Elfstedenpad, etappe 11
Deze ochtend zagen we niemand meer van het Bed and Breakfast. Zowel de gastheer als de gastvrouw waren naar hun werk. Ons ontbijt stond bij de deur van de kamer en iedereen was weg. Ons werd via een briefje gevraagd de deur achter ons dicht te trekken en de sleutel het liefst achter te laten. Dat ontbijt was trouwens gigantisch. Er zat zoveel eten in de mand dat we er makkelijk ook onze lunch van konden maken. Iets wat we natuurlijk ook deden.
Om iets over negenen trokken we de deur achter ons dicht en begonnen we aan etappe 11, die naar Hallumerhoek. De kortste etappe van het Elfstedenpad met slechts zo’n 11 te lopen kilometers. Eindelijk was daar de langverwachte weersomslag en er scheen een lekker zonnetje aan een bijna geheel blauwe hemel.
We liepen Sint Annaparochie uit en namen nog wat foto’s van gebouwen die, nu de zon scheen, er veel mooier bij stonden dan gisteren. Buiten het dorp was er meteen niks meer te doen dan lopen langs een saaie rechte weg met zicht op weilanden. Ook in het eerste dorpje, Vrouwenparochie, viel niks te beleven. Over een kaarsrecht fietspad liepen we aan het dorp voorbij op weg naar nog meer weilanden. De mooie molen in het dorp lag niet op de route en moesten we van een afstandje fotograferen.
Wel heel aardig was het plaatsje Alde Leie. Naast een sluis was er de vaart met aan weerszijde hele leuke huisjes met veel groen omgeven. Groot was het allemaal niet en al snel liepen we weer over een verlaten weg.
De etappe van vandaag eindigde dus in Hallumerhoek, eigenlijk in the middle of nowhere. Omdat we deze nacht in Leeuwarden zouden slapen, moesten we naar Hallum lopen om daar een bus te kunnen pakken. Dat was nog een stuk van 2 kilometer langs een drukke weg. We hadden wel geluk met onze bus. Net toen we bij de bushalte aankwamen, verscheen daar de bus die we moesten hebben. Een half uurtje later stonden we in Leeuwarden bij het busstation.
Op een bankje bij het station aten we onze meegenomen broodjes op voordat we onze rugzak weg gingen brengen bij het hotel. Onze kamer was nog niet klaar, maar we waren in ieder geval die grote rugzak voor even kwijt. In de stad gingen we koffie drinken en zaten lekker op een bankje in de zon.
We hadden om twee uur afgesproken met Ludo en Annelieke. Zij waren ook in Friesland op vakantie. Het was hoog tijd dat we weer eens bij konden buurten, en daarom namen we plaats op het terras bij de Stadswaag. Onder het genot van wat drankjes spraken we elkaar weer bij.
Nadat we wat inkopen hadden gedaan in de stad, checkten we in bij ons hotel. ‘s Avonds aten we bij restaurant “De Lachende Koe”. Het eten was geen haute quisine maar smaakte prima. Het mooie van het concept van dit restaurant was de onbeperkte drank tijdens het eten. Voorzien van voldoende drank waren we de rest van de avond op onze kamer te vinden.
Om iets over negenen trokken we de deur achter ons dicht en begonnen we aan etappe 11, die naar Hallumerhoek. De kortste etappe van het Elfstedenpad met slechts zo’n 11 te lopen kilometers. Eindelijk was daar de langverwachte weersomslag en er scheen een lekker zonnetje aan een bijna geheel blauwe hemel.
We liepen Sint Annaparochie uit en namen nog wat foto’s van gebouwen die, nu de zon scheen, er veel mooier bij stonden dan gisteren. Buiten het dorp was er meteen niks meer te doen dan lopen langs een saaie rechte weg met zicht op weilanden. Ook in het eerste dorpje, Vrouwenparochie, viel niks te beleven. Over een kaarsrecht fietspad liepen we aan het dorp voorbij op weg naar nog meer weilanden. De mooie molen in het dorp lag niet op de route en moesten we van een afstandje fotograferen.
Wel heel aardig was het plaatsje Alde Leie. Naast een sluis was er de vaart met aan weerszijde hele leuke huisjes met veel groen omgeven. Groot was het allemaal niet en al snel liepen we weer over een verlaten weg.
De etappe van vandaag eindigde dus in Hallumerhoek, eigenlijk in the middle of nowhere. Omdat we deze nacht in Leeuwarden zouden slapen, moesten we naar Hallum lopen om daar een bus te kunnen pakken. Dat was nog een stuk van 2 kilometer langs een drukke weg. We hadden wel geluk met onze bus. Net toen we bij de bushalte aankwamen, verscheen daar de bus die we moesten hebben. Een half uurtje later stonden we in Leeuwarden bij het busstation.
Op een bankje bij het station aten we onze meegenomen broodjes op voordat we onze rugzak weg gingen brengen bij het hotel. Onze kamer was nog niet klaar, maar we waren in ieder geval die grote rugzak voor even kwijt. In de stad gingen we koffie drinken en zaten lekker op een bankje in de zon.
We hadden om twee uur afgesproken met Ludo en Annelieke. Zij waren ook in Friesland op vakantie. Het was hoog tijd dat we weer eens bij konden buurten, en daarom namen we plaats op het terras bij de Stadswaag. Onder het genot van wat drankjes spraken we elkaar weer bij.
Nadat we wat inkopen hadden gedaan in de stad, checkten we in bij ons hotel. ‘s Avonds aten we bij restaurant “De Lachende Koe”. Het eten was geen haute quisine maar smaakte prima. Het mooie van het concept van dit restaurant was de onbeperkte drank tijdens het eten. Voorzien van voldoende drank waren we de rest van de avond op onze kamer te vinden.
Reacties