La Malbaie – Baie Sainte Catharine

Het was deze nacht lang niet zo koud als we hadden gevreesd. Dat kwam hoogstwaarschijnlijk door de bewolking. In ieder geval sliepen we deze nacht prima en lagen we maar liefst 11 en een half uur in bed! Tegen de morgen hoorden we het regenen op ons tentje, maar dat duurde niet lang. Toen we wakker werden was het zwaar bewolkt, maar droog. Toen we bijna klaar waren met het opruimen van het kamp begon het te regenen. Daarom ontbeten we in een campshelter.

In Pointe au Pic ligt een duur Fairmont hotel; het Manoir Richelieu, en dat wilden we wel eens gaan bekijken. Zoals veel Fairmont hotels in Canada is het gebouwd in de chateaustijl, maar dit exemplaar was veel minder geslaagd dan de hotels in Banff of in Quebec City. Binnen was het één en al luxe. Altijd leuk om even te bekijken. Ook altijd leuk is een toiletbezoek in een duur hotel. Het poept toch net even fijner daar dan op een camping toilet.

Bij een grote supermarkt in La Malbaie deden we weer inkopen voor een dag of twee. Meer kan niet vanwege de beperkte ruimte in de Jetta. Het was ondertussen wat harder gaan regenen. Omdat er verder in La Malbaie niet zo heel veel te zien was, zeker niet met dit weer, reden we verder naar het westen over Highway 138. In Baie Simeon dronken we koffie in een restaurantje voordat we doorreden naar onze eindbestemming voor vandaag. We wilden in Baie Sainte Catharine een walvissentoer boeken, maar het weer was zo slecht dat we daar van af zagen. Misschien dat het morgen beter weer zou zijn.

Met dit weer kon van kamperen vandaag geen sprake zijn. We zouden ziek worden van de kou. Daarom besloten we om voor het eerst, vanwege het weer, een motelletje te zoeken. Die zijn er genoeg en ook een minuscuul plaatsje als Baie Sainte Catharine bezit twee motels. We pikten de mooiste van de twee eruit en konden daar voor CAD 85,- exclusief belastingen terecht in een chaletje met uitzicht op de baai. Alles zag er piekfijn uit en dus besloten we daar te overnachten.

Nadat we spullen uit de auto in het chaletje hadden gezet zodat ze konden drogen, reden we naar de pier van vandaan cruises naar het Saguenay fjord en de walvissen startten. We reserveerden een plekje op een boot voor morgen om 10.00 uur. We gaan dan gedurende drie en een half uur op zoek naar walvissen en krijgen het spectaculaire fjord vanaf het water te zien. Nu maar hopen dat het weer beter is dan vandaag.

Vlakbij de pier ligt Pointe-Noire, een walvissen observatie- en educatiecentrum. Nadat we de entree van CAD 5,- hadden betaald, konden we over een boardwalk boven op de rotsen lopen. We waren nog maar net begonnen aan onze wandeling in de regen, toen we minstens 10 beluga’s zagen zwemmen. Vanwege hun witte kleur, waren de beluga’s goed te zien terwijl ze aan de oppervlakte zwommen en af en toe iets uit het water kwamen. Een prachtig gezicht. We vergaten dat het zo hard regende en bleven ze zo lang bekijken totdat ze uit het zicht waren verdwenen. In het educatiecentrum sprak men alleen maar Frans zodat we daar niet lang bleven. In plaats daarvan gingen we naar een overdekt platform waar vandaan we nog een paar beluga’s zagen.

Terug in ons chaletje, zetten we de verwarming aan, zomer of niet. We wilden het warm hebben. Dat lukte goed en lekker relaxed konden we computeren en televisie kijken.

Omdat we voor vandaag al inkopen hadden gedaan, kookten we in het chalet het eten. ’s Avonds na een douche gingen we lekker vroeg slapen.