Mennonieten en de rit naar Kingston

We schijnen er een gewoonte van te hebben gemaakt om omstreeks half negen wakker te worden. Gelukkig was het afgelopen nacht droog gebleven, maar door de dauw was de tent toch wat nat. Die hebben we tijdens het ontbijt laten drogen in de zon. Om tien uur reden we in de richting van St. Jacobs waar vandaag een farmers market werd gehouden. We verwachtten er mennonieten te zien, dus wij wilden dat wel gaan zien. We hadden goed gegokt. We hadden de auto nog niet geparkeerd of de eerste koetsjes met mennonieten kwamen al voorbij gereden. Ron was te laat met de video, maar Nicky had haar camera wel op tijd te pakken zodat deze ouderwetse maar bijzonder gelovige mensen, graag of niet, op de foto gingen. De markt zelf was niet zo heel veel soeps. Ze was voornamelijk op toeristen, dus dat hadden we snel gezien. Slechts een deel was voor de handel in fruit. Daar zagen we ook veel mennonieten. Stiekem werden een paar van deze mensen vereeuwigd op foto en video. Wat ons opviel was dat de mensen hun groenten in grote hoeveelheden kochten. Tomaten gingen per emmer en andere groenten weer per krat. Wat moeten al die mensen toch met zoveel groente? Dat Nederlanders overal zitten, bleek wel toen we een viskraam van van Dijck tegen kwamen die lekkerbekjes en maatjes haring verkochten.

Vandaag wilden we een heel eind naar het oosten rijden omdat we daar meer verwachtten te zien. Als we de Highway 401 namen, zouden we langs Owasco, onze autoverhuurder komen. Dat gaf ons de kans om het kapotte fornuis en wat overtollige kampeerspullen achter te laten. Rijden op de snelweg heeft als voordeel dat het goed opschiet en tegen lunchtijd waren we in Whitby. De dame achter de balie bij Owasco begreep ons prima en regelde alles in no time. Ook kregen we een nieuw luchtbed en een andere slaapzak omdat degene die wij hadden, kapot waren. Van het nieuwe fornuis kregen we meteen ons geld terug.

Nadat we nog even gebruik hadden gemaakt van het gratis Internet dat ze daar hebben, zijn we naar een Tim Hortens gereden voor de lunch. Daarna hadden we nog zo’n 220 kilometer voor de boeg om in Kingston te komen. Gelukkig ligt Kingston ook langs de Highway 401 zodat we stevig door konden rijden.

Iets naar vieren waren we bij de camping die we hadden uitgekozen op een paar kilometer van Kingston. We kregen een plaatsje helemaal achteraan op een veld helemaal voor ons zelf. De lucht was ondertussen aardig betrokken en we hoopten dat het droog zou blijven. Nicky heeft nog wat baantjes getrokken in het zwembad en Ron heeft zich voorbereid op de dag van morgen als we Kingston gaan bezoeken. Gelukkig bleef het droog zodat we rustig buiten konden koken en eten. In de recreatieruimte hebben we daarna gebruik gemaakt van de stopcontacten die daar waren om te computeren en een accu op te laden. Toen die om negen uur dicht ging, zijn we in de laundry verder gegaan. Toen alles weer op de laptop stond, is Ron nog gaan douchen en kroop Nicky vast onder de wol om er achter te komen dat we een kapot luchtbed van Owasco hadden meegekregen. Het ding was binnen een uur nadat we er lucht hadden bij gepompt, weer leeg. Daarom werd het andere, eenpersoons, luchtbed maar weer uit de auto gehaald en opgepompt. We legden het bed overdwars in de tent zodat tenminste onze bovenlichamen op de matras lagen. Het bleef echter behelpen en we sliepen slecht.