Kingston
Ondanks de handicap van twee personen op één matras, sliepen we tot half negen. Echt uitgerust waren we echter niet. Nog voor het ontbijt belde Ron met Owasco om e.e.a. te regelen. We kregen toestemming om een nieuw luchtbed te gaan kopen. Weer boodschappen doen voor Owasco dus. Om tien over tien reden we richting Kingston centrum om het stadje te gaan bekijken. In de lucht hingen donkere wolken. Gratis parkeren in het centrum was er niet bij en dus werd de auto in een parkeergarage gestald. We waren nog niet buiten of het begon te druppelen. Niet hard, maar genoeg om niet lekker rond te kunnen lopen. Daarom werd na een bezoekje aan het bezoekerscentrum, de oude vertrouwde Starbucks bezocht voor een kop koffie. Steeds als we voorbij een winkel kwamen gelopen, waar het ons leek dat ze luchtbedden verkochten, gingen we even naar binnen, maar nergens een soort luchtbed dat wij zochten.
In de stad was het druk. Morgen zou er een powerboatrace worden gehouden en in de hoofdstraat werden de peperdure boten aangeleverd. Wel een leuk gezicht al die racemonsters. In de City Hall kregen we een privé rondleiding van een 180 jaar oud, maar lief, vrouwtje die alles dubbel vertelde en van geen ophouden wist. Zo kwamen in delen van het gebouw die volgens ons geen enkele bezoeker ooit gezien heeft.
Door de verhalen van het vrouwtje in de City Hall was het al lunchtijd toen we daar klaar waren. We vonden een leuk terras bij een Irish pub. Nicky had een “flatbread” en Ron haalde z’n hart op aan een broodje gerookte zalm met een Ierse pint. Het eten was lekker, maar Nicky reageerde meteen op het eten met vele en langdurige toiletbezoeken. Tussen deze bezoeken door hebben we met een folder waarin een rondleiding stond, een aantal bijzondere gebouwen in de stad bezocht. Veel gebouwen in Kingston zijn van grijs leisteen gemaakt en doen erg Brits aan. Zo bezochten we twee kathedralen, een rechtbank en een aantal aparte woonhuizen. Natuurlijk moest er gefotografeerd en gefilmd worden, maar het weer werkte niet echt mee. Het bleef druppelen.
Weer terug in onze auto, moesten we ons haasten om om drie uur in Fort Henry te zijn voor de parade. Precies op tijd kwamen we aan. Fort Henry is een fort uit de jaren 40 van de 19e eeuw dat door de Britten is gebouwd om de Amerikanen uit de buurt te houden. De Amerikanen hebben het fort echter nooit aangevallen en na een grondige restauratie, is het fort weer als nieuw. In de zomermaanden werken er tientallen studenten als figurant en hen zagen we bezig met wat exercitieoefeningen en een aanval met kanonnen. Best leuk. In het fort waren ook diverse ruimtes van officieren en manschappen opnieuw ingericht zodat we een goed beeld kregen van het leven in het fort rond 1860. Helaas hield het op met zachtjes regenen en kwam het met bakken uit de lucht. Tijd om op te stappen.
Na wat boodschappen in een supermarkt, reden we naar een Canadian Tire voor een nieuw luchtbed. Die hadden ze genoeg en het duurde niet lang voordat we weer in het bezit waren van twee fatsoenlijke luchtbedden zodat er hopelijk weer fatsoenlijk geslapen kan worden.
Toen we weer terug waren op de camping, bleek de tent behoorlijk nat, ook binnen. Oorzaak was een grondzeil waardoor het water niet in de grond kon wegtrekken. Daarom werd het zeil snel onder de tent verwijderd en werd alles zoveel als mogelijk weer droog gemaakt. Ondanks dat het ophield met regenen, aten we wat simpels in de auto en hebben we ’s avonds weer gebruikt gemaakt van de laundry om te kunnen computeren.
Reacties