Hope - Hells Gate vv
We lagen lekker te slapen toen we allebei wakker werden van de harde regen op het dak van ons campertje. Dat was niet voorspeld! Een groot deel van de nacht bleef het regenen. Daarna drupte de boom waaronder we stonden tot ’s morgens vroeg door. Toch sliepen we heerlijk want pas om half tien werden we wakker. Omdat we zo laat uit bed waren, reden we pas om elf uur van de camping af voor ons eerste uitje.
Iets buiten Hope liggen de Othello Tunnels en die waren ons doel. Deze tunnels zijn in het begin van de 20e eeuw geboord voor de Kettle Valley Railway (inderdaad, dezelfde lijn als waar we twee dagen eerder met een stoomloc overheen waren gereden). ’s Winters had men echter zoveel werk aan alle sneeuw en landverschuivingen, dat de lijn in 1959 werd opgeheven. De tunnels waren nu te belopen. Het traject liep hier dwars door de Coquihalla canyon en die was het bezoek zeker waard. Drie kwartier lang liepen we door de tunnels en de stukken daar tussen. Toch knap dat men zoiets aan heeft kunnen leggen.
Onze volgende bestemming was het plaatsje Yale op zo’n 20 kilometer van Hope. Daar stond een kerkje uit 1863 welk helemaal gerestaureerd was. We hadden weinig moeite het kerkje te vinden, want Yale is niet meer dan een paar gebouwen. In het kerkje werden we verwelkomd door een meisje in een ouwe soepjurk die ons op nog wat details wees. Toch aardig zoals men hier overal wel vrijwilligers vind voor dit soort dingen.
Over de Highway #1 reden we oostwaarts naar Hells Gate. Hier stroom de Fraser rivier door een nauwe canyon en daardoor staat er een behoorlijke stroming. Volgens de verhalen gaat er per seconde 2 keer meer water door dan bij de Niagara Falls. Om één en ander goed te kunnen zien, moesten we met een kabelbaan naar beneden. Wel een duur geintje, een kaartje kostte 14 dollar. Eenmaal beneden bleek het allemaal één grote commerciële bedoeling en de canyon viel ons een beetje tegen. De rivier stroomde niet half zo ruw als we hadden verwacht. We aten wat en keken rond in een museumpje en buiten op een hangbrug, maar we hadden het na een uurtje toch wel gezien.
Op de weg terug kochten we nog wat drank en wat kersen en reden naar de camping. Daar hadden we nu een andere plek zodat we ook op de riolering waren aangesloten. Natuurlijk werd de internetverbinding weer druk gebruikt en moesten de foto’s op de laptop.
Reacties