Wandeldag 9. Van Cesantes naar Pontevedra
Deze dag begon wat later omdat we pas na half acht wakker werden. Bij ons verblijf in de albergue was het ontbijt inbegrepen. Dat stelde echter niet veel voor; toast met jam en een beker niet lekkere jus d’orange. Pas om kwart voor negen vertrokken we uit de albergue. Buiten was het wat bewolkt, maar we konden al wel zien dat het qua weer een mooie dag zou gaan worden. Ook al hadden we het beiden wat frisjes aanvankelijk.
Al vrij snel moesten we klimmen waardoor we het al snel niet frisjes meer hadden, maar liepen te hijgen. Wat ons op viel was dat het veel drukker op de route was dan eerdere dagen. Zowel voor als achter ons liepen veel pelgrims. Het leek wel een optocht. Wat ook op viel was dat de meesten Spaans praatten en geen of slechts een klein rugzakje droegen. We hadden het idee dat ze op deze zaterdag gewoon een etappe van de Camino aan het wandelen waren, zonder de intentie om door te lopen naar Santiago.
In het stadje Arcade namen we plaats op een terras voor een bak koffie. Het was er erg druk waardoor Ron langer moest wachten dan hem lief was. De koffie was wel lekker. Dat dan weer wel. Na de koffiestop liepen we Arcade uit via een oude brug. Dat was een pittoresk plaatje en dat vonden anderen ook, waardoor het er druk was met fotograferende pelgrims, nep-pelgrims en toeristen.
Na Arcade moesten we weer flink aan de bak want hier ging de route flink de hoogte in. Er was één troost; het pad liep door een erg mooie omgeving. We liepen door bos met grote rotsen die dan weer met mos waren begroeid. Nieuw deze dag waren de kraampjes langs de route. De ene verkocht drankjes en fruit, de andere wat handwerk.
Tegen lunchtijd kwamen we uit bij een bar die niet eens aan de route lag, maar waar het druk was met pelgrims. Ook wij weken daarvoor van de route. Op het terras aten we een grote baguette met kaas, ham en tomaat die werd weg gespoeld met een glas vers geperst sinaasappelsap. Daarna konden we er weer tegen.
Na deze lunch ging het verder op Pontevedra aan. Er zat een splitsing in de route. Dit keer kozen we voor de groene variant. Die liep langs een prachtig kronkelend riviertje met veel groen. Nagenoeg iedereen koos voor deze route. En zo kwamen we omstreeks kwart voor twee in Pontevedra aan. Dat bleek een flinke stad. Ons pensionnetje lag tegen de historische binnenstad aan en daarom moesten we nog een flink eind door de drukke stad sjouwen.
Tegen tweeën stonden we voor de deur van pension Santa Clara. Hoewel het nog geen drie uur was, konden we al wel in onze kamer. Die was heel standaard, maar wat kan je ook verwachten voor €60? De kamer was wel schoon en de badkamer was prima. Na te zijn gedoucht, trokken we de historische binnenstad in. Al snel kwamen we uit bij een pleintje dat vol stond met terrasjes en waar het heel erg gezellig was. We vonden nog een vrij tafeltje en dronken daar een aantal drankjes. Daarna bekeken we de rest van het centrum. Overal had je pleintjes met terrassen en er stonden prachtige oude gebouwen, heel het centrum door. Pontevedra is veruit de mooiste stad na Porto op deze Camino. Vinden wij althans. We namen een kijkje in de grote basiliek waar helaas niet gefotografeerd mocht worden wat wel jammer was omdat het interieur zo rijk gedecoreerd was. Via allerlei straatjes vol prachtige oude bouwsels kwamen we uit bij het grote Plaza da Ferraria. Vlak daarbij staat de Santuario de la Virgin Peregrina, ook al zo’n mooie kerk. Het was lekker levendig op straat, zonder dat het al te druk was. Bij een ijszaak kochten we ieder een grote ijsco en aten die, op het plein, in de zon, op.
