Terug naar Entebbe

Deze dag hadden we de laatste reisdag in Uganda. Vanuit ons kamp aan Lake Mburo zouden we naar Entebbe rijden. Wij stonden er niet op te wachten, want Entebbe was onze eindbestemming van onze reis door Uganda en dat betekende dus dat het einde van onze reis in zicht kwam. Nadat we hadden ontbeten stapten we omstreeks acht uur in de jeeps voor de lange rit. Was er 's morgens nog een zonnetje te zien, toen we nog maar net op weg waren, begon het te regenen. Niet hard maar toch.

De weg was gelukkig prima en we schoten dan ook goed op. Onderweg viel er van alles te zien maar er werd helaas niet gestopt. Dat is toch een nadeel van een groepsreis; je kunt niet even stoppen als je wat leuks of interessants ziet onderweg. Om toch wat te kunnen fotograferen, hadden we onze camera's bij de hand en als we dan door een plaatsje reden, ging het raampje open en namen we al rijdend wat foto's. Niet ideaal maar het werkte wel.

De hele morgen reden we door en hadden slechts een korte plaspauze. Tegen twaalven passeerden we weer de evenaar. Hier had men er meer werk van gemaakt. Behalve een soortgelijk monumentje als toen we naar het noordelijk naar het zuidelijk halfrond reden, waren er hier ook souvenirswinkeltjes. Zoveel hadden we er tot nu toe nog niet gezien in Uganda en daarom besloten we maar eens te gaan shoppen. Veel winkels hadden hetzelfde assortiment en daar vonden we niet veel tussen zitten. Eén winkel had een geheel ander assortiment dan alle anderen en daar vond Ron een klein Songye fetish-beeldje. De Songye zijn een etnische groep, oorspronkelijk uit Congo en ze staan bekend om hun houtsnijwerk. Het kleine beeldje was niet eens zo mooi, maar paste wel uitstekend in ons WC-museum. Ron wilde het dan ook persé hebben ondanks de stevige prijs van 80.000 shilling (ruim 25 euro). De dame in de winkel wilde ook niet onderhandelen. Het was slikken of stikken. Het werd dus slikken. In een andere winkel vonden we nog twee kleine beeldjes. We betaalden per beeldje shilling en we waren er blij mee totdat we in de winkel ernaast precies dezelfde beeldjes vonden, maar dan voor de helft van de prijs! Wij gingen meteen terug naar de winkel waar wij onze beeldjes hadden gekocht en vroegen daar ons geld terug. De dame blikte of bloosde niet en gaf ons meteen 25.000 shilling terug.

In een nabij gelegen restaurantje at Ron de slechtste cheeseburger ooit. Het minischijfje vlees had net zo goed als schoenzool gebuikt kunnen worden. Nicky had meer geluk. Haar wrap smaakte een stuk beter. Om deze middag weer verder te kunnen rijden moesten we eerst één van de jeeps losduwen van een heuveltje waar Moses zijn voertuig op had vast gereden. Vlak na de lunch verlieten we de verharde weg. De eigenlijke weg naar Entebbe liep via Kampala, maar dat wilden we liever niet vanwege de drukte aldaar. De onverharde weg zou ons heel wat tijd besparen ondanks het gehobbel.

Om een uur of drie reden we in Entebbe het terrein van het Airport Guesthouse op. Hier zouden we nog twee nachten verblijven voordat we naar Nederland terug zouden vliegen. Nadat we onze kamers hadden betrokken, werden we gedebrieft door Jan Willem, eigenaar van het guesthouse. In de gezellige tuin met veel groen, bloemetjes, rotweiler Simba en drie parelhoentjes, praatten we met een koele fles bier over de afgelopen reis. Ook hadden we er voor de eerste keer deze reis toegang tot het internet. De afgelopen weken hadden we bewezen dat we niet verslaafd zijn aan het internet. We hadden het helemaal niet gemist, maar nu we het toch hadden, waren we geruime tijd zoet met mail checken en nagaan wat we allemaal hadden gemist, wat helemaal niks bleek te zijn.

We merkten in het guesthouse wel dat we vlakbij het vliegveld zaten. Deze dag kwamen er extra veel vliegtuigen binnen en vlogen er veel helikopters om alle hotemetoten te vervoeren die naar Uganda waren gekomen vanwege de 50e verjaardag van de onafhankelijkheid van dit prachtige land. Ook was men alvast begonnen met het oefenen van de kanonschoten. Af en toe leek het wel een beetje oorlog daar in de prachtige tuin.

Voor het diner werd er nog gedoucht en geschoren. Dat diner nuttigden we in de tuin bij sfeervolle olielampjes. Ook hier was het eten voortreffelijk zoals eigenlijk tijdens de hele reis het geval was geweest. Na het eten namen we afscheid van een koppel dat eerder naar huis ging vanwege gezondheidsproblemen van de moeder van één van hen. Nu waren we nog met achten. We zaten 's avonds nog een tijdje na te praten, maar gingen op tijd naar bed vanwege een vroege excursie de volgende dag.