Op weg naar Los Arcos
Na een heerlijk rustige nacht waren we toch al voor zeven uur wakker. Daardoor was het nog donker toen we op pad gingen en door de hospitalero de weg werden gewezen naar de Camino. Toch liepen we kennelijk verkeerd want in het begin zagen we in het geheel geen bordjes. We liepen maar in de richting waarvan we dachten dat het de goeie was. Pas na ongeveer een kilometer kwamen we op de route en zagen we weer overal bordjes hangen.
Niet veel daarna kwamen we bij de wijnfontein in Irache. Hier zit een bodega die, als gebaar naar de pelgrims, niet alleen water aanbiedt in een fontein maar ook wijn. En niet zomaar een wijntje, maar een heerlijke rode wijn. Ron vulde er maar al te graag z'n flesje. Helaas was het klooster in Irache gesloten en konden we dat niet bezoeken. Dan maar een ontbijten op het bankje voor het klooster.
De route deze dag liep langs velden maar ook door bossen met oude eikenbomen. Het weer was voor de zoveelste dag op rij erg mooi.
In het plaatsje Azqueta pauzeerden we even met een cappuccino en een heerlijke sinaasappel, voor de broodnodige vitamientjes. De Camino ging daarna een flink stuk omhoog. Het landschap werd een stuk droger. We liepen langs gigantische graanvelden waarvan het graan al geoogst was. Boeren waren bezig om de stoppels plat te branden wat best wel stonk.
In Villamayor dronken we nog wat omdat we de komende 12 kilometers niets meer tegen zouden komen. Voor zover we konden kijken zagen we graanvelden en wijngaarden. Wel hadden we heel mooi licht. Onderweg werden we aangenaam verrast toen we toch aan een mobiele bar voorbij kwamen gelopen. Hier pauzeerden we weer eventjes voordat we het laatste stuk naar Los Arcos liepen.
Om ongeveer kwart over één kwamen we aan in Los Arcos. Ron had via z'n Camino-app al een geschikte albergue gevonden en daar was ook plaats voor ons. Het bleek een hele leuke en gezellige albergue te zijn met een mooie, schaduwrijke tuin en erg vriendelijke hospitalero's. We kregen twee bedden op een kamer voor vijf. We sliepen er echter met vier, allemaal Nederlanders.
Na de zeer noodzakelijke douche zaten we een tijdje in de tuin met een heuse Duitse Weissbier en kletsten wat weg met de andere gasten. Het was er erg gezellig. Sowieso wordt het elke dag gezelliger omdat we elkaar steeds beter leren kennen. We zijn de hele route bezig met elkaar groeten.
Na het biertje bekeken we het dorpje. Vooral het pleintje in het centrum bij de kerk was erg gezellig. Het was één groot terras. De kerk was nog gesloten en verder was het allemaal niet bijster interessant. Dus doken we het terras maar op.
Terug in de albergue waren we op het internet te vinden. Later gingen we terug naar het centrum. Nu was de kerk wel open. Het interieur was werkelijk prachtig. Ze maken er hier in Spanje wel werk van de interieurs van hun kerken. We spraken er met een oud Spaans mannetje met een grote camera. Hij was aan het wachten tot het
Iicht van de zon precies op het beeld van de maagd Maria scheen. Dat gebeurde maar een enkele keer en vandaag was het zo'n dag.
Voor ons diner kochten we een paar stukken vers gemaakte pizza die we in de albergue opwarmden en aten. 's Avonds kletsten we weer met de andere pelgrims en gingen, zoals eigenlijk elke avond, op tijd naar bed.
Niet veel daarna kwamen we bij de wijnfontein in Irache. Hier zit een bodega die, als gebaar naar de pelgrims, niet alleen water aanbiedt in een fontein maar ook wijn. En niet zomaar een wijntje, maar een heerlijke rode wijn. Ron vulde er maar al te graag z'n flesje. Helaas was het klooster in Irache gesloten en konden we dat niet bezoeken. Dan maar een ontbijten op het bankje voor het klooster.
In het plaatsje Azqueta pauzeerden we even met een cappuccino en een heerlijke sinaasappel, voor de broodnodige vitamientjes. De Camino ging daarna een flink stuk omhoog. Het landschap werd een stuk droger. We liepen langs gigantische graanvelden waarvan het graan al geoogst was. Boeren waren bezig om de stoppels plat te branden wat best wel stonk.
In Villamayor dronken we nog wat omdat we de komende 12 kilometers niets meer tegen zouden komen. Voor zover we konden kijken zagen we graanvelden en wijngaarden. Wel hadden we heel mooi licht. Onderweg werden we aangenaam verrast toen we toch aan een mobiele bar voorbij kwamen gelopen. Hier pauzeerden we weer eventjes voordat we het laatste stuk naar Los Arcos liepen.
Na de zeer noodzakelijke douche zaten we een tijdje in de tuin met een heuse Duitse Weissbier en kletsten wat weg met de andere gasten. Het was er erg gezellig. Sowieso wordt het elke dag gezelliger omdat we elkaar steeds beter leren kennen. We zijn de hele route bezig met elkaar groeten.
Na het biertje bekeken we het dorpje. Vooral het pleintje in het centrum bij de kerk was erg gezellig. Het was één groot terras. De kerk was nog gesloten en verder was het allemaal niet bijster interessant. Dus doken we het terras maar op.
Terug in de albergue waren we op het internet te vinden. Later gingen we terug naar het centrum. Nu was de kerk wel open. Het interieur was werkelijk prachtig. Ze maken er hier in Spanje wel werk van de interieurs van hun kerken. We spraken er met een oud Spaans mannetje met een grote camera. Hij was aan het wachten tot het
Iicht van de zon precies op het beeld van de maagd Maria scheen. Dat gebeurde maar een enkele keer en vandaag was het zo'n dag.
Voor ons diner kochten we een paar stukken vers gemaakte pizza die we in de albergue opwarmden en aten. 's Avonds kletsten we weer met de andere pelgrims en gingen, zoals eigenlijk elke avond, op tijd naar bed.
Reacties