De tempels van Angkor, laatste dag

Nog een dag in Siem Reap en nog een mogelijkheid om weer meer tempels in Angkor te bezoeken. Echter we wilden het rustig aan doen en er moesten nog een aantal dingetjes geregeld worden. Vandaar dat we voor de middag een tuktuk hadden geregeld om ons naar de diverse tempels te rijden. Na het ontbijt wilden we gaan internetten in de lobby, maar het netwerk lag plat zodat dat niks werd. Nicky maakte gebruik van het aanbod voor een gratis voetenmassage. Springend als een hinde kwam ze er van terug.
In het stadje liepen we een internetcafeetje binnen om op de hoogte te blijven van het nieuws, onze e-mail te lezen en natuurlijk om dit blog bij te werken. Op de oude markt kochten we nog een T-shirtje en in een bakkerij wat broodjes voor de lunch. Daarmee was de morgen al weer snel voorbij.
Om één uur werden we opgepikt door een tuktukchauffeur en met hem spraken we de te bezoeken tempels en daarmee de route door. We hadden er nog een aantal op ons lijstje staan die, gelukkig voor de chauffeur, allemaal redelijk dicht bij elkaar lagen. Het zitten in een tuktuk bleek toch heel wat comfortabeler dan de kleine fietsjes van gisteren, en zeker sneller. Voor het zweten maakte het echter niet uit. Het was snikheet en zelfs van de stukjes wandelen tussen de tempels raakten we doornat van het zweten.
Ta Keo is een tempel die een berg moet voorstellen. Dat betekende dat de tempel groot en hoog was. Tempels bouwen konden de Khmer als geen ander, maar in trappen maken waren ze minder bedreven. De trappen van Ta Keo waren onmogelijk steil. Omhoog klauteren ging nog wel, maar via de trappen naar beneden klimmen stond gelijk aan een poging zelfmoord. Op handen en voeten kwamen we uiteindelijk weer beneden.
Een hele aparte tempel die we bezochten was Ta Nei. Om bij de tempel te komen, moest de chauffeur met z'n tuktuk door lange stukken los zand rijden, wat maar ternauwernood ging. Bij de tempel aangekomen, verbaasde het ons dan ook niks dat we de enige bezoekers waren. De tempel zelf was een ruïne waar diverse grote bomen in groeiden. Weer een typisch Indiana Jones tempeltje. Alleen de slangen ontbraken, hoewel die er goed gezeten kunnen hebben.
Na een drankje om het vochtgehalte op peil te houden wilden we nog twee extra tempels zien, maar daar had de chauffeur geen zin in. Hij vroeg $5 extra. Dat vertikten we en lieten daarom die tempels maar schieten. De chauffeur had hiermee natuurlijk wel z'n fooi verspeeld.
De laatste tempel van ons bezoek aan Angkor was Phnom Bakheng. Deze tempel trekt de hele dag zowat geen bezoekers behalve aan het einde van de middag. Dan komen ze met drommen hierheen om Angkor Wat te bekijken die dan vaak in het mooie strijklicht te zien is. Phnom Bakheng is ook een bergtempel en na het beklimmen van de heuvel waar de tempel op is gebouwd, moesten we weer een set van die onmogelijk steile trappen op om boven op de tempel te komen. Het uitzicht op Angkor Wat viel tegen. Een paar bomen ontnemen het uitzicht op Angkor Wat. Men zou deze bomen beter omzagen voor al die drommen toeristen.
's Avonds aten we bij een restaurant dat door Lonely Planet werd aanbevolen. Dat zij er wel eens langs kunnen zitten, bleek deze avond. Slechte bediening en matig eten, waren onze ervaringen. Wel weer leuk waren de massagevissen. We hadden de watertanks met daarin talloze vissen al dagen zien staan en vaak zaten mensen met hun voeten in die tanks terwijl de vissen aan die voeten knaagden om dode huidcellen en andere verontreinigen op te eten. Wij wilden dat ook wel eens meemaken en voor $2 mochten we met onze voeten zo lang als we wilden in zo'n massagevissenkom bungelen. Het geknaag en gezuig van de vissen kietelde een beetje maar was verder wel aangenaam. Na een half uur hadden we allebei heerlijk poezelige voetjes, klaar voor de volgende etappe van onze reis. Morgen verlaten we Cambodja en gaan we weer naar Thailand.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Zondag in München

Zondag in Oslo

Pieterpad, etappes 22 en 23