Het liep inmiddels tegen onze dinertijd aan, maar in Spanje zijn dan alle restaurants nog gesloten. Die gaan pas om 20.00 uur weer open. Veel te laat voor ons doen. Daarom liepen we een grote supermarkt in die vlak bij ons pension lag, en kochten daar ons diner voor deze dag. We namen een lekkere salade mee, toetjes, een complete kaasplank en lekkere drankjes. Daar kwamen we de avond wel mee door.
Al vrij snel moesten we klimmen waardoor we het al snel niet frisjes meer hadden, maar liepen te hijgen. Wat ons op viel was dat het veel drukker op de route was dan eerdere dagen. Zowel voor als achter ons liepen veel pelgrims. Het leek wel een optocht. Wat ook op viel was dat de meesten Spaans praatten en geen of slechts een klein rugzakje droegen. We hadden het idee dat ze op deze zaterdag gewoon een etappe van de Camino aan het wandelen waren, zonder de intentie om door te lopen naar Santiago.
In het stadje Arcade namen we plaats op een terras voor een bak koffie. Het was er erg druk waardoor Ron langer moest wachten dan hem lief was. De koffie was wel lekker. Dat dan weer wel. Na de koffiestop liepen we Arcade uit via een oude brug. Dat was een pittoresk plaatje en dat vonden anderen ook, waardoor het er druk was met fotograferende pelgrims, nep-pelgrims en toeristen.
Na Arcade moesten we weer flink aan de bak want hier ging de route flink de hoogte in. Er was één troost; het pad liep door een erg mooie omgeving. We liepen door bos met grote rotsen die dan weer met mos waren begroeid. Nieuw deze dag waren de kraampjes langs de route. De ene verkocht drankjes en fruit, de andere wat handwerk.
Tegen lunchtijd kwamen we uit bij een bar die niet eens aan de route lag, maar waar het druk was met pelgrims. Ook wij weken daarvoor van de route. Op het terras aten we een grote baguette met kaas, ham en tomaat die werd weg gespoeld met een glas vers geperst sinaasappelsap. Daarna konden we er weer tegen.
Na deze lunch ging het verder op Pontevedra aan. Er zat een splitsing in de route. Dit keer kozen we voor de groene variant. Die liep langs een prachtig kronkelend riviertje met veel groen. Nagenoeg iedereen koos voor deze route. En zo kwamen we omstreeks kwart voor twee in Pontevedra aan. Dat bleek een flinke stad. Ons pensionnetje lag tegen de historische binnenstad aan en daarom moesten we nog een flink eind door de drukke stad sjouwen.
Tegen tweeën stonden we voor de deur van pension Santa Clara. Hoewel het nog geen drie uur was, konden we al wel in onze kamer. Die was heel standaard, maar wat kan je ook verwachten voor €60? De kamer was wel schoon en de badkamer was prima. Na te zijn gedoucht, trokken we de historische binnenstad in. Al snel kwamen we uit bij een pleintje dat vol stond met terrasjes en waar het heel erg gezellig was. We vonden nog een vrij tafeltje en dronken daar een aantal drankjes. Daarna bekeken we de rest van het centrum. Overal had je pleintjes met terrassen en er stonden prachtige oude gebouwen, heel het centrum door. Pontevedra is veruit de mooiste stad na Porto op deze Camino. Vinden wij althans. We namen een kijkje in de grote basiliek waar helaas niet gefotografeerd mocht worden wat wel jammer was omdat het interieur zo rijk gedecoreerd was. Via allerlei straatjes vol prachtige oude bouwsels kwamen we uit bij het grote Plaza da Ferraria. Vlak daarbij staat de Santuario de la Virgin Peregrina, ook al zo’n mooie kerk. Het was lekker levendig op straat, zonder dat het al te druk was. Bij een ijszaak kochten we ieder een grote ijsco en aten die, op het plein, in de zon, op.
Het liep inmiddels tegen onze dinertijd aan, maar in Spanje zijn dan alle restaurants nog gesloten. Die gaan pas om 20.00 uur weer open. Veel te laat voor ons doen. Daarom liepen we een grote supermarkt in die vlak bij ons pension lag, en kochten daar ons diner voor deze dag. We namen een lekkere salade mee, toetjes, een complete kaasplank en lekkere drankjes. Daar kwamen we de avond wel mee door.
Reacties