Elfstedenpad, etappe 08
Er was ons een mooie nazomerdag voorspeld maar toen we ‘s morgens wakker werden, hing er een donkergrijze lucht boven Bolsward. Nog voor het ontbijt kwam daar een bui uit en tijdens het ontbijt zelfs een pittige. Maar toen we iets na negenen begonnen aan onze achtste etappe naar Harlingen was het gelukkig droog. Bij een bakkertje kochten we wat spullen voor de lunch.
We verlieten Bolsward via een industrieterrein waarna de weilanden weer kwamen. We zouden deze dag wel door wat plaatsjes komen wat de tocht interessanter maakt. De eerste was Schettens dat eigenlijk maar bestond uit één straat met huizen, een kerk en een klein dorpshuis. Als je een auto hebt met slechte remmen, ben je het dorp uit voordat je stil staat.
De volgende plaats, Witmarsum, bereikten we via een heus bos en een mooie molen aan het water. Witmarsum bleek een alleraardigst plaatsje met een kerk uit de 17e eeuw met een opvallende toren in de vorm van een koepeldak die bont geschilderd was. Verder was er wat middenstand en het viel ons op dat de mensen ons nagenoeg allemaal groetten. Vriendelijke lui daar. Wat ook mooi was, was dat de wolken in de lucht plaats hadden gemaakt voor de zon en die beloofde nazomerdag er toch nog kwam.
Na Witmarsum voerde het Elfstedenpad ons door een drie kilometer lang pad langs de Witmarsummerfaert. Het pad lag vol met schapenstront en was erg oneven. We waren dan ook helemaal niet bedroefd toen we uiteindelijk in het plaatsje Arum aankwamen en we weer, voor even, een harde ondergrond onder onze voeten hadden. Arum stelt ook niet zoveel voor. Wat huizen, een kerkje uit de 17e eeuw met een kerkhof eromheen en een café dat natuurlijk dicht was op deze maandagmorgen. Wel konden we daar onze drinkfles vullen bij een kraantje op het terras.
Na Arum werden we weer een schapenpad opgestuurd. Weer liepen we kilometerslang door het gras dat bezaaid lag met drollen. De volgende plaats, Kimswerd, lag hemelsbreed slechts enkele kilometers van Arum verwijderd, maar de route zigzagde zoveel dat het leek alsof we er nooit zouden komen. Toen we er dan eindelijk waren, bezochten we daar de mooie Laurentiuskerk. Ook vonden we uit dat de beroemde Friese vrijheidsstrijder Grutte Pier hier vandaan komt. Bij de kerk stond een standbeeld van de beste man.
De etappe eindigde eigenlijk bij de IJsselmeerdijk buiten Kimswerd, maar wij hadden geen zin om hier op een bus te stappen om morgen hier weer naartoe te moeten, dus liepen we over die dijk door naar Harlingen. Dat was nog vier kilometer doorlopen. We merkten wel aan onze voeten en spieren dat het een lange wandeling was geweest. In Harlingen leek het wel hoog zomer. Volle terrasjes (zelfs op een maandag) en een drukte van belang in de havens. Voordat we naar ons overnachtingsadres liepen, haalden we een stempel bij de VVV want we waren weer in één van de Friese elfsteden.
We hadden voor de nacht een B&B geboekt. Onze kamer was in het souterrain van een huis uit de 18e eeuw en zag er prachtig en vooral heel knus uit. We douchten eerst even voordat we weer het centrum van Harlingen in gingen om daar vanalles te gaan bekijken. Er staan nog veel prachtige eeuwenoude panden in de stad en ook de vele bootjes trokken onze aandacht. Op een gezellig terras dronken we een drankje en deden daarna wat inkopen voordat we gingen dineren. Deze dag kozen we voor Italiaans.
Toen we terug in onze kamer kwamen, waren we allebei zo moe dat we al voor half tien sliepen.
We verlieten Bolsward via een industrieterrein waarna de weilanden weer kwamen. We zouden deze dag wel door wat plaatsjes komen wat de tocht interessanter maakt. De eerste was Schettens dat eigenlijk maar bestond uit één straat met huizen, een kerk en een klein dorpshuis. Als je een auto hebt met slechte remmen, ben je het dorp uit voordat je stil staat.
De volgende plaats, Witmarsum, bereikten we via een heus bos en een mooie molen aan het water. Witmarsum bleek een alleraardigst plaatsje met een kerk uit de 17e eeuw met een opvallende toren in de vorm van een koepeldak die bont geschilderd was. Verder was er wat middenstand en het viel ons op dat de mensen ons nagenoeg allemaal groetten. Vriendelijke lui daar. Wat ook mooi was, was dat de wolken in de lucht plaats hadden gemaakt voor de zon en die beloofde nazomerdag er toch nog kwam.
Na Witmarsum voerde het Elfstedenpad ons door een drie kilometer lang pad langs de Witmarsummerfaert. Het pad lag vol met schapenstront en was erg oneven. We waren dan ook helemaal niet bedroefd toen we uiteindelijk in het plaatsje Arum aankwamen en we weer, voor even, een harde ondergrond onder onze voeten hadden. Arum stelt ook niet zoveel voor. Wat huizen, een kerkje uit de 17e eeuw met een kerkhof eromheen en een café dat natuurlijk dicht was op deze maandagmorgen. Wel konden we daar onze drinkfles vullen bij een kraantje op het terras.
Na Arum werden we weer een schapenpad opgestuurd. Weer liepen we kilometerslang door het gras dat bezaaid lag met drollen. De volgende plaats, Kimswerd, lag hemelsbreed slechts enkele kilometers van Arum verwijderd, maar de route zigzagde zoveel dat het leek alsof we er nooit zouden komen. Toen we er dan eindelijk waren, bezochten we daar de mooie Laurentiuskerk. Ook vonden we uit dat de beroemde Friese vrijheidsstrijder Grutte Pier hier vandaan komt. Bij de kerk stond een standbeeld van de beste man.
De etappe eindigde eigenlijk bij de IJsselmeerdijk buiten Kimswerd, maar wij hadden geen zin om hier op een bus te stappen om morgen hier weer naartoe te moeten, dus liepen we over die dijk door naar Harlingen. Dat was nog vier kilometer doorlopen. We merkten wel aan onze voeten en spieren dat het een lange wandeling was geweest. In Harlingen leek het wel hoog zomer. Volle terrasjes (zelfs op een maandag) en een drukte van belang in de havens. Voordat we naar ons overnachtingsadres liepen, haalden we een stempel bij de VVV want we waren weer in één van de Friese elfsteden.
We hadden voor de nacht een B&B geboekt. Onze kamer was in het souterrain van een huis uit de 18e eeuw en zag er prachtig en vooral heel knus uit. We douchten eerst even voordat we weer het centrum van Harlingen in gingen om daar vanalles te gaan bekijken. Er staan nog veel prachtige eeuwenoude panden in de stad en ook de vele bootjes trokken onze aandacht. Op een gezellig terras dronken we een drankje en deden daarna wat inkopen voordat we gingen dineren. Deze dag kozen we voor Italiaans.
Toen we terug in onze kamer kwamen, waren we allebei zo moe dat we al voor half tien sliepen.
Reacties