Rivière du Loup – Mont Tremblant

Omdat het vannacht niet zo koud was, sliepen we alle twee de hele nacht door. Weer eens lekker om zonder kou te slapen. Wel waren we vroeg wakker omdat moeder natuur riep en de WC’s best een eindje van de tent verwijderd waren. Vandaag zou een echte reisdag worden. We wilden van Rivière du Loup helemaal naar Mont Tremblant rijden dat meer dan honderd kilometer boven Montreal ligt. Het kwam daarom niet verkeerd uit dat we zo vroeg wakker waren. Al om kwart voor negen reden we van de camping weg en tankten de auto vol. Daarna reden we Highway 20 op en maakten al snel veel kilometers omdat het zo rustig was op de snelweg. Met de cruise control op 120 kilometer per uur, zaten we wel 20 kilometer boven de maximum snelheid, maar zo snel reed iedereen hier. Alleen jammer dat we met dit mooie weer de hele dag in de auto zouden zitten.

Voorbij Quebec, dat meer dan 200 kilometer van Rivière du Loup ligt, stopten we voor het eerst. We kochten een koffie en thee en dronken dat op, op de parkeerplaats naast de snelweg. Daarna verder naar Montreal. Dit deel van de route hadden we een dag of tien geleden ook al afgelegd. Karren dus maar. Er was sowieso niet zo veel bijzonders te zien vanaf de snelweg. Dat is de prijs die je betaald om snel ergens te willen zijn.

In de buurt van Montreal werd het verkeer heel erg druk. Regelmatig stonden we stil en moesten erg alert zijn op idiote Quebecois die lak hebben aan alle verkeersregels. Niet alleen de snelheid wordt consequent genegeerd, maar men schijnt er plezier in te hebben om, zonder richting aan te geven, plotseling van rijstrook te veranderen, of daar nu wel of geen voertuig rijdt. We twijfelen ernstig of Quebecois examen moeten doen voor hun rijbewijs of dat ze zo’n papiertje krijgen bij een pak zeep of iets dergelijks. We zetten in op dat laatste. Toen we Montreal voorbij waren, dachten we dat het verkeer wat minder zou worden, maar we moesten nog langs de stad Laval. Ondanks dat niemand ooit van deze stad heeft gehoord, is het de derde stad in Quebec, na Montreal en Québec City. Hier was het verkeer zo mogelijk nog dichter en we reden enkele tientallen kilometers in een file.

Pas voorbij Laval stroomde het verkeer beter door en waren we rond een uur of half vier in de buurt van Mont Tremblant. Via de autoradio hadden we gehoord dat het morgen zou gaan regenen en in de lucht verschenen steeds meer wolken. We besloten daarom niet te kamperen, maar een motelletje te zoeken. Uit een gids die we bij het bezoekerscentrum hadden gehaald, zagen we een leuk motel dat we prompt langs de weg zagen liggen. Even naar binnen om te kijken. Toen we de kamers zagen, waren we meteen verkocht. Zulke grote en luxe kamers hadden we nog nooit gezien. De kamers hadden een keukentje en zelfs een elektrische open haard. De prijs was wel wat hoger dan gedacht, maar we besloten ons zelf te trakteren en boekten een kamer.

Daarna was het tijd om eens wat te gaan bekijken. We hadden de hele dag in de auto gezeten en waren allebei toe aan wat beweging. We reden daarom het park in en kwamen uit bij het Tremblant Resort Village. Dit dorp is helemaal gebouwd om de drie miljoen toeristen per jaar te huisvesten en te vermaken. Het is nog niet zo heel oud, maar zag er leuk uit. Zeker nu de zon nog scheen. We hadden geluk want er was een festival gaande met muzikanten uit de hele wereld. Overal in het dorp stonden podia waar bandjes speelden. Met een gratis kabelbaan konden we naar het hoogste punt in het dorp waarna we weer naar beneden konden lopen langs allerlei winkeltjes, barretjes en restaurantjes. Erg gemaakt allemaal maar wel leuk.

Tegen zessen reden we naar ons motel en kookten ons diner. Dat moest buiten gebeuren omdat we in de chique kamer niet mochten roken, laat staan koken.

’s Avonds genoten we in onze mega kamer van de open haard en het feit dat we een grote en luxe badkamer hadden en natuurlijk een kingsize bed!