven de stad ligt. Veel was er niet meer over van het fort maar je had er wel een mooi uitzicht over het stadje en de prachtige baai. Weer beneden aangekomen keken we nog wat rond bij de vele tientallen kraampjes met prullaria. Bij al die kraampjes verkochten ze dezelfde dingen. Onze taxi stond netjes op ons te wachten toen we daar klaar waren waarna we, via wat fotostops, naar Maho Beach reden voor de vliegtuigen. Helaas hadden we net de landende Boeing 747 van KLM gemist toen we daar aankwamen, maar er stonden nog meer vluchten gepland, dus was het een kwestie van wachten op het volgende landende vliegtuig. Mao Beach was een stuk kleiner dan we ons hadden voor gesteld maar het was er druk. Al die mensen kwamen alleen maar voor de vliegtuigen want er werd nagenoeg niet gezond of gezwommen in de toch erg aanlokkelijke zee. 
Op een bord stonden alle aankomsten van de diverse vliegtuigen vermeld en lang hoefden we niet te wachten voordat uit de wolken een toestel van American Airlines kwam aanzetten. Met draaiende camera’s zagen we vervolgens dat grote toestel rakelings over ons heen scheren om aan de andere kant van de weg de landingsbaan aan te tikken. Geweldig om eens mee te maken. En wat leuker was, het eerst volgende half uur landden er nog drie andere toestellen zodat we onze lol op konden.
Al die tijd wachtte onze taxi braaf op ons. Na nog wat fotostops dropten we in Philipsburg een koppel dat ook in de taxi zat en werden wij terug naar de pier gereden. Wat waren wij blij dat de bus deze morgen kapot was gegaan. Deze tour was zeer zeker veel beter dan met 60 anderen in een bus en wij hadden alle regie over onze tour en dat zal in die bus niet het geval zijn geweest. Bovendien waren we slechts $50 kwijt ipv $104.
Na een lunch aan boord gingen we Philipsburg in. Philipsburg is de hoofdstad van het Nederlandse deel van Sint Maarten en de grootste stad op het eiland. Vanaf de pier was het een kwartiertje slenteren voordat we in de stad waren. Aan boord was de stad aangeprijst als het shoppingparadijs van het Caribisch gebied, maar toen wij er aan kwamen waren de meeste winkels dicht of waren bezig te sluiten. Wat was er aan de hand? Het was vandaag 1 mei, dag van de arbeid en dat is hier een grote feestdag. In plaats van winkelen stond ons een grote carnavalsparade te wachten. Daar hadden wij geen bezwaar tegen. Winkelen is sowieso niet ons ding. Na een drankje in een bar en wat rond gekeken te hebben in de stad voor de broodnodige foto’s, was het tijd voor de parade. Vergezeld van gruwelijk harde muziek die van grote vrachtwagens kwam, dansten prachtig uitgedoste mensen door Front Street. De optocht ging wel heel erg langzaam. Dat kwam door de politie die voorop reed en absoluut geen tempo maakte. Dat gaf ons wel de gelegenheid om mooie, kleurrijke foto’s te maken.
We keken de optocht niet af omdat we terug naar het schip moesten. Daar dronken we nog wat voordat het grote inpakken begon. Morgen verlaten we helaas het schip al weer en we moesten alles weer in onze koffers zien te krijgen. Dat lukte met enige moeite. De rest van de dag waren we bezig met dineren maar ook bezochten we nog een spetterende afscheidsshow in het theater. Alles stond deze avond in het teken van het naderende afscheid van het schip en zijn bemanning. Veel spullen uit de winkels waren in de aanbieding en er werd door veel mensen nog druk geshopt.
Wij gingen bijtijds slapen. Morgen moeten we vroeg op.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Zondag in München

Zondag in Oslo

Pieterpad, etappes 22 en 23