Het heeft eventjes geduurd maar het fotoboek van onze reis naar Uganda is af. Klik hier om op de webstek van Albelli door het album te kunnen bladeren.
Omdat de voorspellingen van het weer goed waren en we toch een paar vrije dagen tegoed hadden, besloten we onze tocht richting de Pietersberg voort te zetten. Deze dag liepen we etappe 22, die in 22 kilometers van Venlo naar Swalmen voert. We reden met de auto naar Swalmen dat vlakbij Roermond ligt. We hadden er bijna een uur voor nodig om daar te komen. In Swalmen konden we de auto makkelijk kwijt in een straatje bij het treinstation. Met de trein reden we daarna naar Venlo. Om een uur of elf konden we daar beginnen aan deze etappe die lekker makkelijk bij het station begon. De eerste kilometer liepen we parallel aan de vele sporen die hier liggen. Venlo is dan ook een druk knooppunt voor treinen. Vooral de aansluiting met het spoorwegnetwerk van Duitsland maakt Venlo een belangrijk knooppunt. Nadat we de sporen achter ons hadden gelaten kwamen we door een rijke buitenwijk van Venlo te wonen. Hier stonden ware pareltjes van huizen. Wat het extra leuk maakte om hier te wandele...
Jammer, maar we vertrokken deze dag al weer uit het prima hotel. We hadden graag nog wat langer gebleven in Key West. Er was nog genoeg te doen voor een dagje. Toch waren we allesbehalve verdrietig want deze dag zouden we naar de Everglades rijden. We verheugden ons al op een ritje met een airboat en op de alligators. Om in de Everglades te komen moesten we wel dezelfde lange weg over de diverse Keys weer terug rijden. Voordat we aan die rit begonnen deden we eerst wat boodschapjes in een winkel in Key West zodat we weer wat voorraad hadden. Op de weg was het lang niet zo druk als de dag ervoor. Toch schoot de reis niet echt op omdat de weg hier tweebaans is en we achter een paar sukkels reden die structureel 10 mijl langzamer reden dan de maximum snelheid. Op Pine Key stopten we even. Zo waren we meteen van die sukkels verlost en hadden wij mooi de tijd om te ontbijten. Echt op ons gemak deden we dat niet. Staand bij de kofferbak waarin onze koelbox stond smeerden we wat boterh...
Waar Facebook al niet goed voor is. Zus José had er wat foto' van haar bezoek aan openluchtmuseum Bokrijk op gezet en die plaatjes zagen we wel leuk uit. Toen het weer deze zondag er 's morgens goed uitzag, besloten we om er ook eens een kijkje te nemen. Je bent vanuit Helmond nog zomaar niet in Genk in België, zeker niet met het navigatiesysteem in onze auto. Ten eerste is het een vrouw en die hebben geen richtingsgevoel en ze kan niet anders dan hoogblond zijn en als je dan ook nog uit Frankrijk komt, zal het iedereen duidelijk zijn; wij reden niet de snelste of meest logische weg. Maar alle gekheid op een stokje, tegen twaalven reden we de parkeerplaats bij het domein Bokrijk op. Daar kregen we direct te maken met de Belgische efficiëntie. Een rij wachtenden van meer dan 50 meter lang voor slechts 2 kassa's. De Belgen waren kennelijk verrast dat er veel bezoekers kwamen op deze mooie zomerse zondag. Na een kleine 20 minuten wachten stonden we dan eindelijk in het o...
Reacties