Weekendje weg Alphen aan den Rijn. Dag 1
Al enkele jaren op rij reizen we in de tweede helft van januari voor een weekend af naar Egmond aan Zee. We nemen dan deel aan de wandelmarathon die daar dan georganiseerd wordt en maken er meteen een weekendje uit van door er twee overnachtingen bij te boeken. Elk jaar is de route hetzelfde; eerst een stuk over het strand om via de duinen naar Egmond terug te lopen. Omdat we die routes al zo vaak hadden gelopen, besloten we om dit jaar een alternatief te zoeken. Het plan was om een weekendje weg te boeken en daar dan te gaan wandelen.
En zo kwam het dat we twee nachten boekten bij het van der Valk Avifauna hotel in Alphen aan den Rijn. Tevens boekten we er half pension bij zodat we niet op zoek zouden hoeven naar restaurants in Alphen, maar ’s morgens en ’s avonds in het restaurant konden aanschuiven voor respectievelijk ontbijt en diner. Helaas zat de pandemie ons dwars. Door de opkomst van de zeer besmettelijke Omicron-variant van het COVID-19 virus had het kabinet het land maar weer eens op slot gedaan. Gevolg was dat we wel konden komen slapen, maar dat het ontbijt en het diner op de kamer moesten worden genoten. Dat was een tegenvaller, maar we wilden er ons weekendje weg niet door laten verpesten.
We vertrokken we op tijd naar Alphen aan den Rijn. We hadden op voorhand al een wandeling gezocht en gevonden via een wandel-app en de bedoeling was om eerst die wandeling te doen om daarna pas bij het hotel in te checken. Het is dat Ron de weg naar Alphen zelf wist, want de navigatiedame zat er diverse keren flink langs. Zo wilde ze ons meerdere keren laten keren op de snelweg.
In Alphen parkeerden we de auto net buiten het centrum waardoor we geen parkeerkosten hadden en begonnen aan onze wandeling. De app op de smartphone wees ons de weg. De routes in de app zijn ge-upload door mensen die een gemaakte wandeling hebben willen delen met anderen. De persoon die onze wandeling had gedeeld, hield kennelijk van brandgangetjes of had straatvrees want, hoewel er ook via een straat kon worden gelopen, wees de app ons een paar keer naar een brandgangetje. Wij negeerden die en bleven door de straten in de nabijheid lopen.
En zo kwamen we in het centrum van de stad. Daar liep Nicky nog even bij de VVV naar binnen voor wat info. In het centrum van Alphen zijn veel winkels, maar de sfeer ontbrak er een beetje. Dat kwam wellicht ook doordat alle restaurantjes en barretjes dicht waren op last van de regering. Dus geen cappuccino voor ons en daarom liepen we maar door. Dwars door het winkelgebied en langs het treinstation af naar een uitgebreide woonwijk die ons uiteindelijk naar de rand van de stad bracht.
Op een parkeerplaatsje langs de wandelroute pauzeerden we even en werkten we wat eten naar binnen want het was inmiddels al lunchtijd geworden. Een eindje verder hield de verharde weg op en kwamen we op klompenpaden te lopen. Aanvankelijk was de ondergrond goed te belopen, maar later was het glibberen en glijden door de modder. Onze schoenen zagen er niet uit. Gelukkig werd de weg een eind verder op weer verhard. Hoewel droog, was het saai weer. De mist bleef hardnekkig hangen en heel af en toe viel er een druppeltje regen naar beneden. Dat mocht echter geen naam hebben, maar liever hadden we een zonnetje gezien.
In het gebied waar we doorheen liepen zaten vooral boomkwekers. Bedrijf na bedrijf passeerden we. Het landschap werd wat mooier toen we in de buurt kwamen van de Rietbergse molen. Het was een typisch polderlandschap, maar dat heeft ook wel wat. De molen zelf was een fraai exemplaar.
Langs sloten, vaarten en kruip-door-sluip-door-paadjes kwam we weer bij die rand van Alphen aan den Rijn. Dwars door een enorme nieuwbouwwijk kwamen we weer in het centrum. Omdat er toch niks open was om iets te drinken, liepen we naar de auto en reden naar het door ons geboekte hotel. Hadden we toch mooi 17 kilometer gelopen.
Hoewel deze van der Valk al wat ouder is en ook wel aan renovatie toe is, was onze kamer prima en mooi ingericht. Voor ons was een tafeltje op de kamer gezet dat al keurig gedekt was voor ons diner. Als we uit het raam keken, zagen we het Avifauna vogelpark dat helaas gesloten was vanwege de lockdown. Extra jammer omdat we als gasten normaal gesproken gratis toegang hadden tot het park.
Wij doken maar onder de douche en hielden ons gemak. Iets na zessen bestelde Ron telefonisch het diner en roomservice leverde het keurig op de aangegeven tijd bij onze kamer af. Natuurlijk is de ambiance op de kamer anders dan in een restaurant, maar het voordeel van eten op de kamer was wel dat we ons niet hoefden om te kleden en lekker op kousenvoeten en in T-shirt konden dineren. Het eten smaakte prima en we hadden meer dan genoeg aan de drie gangen.
