Olympia Park en Schloss Nymphenburg

Deze tweede hele dag in München besloten we te beginnen buiten het centrum. Dat hadden we al bekeken en ook buiten de Altstadt is het nodige te zien. Na het ontbijt namen we de metro naar het Olympisch park. In 1972 organiseerde München de zomerspelen en het stadion met het aparte dak stond ons nog in het geheugen. Voor €1,20 per persoon bracht de metro ons naar het park. Toen we bovengronds kwamen werden we verrast door de sneeuw die hier lag. In de Altstadt lag hoegenaamd niks, maar hier was de wereld gewoon wit! Het eerste gebouw dat we bezochten was de zwemhal. Eens het toneel voor Mark Spitz die er 7 gouden medailles won, nu een groot zwembad voor iedereen, inclusief wat zwervers die hier kwamen opwarmen.

Voor een prachtig overzicht over de verre omgeving kochten we een ticket voor de Olympia Turm die ons 185 meter hoog naar een uitzicht platform bracht. Vanaf hier zagen we zelfs de Alpen die toch bijna 100 kilometer verderop liggen.
De toegang tot het al genoemde Olympisch stadion was gratis omdat de kassa bij de ingang het niet deed. Prachtig hoe een stadion van bijna 30 jaar oud nog zo modern en futuristisch oogt. Er waren maar weinig bezoekers en door de sneeuw en de strakblauwe lucht was het er prachtig foto’s maken.
De volgende bestemming was Schloss Nymphenburg, waar de Beierse koningen huisden. Dit gigantisch grote slot lag echter een behoorlijk eind buiten de stad. Toch besloten we de afstand vanuit het Olympisch park te voet af te leggen. Het was veel te lekker weer voor een andere vorm van transport. Onderweg aten we nog wat in een Konditorei en bezochten we de ultramoderne Herz Jesu Kirche met de grootste glazen deuren ter wereld.
Bij Schloss Nymphenburg aangekomen kochten we een kaartje om ook binnen het e.e.a. te kunnen bekijken. De grote balzaal verbaasde ons. Wat een gigantische zaal waar elke centimeter was voorzien van een krul of schildering. De overige kamers die we konden bezoeken deden ons denken aan het Residenz. Ook hier grote kamers met amper meubilair, maar wel veel versiersels. Toch viel de binnenkant wat tegen. We konden lang niet overal in en we stonden dan ook al veel eerder dan gepland weer buiten. Zelfs daar was alles dicht. Geen koffie en geen kleine kasteeltjes in het immense park om te bezoeken.
Met de tram reden we terug naar het centrum. Na een lekkere cappuccino bij Starbucks liepen we warenhuis Karstadt in omdat Nicky moest plassen. Toen we door de afdeling met horloges liepen zagen we een paar prachtige horloges in de vitrine liggen. Een kwartiertje later waren we eigenaars van twee prachtige nieuwe horloges. Als je gaat kerstshoppen moet je ook wel iets kopen. Nu, dat hadden we bij deze gedaan.
Opvallend was de vriendelijkheid van de verkoopster. Nu zijn die meestal vriendelijk als je veel geld achterlaat, maar deze was wel heel erg vriendelijk en beleefd. We kregen zelfs en handje van haar toen we winkel verlieten en ze wenste Herr und Frau Vermoilen een “zehr angenehme Weinachten” toe.
Blut maar voldaan bezochten we daarna nog wat kerken waar we gisteren geen foto’s hadden kunnen maken vanwege kerkdiensten en bezochten we de Victualienmarkt. Ook ontdekten we nog een deel van de Altstadt waar we nog niet geweest waren en dat er prachtig uitzag. Zo vonden we het prachtige Hofbräuhaus waar in een rijk beschilderde zaal literse pullen bier werden weg gewerkt.
We aten een lekkere biefstuk in een steakrestaurant voordat we moe maar voldaan terug naar het hotel slenterden. In de stad was het ook op een maandagavond gigantisch druk maar erg gezellig.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Zondag in München

Zondag in Oslo

Pieterpad, etappes 22 en 23