We reizen naar Marbella

Om de routine van werken en een paar vrije dagen te doorbreken hadden we in het voorjaar een achtdaagse reis naar Marbella in zuid Spanje geboekt. Daar zou van 8 tot en met 11 oktober de vierdaagse van Marbella worden gelopen. Het leek ons wel leuk om eens een keer in het buitenland aan een groot wandelevenement mee te doen. Het boeken van de reis bij touroperator effeweg.nl had veel voeten in aarde gehad. Bij de boeking was er veel mis gegaan en we waren veel te lang aan het lijntje gehouden. Uiteindelijk was alles toch nog in orde gekomen en deze morgen stonden onze koffers al klaar voor vertrek.

Om twaalf uur waren wij ook zover en sjouwden we onze tassen het centrum van Helmond door op weg naar het NS station. Al in Eindhoven waren we klaar met onze treinreis en namen we de bus naar Eindhoven Airport. Deze keer geen lange reis naar Schiphol, maar lekker dicht bij huis vliegen vanaf Eindhoven. Om kwart over één stonden we op het vliegveld dat een ware metamorfose had ondergaan en steeds groter en groter leek te worden. We hadden niet online in kunnen checken en moesten dat dus nog doen. Behalve wij moesten nog enkele honderden anderen dat doen. Voor de incheckbalies stonden lange rijen wachtende mensen. Dat was voor de grondstewardessen echter geen teken om eens lekker door te werken. Vooral de muts waarbij wij in de rij stonden geloofde het allemaal wel. Een hele tijd zat ze met een collegaatje te bellen die twee balies verderop tal van mensen liet wachten tijdens hun gesprekje. Daarna zat er een haartje achter haar contactlens waardoor ze iedereen nog langer liet wachten. Gelukkig werd de trien afgelost en ging het allemaal wat sneller. Na meer dan een half uur in de rij te hebben gestaan waren we eindelijk ingecheckt en konden we door de security. Omdat Ron nogal wat electronica bij zich had moest zijn tas helemaal open en een tweede keer door de scanner. Gelukkig was alles in orde en zaten we even later aan een cappuccino in de vertrekhal.

Het toestel naar Malaga vertrok om vijf voor half vier keurig op tijd. We hadden geluk met onze zitplaatsen. Hoewel we geen van beiden aan een raampje zaten, zaten we wel bij een nooduitgang en hadden we zeeën van ruimte voor onze benen. De vlucht duurde twee uur en vijftig minuten en onderweg lazen we wat tijdschriften. Daarmee ging de tijd best snel vooruit en tegen zessen stonden we in Malaga weer aan de grond.

Vervolgens stonden we op het vliegveld met z’n allen meer dan een half uur tevergeefs te wachten op onze bagage. Die zou op band 38 verschijnen maar dat gebeurde maar niet. Totdat uiteindelijk een beambte ons duidelijk maakte dat we naar band 34 moesten. Daar lag alle bagage al geruime tijd rond te draaien. Fijn, die Spanjaarden. In de aankomsthal werden we opgewacht door een hostess van Effeweg. Die verwees ons naar bus 17 op het busstation. Toen de bus helemaal vol zat met leden van de Bemmelse Old Ladies wandelclub vertrok de shuttle naar Marbella. Wij waren de enigen in de bus die niet tot die wandelclub behoorden en ook in een ander hotel verbleven. Onderweg kregen we van de hostess nadere info over de wandelvierdaagse en wat andere praktische zaken. 

Tegen half negen stonden we in hotel Senator voor de balie. We waren bepaald niet de enige Nederlanders daar. Het hele hotel was volgeboekt door landgenoten die allemaal de vierdaagse gingen lopen. Nadat we onze bagage op de nette kamer hadden gedropt, konden we meteen bij het dinerbuffet aansluiten. We hadden halfpension geboekt dus alle diners zijn de komende week inclusief. Het buffet was niet heel bijzonder maar er was voldoende variatie en het smaakte prima. Nadeel van halfpension is wel dat je niet in de leuke restaurantjes van Marbella zelf komt, maar daarvoor ligt het hotel ook iets te ver uit het centrum. Kortom, het was wel goed zo.

Met een iets te volle maag liepen we daarna nog een blokje om het hotel heen om te zien of er om half tien nog een supermarkt open was, maar dat bleek niet het geval. Wel was het nog erg lekker weer buiten, zo’n dertig graden. Ook de vooruitzichten voor de rest van de week zijn goed, dus als de weergoden zich iets aantrekken van de voorspellingen, dan zitten we gebeiteld en lopen we de hele week in T-shirt en korte broek.

We sjokten weer terug naar het hotel om daar bij te komen van deze reisdag en ons op te maken voor een dagje Marbella morgen. Toch was het al elf uur geweest voordat we gingen slapen.