Naar huis

De laatste dag van een reis is altijd de meest vervelende. Deze was daarop geen uitzondering. Onze vlucht terug naar Nederland was al om 07.40 uur. Als je dan nog je huurauto moet inleveren en twee uur van tevoren moet inchecken, kan het niet anders dan dat de wekker midden in de nacht af gaat. Dus waren we om kwart voor vier wakker zodat we om vier uur konden gaan ontbijten. Ja, dit hotel bood zelfs ’s nachts een ontbijt aan omdat veel vluchten van Icelandair vanaf hun thuisbasis vroeg in de morgen vertrekken.
Om kwart voor vijf reden we het jeepje in de regen terug naar Avis. Het inleveren was zo gebeurd. De dame liep met een zaklamp snel om de auto heen om op schade te controleren en daarmee was het goed. Wel jammer dat het daarna nog vijfhonderd meter lopen was naar het luchthavengebouw. Daar aangekomen, keken we toch wel enigszins raar op. Wat was het er druk! Kennelijk liep heel IJsland leeg. Toch ging het allemaal erg vlotjes. De Tax-refund, het inchecken en de controle van onze handbagage, we waren er zo door heen en zaten al snel aan de koffie van onze laatste IJslandse kronen.

De vlucht vertrok netjes op tijd en gedurende de drie uur durende vlucht kletsen we wat met een Amerikaan van Colombiaanse origine en dutten we wat.
Al om vijf voor half één stonden we op Schiphol waar een lekker zonnetje scheen en het een warme 21 graden was. Dat waren we niet meer gewend en we hadden het dan ook allebei behoorlijk warm. Omdat IJsland tot het Schengen-gebied hoort, hoefden we niet door de paspoortcontrole. Van controle op Covid was al helemaal geen sprake. Het meest ergerlijke moment was het ophalen van onze tassen. We moesten bijna een uur wachten totdat onze bagage op de band verscheen. Waarom moet dat op Schiphol altijd zo lang duren?
Bij Starbucks dronken we nog wat voordat we in de trein naar Helmond stapten. Dat was een rechtstreekse rit die weliswaar lang duurde maar geen problemen kende. Daarmee hadden we wel geluk want een paar uur later zou alle treinverkeer in Nederland stil komen te liggen als gevolg van een storing.
Iets voor half vijf ging de sleutel in het slot van de voordeur en waren we thuis en zit deze fantastische reis er helaas weer op. De komende weken, en misschien wel maanden, zijn we druk met de herinneringen, foto’s en de video. We houden jullie op de hoogte.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Zondag in München

Zondag in Oslo

Pieterpad, etappes 22 en 23