De Vaticaanse musea en meer

Vandaag wat vroeger uit bed omdat we naar de Vaticaanse musea zouden gaan. Thuis hadden we via het internet al kaartjes gekocht om de lange rijen te vermijden. Op die kaartjes stond een bepaald tijdslot en ons tijdslot was 10.00 uur. We wilden niet te laat komen en omdat we de werking van de Romeinse metro nog moesten zien te doorgronden, vertrokken we op tijd. Buiten scheen de zon weer aan een wolkeloze hemel, maar het was nog wel een beetje fris, zo 's morgens vroeg. Een metrokaartje uit de automaten trekken viel nog niet mee. Ons kleinste bankbiljet was 20 euro en omdat de machine niet meer als 6 euro aan wisselgeld teruggaf, accepteerde het apparaat ons biljet niet. We hadden echter te weinig muntgeld en er was nergens een loket waar ze kaartjes kochten. In plaats van een dagkaart kochten we daarom maar een enkeltje wat we nog net met muntjes konden betalen. Daarna verliep de tocht vlekkeloos en waren we keurig op tijd in de buurt van het Vaticaan.

Wat waren we blij met onze reservering via het internet want buiten op straat stond een rij mensen van minstens 100 meter. Zij hadden nog geen kaartje en zouden zeker een uur of twee staan wachten. Wij waren in 5 minuten binnen, de bagagecheck daarbij inbegrepen. Eén van de eerste dingen die we bekeken was de beroemde spiraaltrap van Guiseppe Momo die erg fotogeniek was. Pas daarna bekeken we de diverse musea. We begonnen in een wat rustiger gedeelte met voornamelijk sarcofagen en romeinse bustes. Hier liepen nauwelijks bezoekers hetgeen ons erg meeviel, gezien de gigantische aantallen bezoekers aan de Vaticaanse musea. Daarna bekeken we de Egyptische afdeling en het Etruskische gedeelte. Ook hier was het betrekkelijk rustig en konden we de gigantische verzameling aan kunstschatten op ons gemak bekijken. Gôh, wat is het hier groot. Met gemak kun je een paar dagen hier rondstruinen langs al die eeuwenoude artefacten. De meeste bezoekers, velen van hen in grote groepen, gingen recht naar de Sixtijnse kapel en sloegen het overgrote deel van de kunstverzameling over.

Toen we uit het Etruskische deel kwamen en de lange ging in de richting van de Sixtijnse kapel in liepen, werden we plots geconfronteerd met al die groepen van mensen. Ineens was het voetje voor voetje aanschuiven. Veel van de tentoongestelde voorwerpen zagen we niet door de gigantische mensenmassa. Toch namen we de tijd om te kunnen genieten van al dat moois. Vooral de druk bewerkte en beschilderde plafonds trokken onze aandacht. We maakten weer heel wat foto's. Toen we bij de vroegere pauselijke verblijven kwamen, werden die muren en plafonds alleen maar mooier en kleurijker. We keken onze ogen uit. Er was geen vierkante millimeter muur of plafond dat niet was beschilderd. Het enige nadeel was de drukte. Alleen door braaf aan te schuiven kwamen we van het ene naar het andere vertrek, maar wat was het allemaal mooi. Nog nooit zagen we zoveel rijkdom op zo'n klein oppervlak, al kun je Vaticaanse musea moeilijk klein noemen. Overal mocht er gewoon gefotografeerd worden wat iedereen dan ook druk deed. Toen we uiteindelijk in de Sixtijnse kapel stonden, mocht dat ineens niet meer. Zogenaamd omdat het een heilige plaats was. Toch namen we stiekem een paar foto's van Michelangelo's meesterwerk. Voor de rest keken we onze ogen uit naar de muren en natuurlijk het beroemde plafond.

Nadat we uit de Sixtijnse kapel kwamen werd het wat minder druk en konden we weer op ons gemak genieten van de tentoongestelde voorwerpen. Uiteindelijk kwamen we uit bij een grote cafetaria waar we onze lunch aten. Die bestond uit een simpel broodje ham-kaas en wat drinken.

Onze volgende bestemming was de Sint Pieter basiliek, het centrum van het katholieke geloof en de huiskerk van de paus. De wandeling onder een heerlijk zonnetje duurde zo'n 10 minuten, maar eenmaal op het Sint Pietersplein wachtte ons een teleurstelling. Vanwege een te houden buitenmis op het plein was de Sint Pieter dicht en zelfs het complete plein zou even later ontruimd worden. Dat betekende dat we een andere keer terug moesten komen om toch de binnenkant van de basiliek te kunnen zien. We namen toch al vast wat foto's van de buitenkant van de kerk en sloten daarna aan in een rij voor een grote kerststal die midden op het plein stond. We stonden al zo'n 20 minuten in de rij toen agenten kwamen en ons van het plein af wilden hebben vanwege die mis. Toch kregen we het voor elkaar om de kerststal nog te zien. Hadden we tenminste niet voor niets de hele tijd staan wachten.

Eenmaal van het Sint Pietersplein af, liepen we langs de vele souvenirswinkeltjes en kochten er een mooi bronzen beeldje voor ons WC-museum. Ook dronken we er wat in een cafetaria. We hadden kunnen weten dat het drinken hier duur zou zijn, maar toch schrokken we nog behoorlijk van de rekening van 15,50 euro voor een cappuccino en een thee. Dat doen we dus nooit meer. Nadat we kort een soort van kerstmarkt hadden bezocht liepen we het Castel Sant'Angelo. Ook hier was het een drukte van belang. We wilden het fort bezoeken en wederom moesten we aansluiten om binnen te geraken. Dat duurde toch zeker zo'n 20 minuten. Nog nooit hebben we zo'n drukke stad gezien als Rome. Bij alle bezienswaardigheden zijn duizenden toeristen en is het gruwelijk druk. Het Castel Sant'Angelo is nu een museum, maar was vroeger een fort. Er werden dan ook veel wapens tentoongesteld. Hier moesten wij het voornamelijk hebben van de mooie uitzichten op Rome vanaf de diverse verdiepingen van het fort. Binnen mocht bijna nergens gefotografeerd worden hetgeen we toch deden.

Het begon al donker te worden toen we uit het fort kwamen en terugliepen naar het metrostation voor de rit terug naar het station Termini. De metro was overvol, maar gelukkig duurde de rit niet al te lang. Op het station aten we bij een wokrestaurantje en namen wat lekkers voor 's avonds mee uit een supermarkt. We waren allebei behoorlijk moe en wilden 's avonds niet meer uit. De avond waren we nog druk met de vele honderden foto's, dit verhaal en de voorbereidingen voor de komende dagen. We willen wel zoveel als mogelijk uit ons bezoek aan de stad halen.