’s Avonds werkten we nog wat drankjes weg voordat we gingen slapen.
En zo kwam het dat we twee nachten boekten bij het van der Valk Avifauna hotel in Alphen aan den Rijn. Tevens boekten we er half pension bij zodat we niet op zoek zouden hoeven naar restaurants in Alphen, maar ’s morgens en ’s avonds in het restaurant konden aanschuiven voor respectievelijk ontbijt en diner. Helaas zat de pandemie ons dwars. Door de opkomst van de zeer besmettelijke Omicron-variant van het COVID-19 virus had het kabinet het land maar weer eens op slot gedaan. Gevolg was dat we wel konden komen slapen, maar dat het ontbijt en het diner op de kamer moesten worden genoten. Dat was een tegenvaller, maar we wilden er ons weekendje weg niet door laten verpesten.
We vertrokken we op tijd naar Alphen aan den Rijn. We hadden op voorhand al een wandeling gezocht en gevonden via een wandel-app en de bedoeling was om eerst die wandeling te doen om daarna pas bij het hotel in te checken. Het is dat Ron de weg naar Alphen zelf wist, want de navigatiedame zat er diverse keren flink langs. Zo wilde ze ons meerdere keren laten keren op de snelweg.
In Alphen parkeerden we de auto net buiten het centrum waardoor we geen parkeerkosten hadden en begonnen aan onze wandeling. De app op de smartphone wees ons de weg. De routes in de app zijn ge-upload door mensen die een gemaakte wandeling hebben willen delen met anderen. De persoon die onze wandeling had gedeeld, hield kennelijk van brandgangetjes of had straatvrees want, hoewel er ook via een straat kon worden gelopen, wees de app ons een paar keer naar een brandgangetje. Wij negeerden die en bleven door de straten in de nabijheid lopen.
En zo kwamen we in het centrum van de stad. Daar liep Nicky nog even bij de VVV naar binnen voor wat info. In het centrum van Alphen zijn veel winkels, maar de sfeer ontbrak er een beetje. Dat kwam wellicht ook doordat alle restaurantjes en barretjes dicht waren op last van de regering. Dus geen cappuccino voor ons en daarom liepen we maar door. Dwars door het winkelgebied en langs het treinstation af naar een uitgebreide woonwijk die ons uiteindelijk naar de rand van de stad bracht.
Op een parkeerplaatsje langs de wandelroute pauzeerden we even en werkten we wat eten naar binnen want het was inmiddels al lunchtijd geworden. Een eindje verder hield de verharde weg op en kwamen we op klompenpaden te lopen. Aanvankelijk was de ondergrond goed te belopen, maar later was het glibberen en glijden door de modder. Onze schoenen zagen er niet uit. Gelukkig werd de weg een eind verder op weer verhard. Hoewel droog, was het saai weer. De mist bleef hardnekkig hangen en heel af en toe viel er een druppeltje regen naar beneden. Dat mocht echter geen naam hebben, maar liever hadden we een zonnetje gezien.
In het gebied waar we doorheen liepen zaten vooral boomkwekers. Bedrijf na bedrijf passeerden we. Het landschap werd wat mooier toen we in de buurt kwamen van de Rietbergse molen. Het was een typisch polderlandschap, maar dat heeft ook wel wat. De molen zelf was een fraai exemplaar.
Langs sloten, vaarten en kruip-door-sluip-door-paadjes kwam we weer bij die rand van Alphen aan den Rijn. Dwars door een enorme nieuwbouwwijk kwamen we weer in het centrum. Omdat er toch niks open was om iets te drinken, liepen we naar de auto en reden naar het door ons geboekte hotel. Hadden we toch mooi 17 kilometer gelopen.
Hoewel deze van der Valk al wat ouder is en ook wel aan renovatie toe is, was onze kamer prima en mooi ingericht. Voor ons was een tafeltje op de kamer gezet dat al keurig gedekt was voor ons diner. Als we uit het raam keken, zagen we het Avifauna vogelpark dat helaas gesloten was vanwege de lockdown. Extra jammer omdat we als gasten normaal gesproken gratis toegang hadden tot het park.
Wij doken maar onder de douche en hielden ons gemak. Iets na zessen bestelde Ron telefonisch het diner en roomservice leverde het keurig op de aangegeven tijd bij onze kamer af. Natuurlijk is de ambiance op de kamer anders dan in een restaurant, maar het voordeel van eten op de kamer was wel dat we ons niet hoefden om te kleden en lekker op kousenvoeten en in T-shirt konden dineren. Het eten smaakte prima en we hadden meer dan genoeg aan de drie gangen.
’s Avonds werkten we nog wat drankjes weg voordat we gingen slapen.
Reacties