Vierdaagse Alkmaar dag 3

Derde dag van de vierdaagse van Alkmaar. Toen de wekker om 06.00 uur ging zag de hemel er donkergrijs uit. De verwachte maximum temperatuur zou niet boven 13 graden Celsius uit komen. Daar lieten wij ons niet door weerhouden en volle goeie moed liepen we na het ontbijt naar de pendelbussen om ons bij het AZ stadion af te laten zetten. De route van vandaag liep ten zuiden van Alkmaar in de omgeving van Heiloo.
Bij aankomst bij het stadion konden we meteen van start. We vertrokken echter wel tegelijk met de tweede startgroep zodat we de eerste kilometers in een grote groep liepen à la vierdaagse van Nijmegen.
We waren net een kilometertje onderweg toen we een regenbui over ons heen kregen. Net nadat we onze regenjassen hadden aangetrokken, stopte het gelukkig met regenen en konden de jassen weer terug in de rugzakjes. De route van vandaag was niet bijster interessant hoewel niet lelijk. In het begin waren het loofbossen die over gingen in een natuurgebied met gras en water en later duinen. Regelmatig moesten we een drukke weg oversteken waar verkeersregelaars de wandelaars hielpen met oversteken. Het nadeel hiervan was wel dat het veld, dat eindelijk wat uiteen getrokken was, weer dicht op elkaar zat.
Nicky had het moeilijk vandaag door haar blessure. Het tempo lag dan ook laag. Dat deed Ron besluiten om z’n eigen tempo te gaan lopen. We spraken af dat we elkaar steeds bij de volgende rustpost zouden zien.
Via Egmond Binnen ging de route terug naar Heiloo waar we twee stops hadden. Eentje bij een klooster, een tweede bij een instelling midden in het dorp. De zon was inmiddels gaan schijnen en hoewel het niet warmer werd dan 14 graden was het heerlijk wandelweer. De laatste vijf kilometer naar de finish liepen we weer samen. Om iets voor half twee liepen we het AZ stadion weer binnen en zat de derde loopdag er weer op.
Deze dag moesten we even wachten op de pendelbus. Daardoor waren we pas drie kwartier later bij het NS station in de stad. Na een bezoekje aan een supermarkt voor wat drank, konden om een uur of half drie de wandelschoenen eindelijk uit en was er tijd voor een heerlijke douche.
De rest van de middag kwamen we niet van ons bed. Ron moest Nicky tegen zessen zelfs wakker maken. Nicky was zo duf dat ze aanvankelijk niet eens wilde gaan eten. Toch sleepte Ron haar mee naar een Italiaans restaurant in de stad voor het diner. Het restaurant zat bommetje vol. Daardoor duurde het even voordat ons eten geserveerd werd, maar het eten was de moeite van het wachten waard.
Tegen half negen waren we terug op de kamer en daar werd onder andere dit stukje getypt. We gingen weer op tijd slapen om zodoende fit te zijn voor de finaledag.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Zondag in München

Zondag in Oslo

Pieterpad, etappes 22 en 23