Eerste ervaringen in lopen met rugzak

Nog 52 dagen tot aan de start van onze Camino. Nu de vierdaagse van Nijmegen voorbij is, is het tijd om te gaan oefenen in het lopen met onze rugzakken. Straks hebben we dat ding zo'n 800 kilometers lang op onze schouders/heupen. We kunnen er dus maar beter een beetje aan gewend raken. Oefenen betekent ook dat we wat zaakjes kunnen uitproberen en zo nodig aanpassen.
Voordat we begonnen met lopen moesten we eerst zorgen dat de rugzakken "op gewicht" waren. Dat was snel geregeld. Er verdwenen wat flessen water en zelfs een pak karnemelk in de rugzakken en klaar waren we.  Ron had 8,4 kilo in z'n tas en Nicky zo'n 9,5 kilo. Nicky gaat ook meer gewicht meenemen, dus vandaar het hogere gewicht in haar tas. De eerste keer dat we de rugzakken omhingen, was het wat wennen en moesten er diverse bandjes en riempjes worden afgesteld. Toch viel het gewicht niet tegen. Het meeste gewicht hangt op je heupen en die kunnen wat hebben.
Toen we begonnen aan onze wandeling scheen de zon maar we waren amper 4 kilometer verder of we liepen in de regen. Snel haalden we de regenhoezen tevoorschijn en deden die om de rugzakken zodat die droog bleven. Zelf waren we vergeten regenkleding mee te nemen, dus werden we nat. Gelukkig viel er niet al te veel regen. Toch moeten we de volgende keer maar een regenjasje of iets dergelijks meenemen. Weer wat geleerd.
Het lopen met de rugzakken viel erg mee. Het gewicht op onze ruggen had geen enkele invloed op het looptempo. Onderweg werden nog wat riempjes versteld waardoor het geheel uiteindelijk prima op onze ruggen paste. Het enige pijnpuntje was dat de heupriem op de broekriem rustte wat wrijving gaf. Gevolg een rode heup voor Ron. De volgende keer dus een andere broekriem aan. Kijken of dat helpt. Is dat oefenen toch ergens goed voor.
De komende weken gaan we nog een paar keer op pad met onze rugzakken zodat we straks niet voor verrassingen komen te staan.
Locatie: Helmond, Nederland

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Zondag in München

Afbeelding
Op deze eerste volle dag in München sliepen we eerst uit. We konden er maar beter voor zorgen dat we uitgeslapen en fit waren voor deze dag waar we ongetwijfeld de nodige kilometers zouden maken. Na een uitgebreid ontbijt in het hotel, liepen we de stad in. Een tegenvaller was dat deze zondag alle winkels gesloten waren. Nu is er genoeg te zien in München maar met de winkels open is het toch altijd leuker. Gelukkig waren de vele kerstkraampjes op de diverse kerstmarkten wel open. Toch zouden we het vandaag van de kerken, paleizen en musea moeten hebben. Da’s hier geen enkel probleem. Omdat we de stad nu voor het eerst met daglicht zagen, liepen we dezelfde route als gisterenavond en maakten foto’s van dezelfde gebouwen die er nu heel anders uit zagen. Nadat we bij het oude raadhuis wat hadden rondgehangen gingen we een bak koffie drinken bij Starbucks. Had de zon geschenen toen we de koffietent binnengingen, al snel zagen we het buiten sneeuwen. En niet zo’n klein beetje ook. Binnen e
Meer lezen

Zondag in Oslo

Afbeelding
Onze eerste volle dag in de Noorse hoofdstad, dus op tijd uit bed. Meteen na het ontbijt trokken we er op uit. De hemel was, geheel tegen alle weersverwachtingen in, strakblauw. Geen wolkje aan de lucht. Via de centrale winkelstraat, de Karl Johans Gate, liepen we langs het nationale theater en de universiteit naar het koninklijk paleis. Behalve wat op en neer lopende wachten gebeurde er weinig. Wel een mooi gebouw. Door de paleistuin en dwars door een sjieke ambassadewijk liepen we naar één van de grootste toeristische atracties van Oslo; het Vigelandpark. Deze beeldhouwer maakte gedurende zijn leven van 1869 tot aan 1943 honderden beelden. Zonder uitzondering betreffen het naakte mensen. Al die stenen en bronzen nudisten hebben een plaatsje gekregen in een groot park waar jaarlijks meer dan een miljoen mensen naar komen kijken. Wij dus ook. Geruime tijd liepen we langs al die beelden en maakten heel wat foto's. Ook in het park ligt het Oslo museum. Daar zaten we een tijdje lekker
Meer lezen

Pieterpad, etappes 22 en 23

Afbeelding
Omdat de voorspellingen van het weer goed waren en we toch een paar vrije dagen tegoed hadden, besloten we onze tocht richting de Pietersberg voort te zetten. Deze dag liepen we etappe 22, die in 22 kilometers van Venlo naar Swalmen voert. We reden met de auto naar Swalmen dat vlakbij Roermond ligt. We hadden er bijna een uur voor nodig om daar te komen. In Swalmen konden we de auto makkelijk kwijt in een straatje bij het treinstation. Met de trein reden we daarna naar Venlo. Om een uur of elf konden we daar beginnen aan deze etappe die lekker makkelijk bij het station begon. De eerste kilometer liepen we parallel aan de vele sporen die hier liggen. Venlo is dan ook een druk knooppunt voor treinen. Vooral de aansluiting met het spoorwegnetwerk van Duitsland maakt Venlo een belangrijk knooppunt. Nadat we de sporen achter ons hadden gelaten kwamen we door een rijke buitenwijk van Venlo te wonen. Hier stonden ware pareltjes van huizen. Wat het extra leuk maakte om hier te wandele
Meer lezen