Camper inleveren

De laatste uren met ons campertje zijn aangebroken. Na het ontbijt werd alles nog eens goed nagekeken en konden we op weg naar Fraserway. Ron had de route op de kaart helemaal uitgetekend omdat we in de spits dwars door Vancouver moesten rijden. Zodra we de camping afreden, ging het al verkeerd omdat een straat waarover we moesten, alleen toegang tot de Highway #1 gaf, anders dan op de kaart stond afgebeeld. Toch reden we niet al te veel om. Wel was er onderweg nog wat stress omdat de Canadese overheid niet de moeite had genomen om ook maar één bord langs de weg te plaatsen. We moesten de weg zien te vinden door straatnamen op een eenvoudige kaart terug te vinden. Het lukte gelukkig wel en nadat we de tank van het campertje een laatste keer vol hadden gegooid, reden we het terrein van de verhuurder op. Het was er een complete camperverhuurfabriek; de campers die terug werden gebracht stonden in rijen van drie. 

Ook wij parkeerden het voertuig en gingen naar binnen. Daar bleek dat we bij de auto hadden moeten blijven voor de inspectie. Wij dus weer naar buiten. De inspectie gaf geen problemen. Wel zouden we de schade aan de spiegel voor moeten schieten totdat één en ander geregeld was met de veroorzaker. Dat was voor ons geen probleem, maar we schrokken toch wel toen we hoorden dat de spiegel maar liefst CAD 290 kostte en het arbeidsloon CAD 90. Een complete afzetterij! Het gaf ons een zuur smaakje aan een voor de rest perfect verlopen huurperiode. Hopelijk krijgen we het geld snel terug gestort. Ook moesten we de extra gereden kilometers afrekenen. We hadden maar liefst 4.500 kilometer gereden en moesten daarom meer dan CAD 1.000 afrekenen. Als onze Visa kaart dat allemaal maar aan kan.

Na wat wachten, werden we met een shuttlebus naar het door ons, via Internet geboekte, St. Regis gebracht. Dat was dan weer wel mooi van Fraserway. Om ongeveer half een konden we inchecken. Dat was zo gebeurd zodat we meteen de stad in konden. Na een lunch bij Subway moesten er eerst wat inkopen worden gedaan. Nicky moest een nieuwe lenskap voor haar telelens en Ron wilde nog een goeie onderbroek kopen. Vlak bij het hotel vonden we het Pacific Centre, waar we allebei deze dingen snel vonden.

Daarna zijn we naar Canada Place gelopen waar we een tijd hebben staan kijken hoe twee grote cruiseschepen klaar werden gemaakt voor een reis. Leuk om te zien hoe al die rijke stinkerds met veel te veel bagage inschepen. Na een bezoek aan onze favoriet Starbucks, liepen we naar Gastown. Er was in de vier jaar tijd dat we hier waren niets veranderd. Souvenirwinkel na souvenirwinkel en veel restaurantjes en barretjes. In één zo’n barretje dronken we wat voordat we om een uur of zes naar een foodcourt liepen voor het diner. Bij een Chinees kregen we voor amper vijftien dollar ieder een groot bord heerlijk eten en een drankje. Elk dorp en stad zou verplicht een foodcourt moeten hebben. Je kunt er heerlijk en erg goedkoop eten.

Met een volle buik, liepen we terug naar het hotel om even uit te rusten. We zouden deze avond namelijk ook nog naar een groot vuurwerk gaan kijken dat in English Bay werd afgestoken ter gelegenheid van een wedstrijd in vuurwerk afsteken tussen Canada, Zweden en China. Deze avond zouden de Chinezen laten zien wat ze in huis hadden. Omdat zij het vuurwerk hebben uitgevonden, verwachtten wij er veel van. Om kwart voor negen liepen we naar English Bay, samen met 300.000 anderen. Het was gigantisch druk en diverse straten waren afgesloten voor het gemotoriseerde verkeer om al die voetgangers ruimte te geven. Na wat zoeken vonden we op het strand een perfect plekje om de vuurwerkshow te zien. Klokslag tien uur begonnen de Chinezen bescheiden met hun show, maar gaandeweg werd het vuurwerk steeds uitbundiger. De harde Chinese muziek en nog wat klassieks van Wagner, maakte de show compleet. De Chinezen stelden ons niet teleur. Hun show van 25 minuten was geweldig. We genoten volop.

Ook leuk was de tocht terug naar het hotel. We liepen weer tussen een paar honderdduizend mensen. Overal waar je keek zag je alleen maar een mensenmassa. Toch waren we in ongeveer een half uurtje terug in het hotel, waar het tijd was om te gaan slapen na een heerlijke verkoelende douche, want het was nog steeds erg warm.