En we vliegen weer naar huis

De laatste dag alweer van deze trip naar Istanbul. Toen we wakker werden en uit het raam van onze kamer keken zagen we een gordijn van regen naar beneden komen vallen. Dat was even een tegenvaller. Onze vlucht naar Amsterdam zou pas laat in de middag vertrekken en we wilden de morgen nog in Sultanahmet door brengen. Dat werd nu dus een wandeling in de regen. Bij het ontbijt bleek dat we de enige gasten waren in hotel Perula. We kregen ons ontbijt weer op een bordje in plaats van een buffet. Dat was wel balen, want het buffet was veel uitgebreider.

Na het ontbijt checkten we eerst uit, betaalden de rekening en gaven onze koffers in bewaring. Met de jassen goed dicht en een petje op tegen de regen liepen we door een deel van Sultanahmet waar we nog niet waren geweest. We waren op zoek naar een moskee die de kleine Haghia Sofia werd genoemd. Die konden we niet meteen vinden. Wel vonden we een andere moskee die er van buiten wel mooi uit zag maar waar we niet naar binnen konden. 

Ook liepen we voorbij aan veel traditionele houten huizen. Veel van die huizen waren dringend aan een opknapbeurt toe maar er stonden ook juweeltjes tussen. Uiteindelijk vonden we toch de kleine Haghia Sofia maar ook deze moskee was dicht. Er zat niks anders op dan verder te lopen in de regen. Ten oosten van de Blauwe Moskee vonden we nog een gezellig buurtje met veel hotels en leuke winkeltjes en restaurants. Hier waren we nog niet eerder geweest en. Dat was jammer want het leek ons best een mooie buurt om 's avonds eens te gaan dineren. We zullen dat voor een volgend bezoek aan Istanbul moeten bewaren.

Bij Starbucks schuilden we voor de regen die nog steeds met bakken naar beneden kwam. Nadat we onze cappuccino op hadden besloten we terug naar het hotel te gaan, daar onze koffers op te halen en naar het vliegveld af te reizen. Daar waren we tenminste verlost van al die regen. Met de tram reden we eerst naar een punt waar vandaan we de metro naar het vliegveld konden nemen. De metro zou ons voor 4 lira per persoon naar het vliegveld Atatürk brengen. Heel wat goedkoper dan de 50 lira voor een taxi. Het was wel druk in de metro en we moesten lang staan voordat er zitplaatsen vrij kwamen. Toch kwamen we uiteindelijk op het vliegveld aan. Om in de vertrekhal te komen moest onze bagage al meteen door de scanner. Inchecken daarna was zo gepiept. Ook hier stonden machines waarmee je zelf kon inchecken. Na de douane moest onze bagage al weer door een scanner. Waar zijn die Turken toch zo bang voor? Eenmaal voorbij alle controles konden we wat gaan eten. Dat was gelukkig geen enkel probleem. Voor de laatste keer deze trip aten we Turks waarna we wat langs de winkeltjes op het vliegveld slenterden.

De vlucht vertrok een half uur later dan gepand om vijf uur. Dat kwam omdat het toestel niet op tijd in Istanbul was geland. De vlucht duurde dit keer iets langer dan op de heenweg. Dat kwam door een straffe tegenwind. De ruimte was weer even krap. Dit toestel was zelfs kleiner dan dat van de heenreis. Omdat we later uit Istanbul waren vertrokken, kwamen we ook later aan op Schiphol. Dat was om kwart voor acht. Gelukkig hoefden we niet op onze koffer te wachten. Dat scheelt, zeker op Schiphol, veel tijd. Een half uur later zaten we in de trein. Helaas ging er geen trein rechtstreeks  naar Eindhoven en moesten we in Utrecht maar liefst twintig minuten wachten op de trein naar Eindhoven. De treinen hadden echter geen vertraging en het was er lekker rustig. Mooi op tijd konden we in Eindhoven overstappen op de trein naar Helmond en na een klein kwartiertje lopen waren we weer thuis.

Istanbul vonden we een geweldige stad. Op drie en een half uur vliegen van Nederland ben je in delen van deze stad in een totaal andere wereld. Istanbul heeft echter ook een moderne kant en die mix beviel ons wel. De Turken waren bijzonder vriendelijk al was ons wel duidelijk dat ze voortdurend op je geld uit waren. Dat is echter niks aparts. Behalve de vele culturele zaken in de stad is ook het Turkse eten ons zeer goed bevallen en met de ontdekking van appelthee hebben we er een lekker drankje voor af en toe bij.

Hieronder kun je een video bekijken van de foto's die Ron in Istanbul nam.