Kamperen is leuk, vooral als het mooi weer is. Een groot nadeel is dat je geen wc in je tent hebt. Vooral als je ’s morgens om half acht wakker wordt, geen zin hebt om op te staan, maar vreselijk moet plassen. Helemaal erg wordt het als de wc’s dan nog een heel eind lopen van je vandaan zijn en je niet even tegen of achter een boom kan staan of zitten plassen, omdat de buren al wakker zijn en toch al zo nieuwsgierig naar je kijken. Er zat dus niks anders op dan vroeg opstaan, plassen en douchen. Een voordeel is dan weer wel dat je vroeger op pad kunt en dat deden we; om iets over negenen reden we weg van de camping. Het was de afgelopen nacht gelukkig droog gebleven maar het was wel mistig. Dankzij eerdere voorbereidingen zaten we al snel op de goede snelweg en lieten we Montreal achter ons.
Eén dag voor zo’n grote stad is weinig, maar onze tijd liet een langer verblijf niet toe; we wilden nog zo veel zien. Gaandeweg de rit brak de zon door en werd het lekker weer.
Tegen de middag hadden we al zo’n tweehonderd kilometer gereden en kwamen we in de buurt van Trois Rivieres. We hadden alleen een stop gemaakt bij een Tim Hortens voor de dagelijkse bak koffie en thee voor Nicky. Als we terug zijn in Nederland, gaan we beslist actie voeren om deze keten, samen met Subway en Starbucks, in Nederland te introduceren. Zoals gezegd zaten we in Trois Rivieres. Dit is na Quebec de oudste stad in Noord Amerika. Er staan zelfs huizen uit de 18e eeuw en dat is voor dit werelddeel erg oud. Nadat we de auto hadden geparkeerd, liepen we door het oudste deel van de stad, langs de klooster van de Ursulines en enkele panden uit 1700. De boulevard langs de Sint Lawrence rivier was netjes opgeknapt en ook daar brachten we wat tijd door.
Trois Rivieres heet natuurlijk niet voor niets zo, maar wij zagen maar één rivier en dat was de Sint Lawrence rivier. Die was wel bijna twee kilometer breed hier. Over het water wordt veel hout aangevoerd voor de papierindustrie. We konden dat hout niet zien, maar roken de specifieke lucht van de papierfabrieken maar al te duidelijk. De Rue de Forges is de hoofdstraat van het stadje en ook deze straat was heel leuk gerenoveerd, met veel terrassen. Bij een Subway kochten we een heerlijk broodje als lunch en aten dat gezellig op het terras op, kijkend naar wat er zoal voorbij kwam gelopen en gereden. Heerlijk als het mooi weer is en de dames schaars gekleed aan je voorbij trekken.
Na nog een rondje door het stadje waarbij we de Notre Dame kathedraal en nog wat oude panden aandeden, stapten we weer in de auto voor het laatste stuk naar Quebec City. Het landschap veranderde weer eens. Was er eerst veel landbouw, nu was er veel bos langs de route te zien. In het plaatsje Donnacona deden we de nodige boodschappen. Die dingen moeten nu eenmaal, vakantie of niet.
Iets voor vieren hadden we de camping gevonden die we hadden uitgekozen. Weer een KOA camping, dit keer iets ten zuiden van de stad. We hadden deze camping gekozen vanwege de mogelijkheid van een shuttle naar de binnenstad van Quebec. Het bleek een goede keus; dit was een erg schone camping met veel faciliteiten. Nadat het kamp was opgezet, deden we de was en lazen we ons in. Dat was wel nodig want er is veel te zien in Quebec.
We aten deze dag rijst met erg veel peultjes want die hadden we iets teveel ingekocht. Op zich niks mis mee, want ze waren erg lekker.
Bij de tent werd daarna het dagboek bijgewerkt en speelden wat spelletjes Yahtzee.
Reacties