En verder naar La Spezia

Deze dag stond de tweede helft van onze trip naar La Spezia op het programma. We hadden de doortocht door Zwitserland en Italië nog voor de boeg. Nadat we op tijd waren uitgecheckt uit ons hotel, reden we via Luzern naar de Gotthardpas. Zo’n drie kilometer voor de Gotthardpas kwamen we stil te staan in een file. Oorzaak was een doseringslicht nabij de ingang van de pas. In de tunnel zijn slechts twee rijbanen met één rijstrook beschikbaar en het doseringslicht regelde de doorgang. In iets meer dan een half uur waren we de file door en konden we door de 17 kilometer lange tunnel rijden. Aan de andere kant van de berg was het weer drastisch anders. Was het ten noorden van de pas weliswaar droog maar hield de zon zich schuil achter de wolken, voorbij de tunnel scheen de zon volop en was het 30 graden Celsius. Zolang we in Zwitserland reden, waren de wegen goed en gedroegen de weggebruikers zich netjes, afgezien van een enkele Duitser die dacht dat rijden op de rechterrijstrook ontzettend veel pijn deed en daarom maar links bleef rijden. Eenmaal in Italië moesten we ontzettend opletten. Hier werd je links en rechts tegelijk ingehaald en ondanks de snelheidsbeperkingen van 90 kilometer per uur, werd er gruwelijk hard gereden. Gasten op motoren met alleen een T-shirt en korte broek aan vlogen je met megasnelheden voorbij. Ook minder waren de tolpoortjes. Voordat we in La Spezia aan kwamen, waren we 22 euro aan tol kwijt. Gelukkig viel er onderweg ook veel te genieten. Het landschap van de laatste honderd kilometer was prachtig. Opvallend groen voor Italië en her en der prachtige oude plaatsjes met mooie ruïnes op een heuvel. De snelweg kronkelde zich door dat landschap heen. Veel bochtenwerk dus.
Rond een uur of vier reden we La Spezia binnen en al snel zagen we ons hotel. Helaas niet in het stadscentrum, maar twee kilometer daarvoor langs een drukke weg. Dat wisten we echter. Bij het inchecken kregen we een uitgebreid informatiepakket met de nodige vouchers. Erg veel informatie na zo’n lange rit. De kamer waar we de komende 7 nachten verblijven, viel wat tegen. Wie verzint het om tegels in een hotelkamer te leggen? Grootste tegenvaller was echter de afwezigheid van gratis wifi in het hotel. Wat ons betreft kost dit het hotel twee van de vier sterren. Welk viersterren hotel biedt z’n gasten anno 2011 geen gratis wifi aan? Hier kostte dat maar liefst 7 euro per uur!! We zullen het hotel dan zeker niet aanraden op Zoover.
Nadat we het informatiepakket hadden doorgelezen, liepen we naar het stadscentrum van La Spezia. Daar deden we een half uur over en niet door de beste buurten van de stad. Gelukkig bleek het centrum wel gezellig met veel winkels en terrasjes en restaurants. Ook de jachthaven mocht er zijn. Hier lagen diverse jachten van 50 meter of langer. In de winkelstraten was nog veel volk op de been en her en der klonk muziek van bandjes of gewoon uit een set luidsprekers. Op één van de pleintjes in de binnenstad vonden we een restaurantje met een gezellig terras. Hier streken we neer voor het diner. Het eten was prima in orde en een halve liter wijn was slechts 4 euro. In de wetenschap dat het in Helmond kloteweer was, aten we heerlijk buiten bij een temperatuur van een eind boven de 25 graden Celsius.
De wandeling terug naar ons hotel duurde wat korter dan de heen weg nu we de weg wisten. Daar was het foto’s op de computer zetten, douchen en op tijd naar bed omdat we morgen al om acht uur naar de haven worden gebracht voor onze trip naar Porto Venere en de Cinque Terre.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Zondag in München

Zondag in Oslo

Pieterpad, etappes 22 en 23