Door de dorpjes op Terschelling

Terschelling is niet alleen maar natuur. Her en der over het eiland liggen kneuterige dorpjes verspreid. Die wilden we vandaag gaan bekijken. Na een zeer uitgebreid ontbijt liepen we naar de bushalte die, lekker makkelijk, pal voor het hotel lag. Daar stapten we op de bus die ons naar het meest oostelijk gelegen dorpje, toepasselijk Oosterend geheten, bracht. We hadden het plan opgevat om van daaruit naar West Terschelling terug te lopen. Oosterend is beslist geen metropool, maar er stonden wel een aantal mooie pandjes die het bekijken waard waren. Via een fietspad nabij de duinen begonnen we aan onze tocht westwaarts. Op het fietspad was echter niet zoveel te zien en we kozen ervoor om langs de doorgaande weg te gaan lopen. Hier viel meer te beleven maar wat tegenviel was de hoeveelheid verkeer op de weg. Wat een drukte voor zo’n klein eiland!

In het plaatsje Hoorn bezochten we de oudste kerk op het eiland. De kerk was dicht maar we liepen wel geruime tijd tussen de graven die rondom het kerkje staan. De grafschriften verraadden veel gestorven zeelieden. Al kijkend en fotograferend liepen we naar het plaatsje Formerum. In een boekje hadden we gelezen over het Wrakkenmuseum. Wat we hadden gelezen stond ons wel aan en we besloten om het museum met een bezoek te vereren. Voor 4 euro kregen we gedurende ons hele verblijf op Terschelling toegang tot het museum. In geinige vitrines, gemaakt van verschillende patrijspoorten, lagen allerlei voorwerpen die op het strand en in gezonken schepen waren gevonden. De verzameling was heel breed en varieerde van plastic speelgoed tot gouden sieraden. Vermakelijk waren de droge teksten op de kaartjes bij de spullen. Die teksten maakten dat we een hele tijd in het museum te vinden waren. Achter het museum was nog een grote tuin die vol stond met de meest rare gevonden spullen. Men had er een speelplaats voor kinderen van gemaakt, maar wij vonden het zo mooi dat we ook de bouwwerken beklommen om zodoende de tuin van boven te kunnen zien.

Na het museum liepen we binnen bij een winkel waar men alles verkocht wat je van cranberries kunt maken. Cranberries worden veel verbouwd op het eiland en men maakt er o.a. drank, thee, jam en chocolade van. De winkel was best groot en we vonden er een prima verjaardagscadeautje voor de moeder van Nicky die vandaag jarig was. Het was al lunchtijd toen we bij een molen op het bijbehorende terras gingen zitten voor een cappuccino met een stuk cranberrietaart. De molen had de toepasselijke naam “Koffiemolen”.

Het was het een heel eind in de middag toen we in Midsland aankwamen. De winkeltjes hadden we de vorige dag al gezien dus liepen we door het dorp op weg naar een oud kerkhof net iets buiten de bebouwing. Op deze plek zou al vele honderden jaren diverse kerken hebben gestaan. Nu vonden we alleen de grondomtrek van die kerken, aangevuld met een paar oude grafstenen. Veel viel er dus niet te zien, maar het was wel een prima lunchplek vanwege een bankje in de zon met uitzicht over de weilanden en de zeedijk. Het eten voor de lunch haalden we bij een nabij gelegen supermarkt en gezeten op het bankje vulden we onze energie aan voor het laatste deel van de wandeling.

Deze keer liepen we naar West Terschelling over de doorgaande weg en bekeken de vele prachtige boerderijen die veelal waren omgebouwd tot een bed and breakfast of vakantie-appartementen. Om half vier waren we weer terug in het hotel. Daar hielden we even ons gemak na onze wandeling van ruim 18 kilometer.

Voor het diner wilden we naar eetcafé Storm, maar daar was het zo druk dat we er niet terecht konden. Wel jammer, want het zag er erg gezellig uit daar. We vonden wel een tafeltje in hetzelfde restaurant waar we de vorige dag hadden gegeten. Ook nu aten we er prima.