Vandaag weer een lange reisdag. Dit keer naar Camagüey, de derde grote stad van Cuba. Al snel onderbraken we onze reis om een oude suikermolen te bekijken. Dat was in Manaca Iznaga. De streek rondom Trinidad dankt haar relatieve rijkdom aan de suikerrietteelt en op deze plek stond dus nog een oude suikermolen. Vier slaven duwden een grote hefboom voor zich uit waardoor de suikerrietstengels van hun zoete sap werden ontdaan en er suiker van gemaakt kon worden. Interessanter vonden we de bijna 40 meter hoge toren die bij de boerderij stond. Waarom die toren daar stond is ons onbekend gebleven. We konden de toren beklimmen, maar het was zo vroeg op de ochtend echter al te warm om 136 trappen te beklimmen.
Weer terug in de bus, reden we door het vlakke landschap verder westwaarts. Er was onderweg maar weinig interessants te zien. Gelukkig zat Eduardo weer op zín praatstoel en hij vertelde honderduit over van alles en nog wat. Daarbij moest vooral zijn schoonmoeder het ontgelden. Ik weet niet wat het mens hem heeft aangedaan, maar hij bleef grappen maken over haar. Hij zong zelfs het Nederlandse liedje "Gooi je schoonmoeder uit het raam en de koelkast er achter aan".
Halverwege de ochtend deden we een drankje bij een wegrestaurantje en voor Cubaanse begrippen vroeg, zo rond half één, lunchten we in een ander wegrestaurantje. Daarna zaten we tot drie uur in de bus en viel er buiten weinig te zien. Tijd voor een dutje dus.
Toen we eindelijk in Camagüey aan kwamen bekeken we eerst het Plein van de Revolutie waar een wanstaltig groot monument stond. De typische Russische communistische architectuur kon ons niet bekoren. Daarna stapten we met z'n allen in gereedstaande fietstaxi's voor een rit langs de belangrijkste bezienswaardigheden van de stad. Dat werd een lekker ontspannen ritje waarbij we een aantal keren stopten waarna Eduardo weer voor gids speelde. In de binnenstad zijn nog veel koloniale gebouwen te vinden in vrolijke kleuren en met fraai traliewerk. Aan de straatkant ziet het er allemaal een beetje saai uit maar zowat elk pand heeft een fraaie patio waar het goed toeven is. Trinidad is zeker mooier maar ook hier viel toch wel het één en ander te genieten.
Aan het einde van de middag namen we onze intrek in een hotel in het centrum van de stad. Dit keer hadden we geluk met onze kamer want we hadden als één van de weinigen een ruime kamer met een balkon. Voordat we gingen dineren deden we ons huiswerk en werden de foto's vast uitgezocht en bewerkt.
Het diner deze avond was in een restaurant een eindje buiten de stad. Eduardo had geregeld dat de eigenaars van het restaurant een speenvarken hadden geroosterd. Het beest hing nog aan het spit toen we aan kwamen. Deze avond hadden we alles behalve gebrek aan vlees. Met de hele groep van 30 man kregen we lang niet alle vlees op. Aan het vlees zelf lag het niet want dat was heerlijk sappig varkensvlees. Door het lange natafelen lagen we voor ons doen pas laat in ons bed. Daar was het alles behalve rustig want het was zaterdagnacht en dan gaan ook de Cubanen op stap en dat gaat gepaard met veel muziek en herrie.
Reacties