Queen Elizabeth NP

Om half acht zaten we aan een ontbijtje van vers fruit met een bananenpannenkoek. Vandaag zouden we naar het zuidelijke deel van het QENP gaan. In dit deel hebben de leeuwen de unieke gewoonte om in een boom te klimmen om te ontsnappen aan de hitte en insecten. Natuurlijk waren we benieuwd of we dat allemaal konden spotten deze dag. Eerst moesten we in dat zuidelijke deel nabij Ishasha komen en dat was geen onverdeeld genoegen. De afstand naar Ishasha bedraagt slechts 70 kilometer maar door de vreselijke hobbelweg waar geen eind aan leek te komen, deden we daar twee en een half uur over. Onderweg zagen we niet veel wild. Alleen wat bavianen, maar daar keken we niet meer van op. Wat verder weg zagen we nog olifanten, maar dat was het dan wel. Reden we werkelijk in een nationaal park?

Toen we dan eindelijk in het zuidelijke deel reden zagen we gelukkig wel wat meer wild. Behalve reeds bekende dieren als de obligate Uganda kobs, olifanten, buffels, nijlpaarden en bavianen, zagen we hier ook de topi's; een antilopesoort die we nog niet eerder hadden gezien. Ze zijn behoorlijk groot en hebben zwarte vlakken op hun heupen. Ook spotten we weer de nodige tropische en kleurrijke vogeltjes, maar die kregen zaten steeds te ver weg voor een fatsoenlijke foto.

De voorverpakte lunch aten we op bij een leuk plekje aan een riviertje waar het stikte van de nijlpaarden. Eindelijk zagen we er eentje die bereid was z'n bek wijd open te doen. Zo zien we nijlpaarden toch het liefst. Na het eten stapte er een ranger van het park bij ons in de auto. Hij was er om ons te leiden naar de leeuwen die zich in de bomen ophielden. Om kort te gaan; die vonden we deze middag niet. Wel zagen we twee leeuwen van heel dichtbij die zich een afdakje op een uitzichtpunt hadden toegeëigend. We stonden er echt heel dicht bij en de leeuwen waren totaal niet onder de indruk van al die fotograferende toeristen. Alleen jammer dat de vloer van het afdakje van beton was gemaakt waardoor het op de foto's lijkt alsof ze in een dierentuin zijn gemaakt.

Rond een uur of vier stopten we met zoeken naar boom klimmende leeuwen en ondergingen we weer de helse rit van 2,5 uur terug naar het kampterrein. Daar kwamen we tegen zessen aan. Meteen ging alle apparatuur aan de stroom. Daarna bestelden we warm water voor een douche. Dat kwam verrassend snel. We vragen ons toch af hoe ze dat water zo snel kunnen verwarmen. Zo met dat warme water was het heerlijk douchen in de buitenlucht. Ron z'n baard en koppie werden ook maar meteen geschoren.

Vervolgens gingen we naar de bartent waar we de foto's op de computer zetten. Daar zaten we lekker te zitten toen tegen zevenen een gruwelijk noodweer losbarstte. Duren die zware buien in Nederland doorgaans maar eventjes, hier bleef het gedurende ruim een half uur gruwelijk hard regenen. De stekkerdozen werden nat en her en der begon het te vonken. Toen het wat minder regende renden we naar de dinertent voor weer een uitgebreid viergangen diner.

Voor morgen staat er een excursie naar chimpansees op het programma. Enkele mensen van onze groep hadden die tocht gisteren al gemaakt. Zij hadden geen aap gezien en waren bovendien door en door nat en vies geworden. Nu we dat wisten, konden we ons goed voorbereiden op die tocht. We informeerden naar rubberlaarzen en zouden niet meer meenemen dan strikt noodzakelijk. Nu maar hopen dat wij wel chimpansees zouden zien. Toen Ron 's avonds nog even naar de bartent liep omdat hij wat was vergeten kwam hij oog in oog te staan met een nijlpaard die zich op het kampterrein had gewaagd. Dat was toch wel even schrikken. Gelukkig had de hippo geen plannen richting Ron.