Quebec City – Ile d’Orleans v.v.

Toen we afgelopen nacht in ons tentje lagen hoorden we het hard regenen op de tent. Dat voorspelde niet veel goeds voor de volgende dag, maar toen we omstreeks half negen wakker werden scheen het zonnetje. Nicky’s slaapzak had het inmiddels ook begeven, dus dat wordt nog wat de komende weken. Omdat we vandaag een rondrit over Ile d’Orleans wilden gaan maken en dus in de buurt van Quebec bleven, boekten we een nacht op de camping bij. Na het ontbijt hebben we ons begeven in het drukke verkeer rondom de stad op weg naar het eiland in de Sint Lawrence rivier. Zodra we daar waren, was alle drukte achter de rug en reden we door het platteland. Geadviseerd door de boeken reden we tegen de klok in het eiland rond. Al meteen werd de auto aan de kant van de weg gezet voor wat foto’s van lieflijke boerderijtjes en graanvelden. Helemaal mooi was het uitzicht over de Sint Lawrence rivier met Quebec City op de achtergrond. Dat was in het dorpje Sainte Pétronille.

Bij een cafeetje dronken we thee en koffie op het terras. Het is erg goed wonen daar. Prachtige huizen die uitkijken op het water. Via Sint Laurent, waar we het kerkje bezochten, reden we door naar Saint Jean. Ook daar bezochten we een kerkje met een kerkhof met uitzicht op zee. Daar aten we onze laatste kaneelbroodjes op bij wijze van lunch. Helemaal aan de noordkant van het eiland ligt Saint François waar ze een grote uitkijktoren hadden gebouwd. Toen we daar bovenop stonden, hadden we een prachtig uitzicht over de rivier en het eiland en konden we kilometers ver weg kijken. Bij Saint Famille bezochten we nog eventjes een kaasboerderij.

Nadat we het eiland hadden gezien, zijn we naar het Parc de la Chute Montmorency gereden dat aan de overkant van Ile d’Orleans ligt. Uit de Lonely Planet hadden we begrepen dat een bezoek hier een dure grap kon worden, maar dat het allemaal ook gratis kon. Daarom parkeerden we onze auto niet op de parkeerplaats bij de waterval, maar een kilometer verder in een dorpje en zagen we af van een peperduur ritje met een kabelbaan.

De waterval konden we zo ook prachtig zien, zeker toen we helemaal naar voren, naar een uitzichtpunt, waren gelopen. Het water van de rivier Montmorency stort hier 80 meter naar beneden, maar het volume is niet zo groot. Op foto’s zagen we dat de waterval ’s winters op z’n mooist is, als ie helemaal is bevroren.

De terugrit naar de camping was een moeizame door het drukke verkeer dat behoorlijk vast stond. Om vijf uur waren we er echter door en konden we bij de tent genieten van een drankje. Omdat we nogal wat werk hadden met de foto’s, besloten we dat eerst te doen, voordat we gingen eten. Dat was een makkie vandaag omdat we het eten van gisteren konden opwarmen. ’s Avonds werd het flink kouder en zochten we onze toevlucht tot de auto waar we onder het genot van een drankje en een muziekje hebben zitten lezen. Om tien uur vonden we het bedtijd. We waren benieuwd of we zouden slapen met twee kapotte slaapzakken.