Bijna elke verre reis begint voor ons met de trip naar Schiphol. Immers daar vandaan vertrekken de lange intercontinentale vluchten meestal. Ook dit jaar stappen we op Schiphol in het vliegtuig. Nog niet vandaag, maar omdat we op zaterdag erg vroeg vliegen en we de stress van de reis naar het vliegveld willen vermijden, hadden we een hotelkamer in het Citizen M hotel op Schiphol geboekt en reisden we een dag eerder naar het vliegveld. Dat we daar goed aan hadden gedaan bleek toen de reis van Helmond naar Schiphol uitmondde in een lange en vervelende aangelegenheid. In Helmond stapten we in een gammele boemel die al ver over z’n houdbaarheidsdatum heen was en werden daar al snel geconfronteerd met een zeer chagrijnige hoofdconductrice. De dame, die ook al ver over haar houdbaarheidsdatum was, had er problemen mee dat we onze tassen op de bank hadden gezet. Er was in de coupé echter nergens plek om die tassen ergens anders neer te zetten, maar mevrouw was van mening dat we dan maar op het balkon moesten gaan zitten. Daar hadden we echter geen zin in omdat je daar alleen op een hard krukje kunt gaan zitten. Ze bleef bij ons terugkomen om te zeuren over onze koffers. Gelukkig waren we in een kwartiertje in Eindhoven en waren we van deze feeks verlost.
In Eindhoven stapten we op de trein naar Schiphol. Je zou verwachten dat zo’n trein is ingericht voor mensen met grote tassen of koffers. Niet dus. Daardoor moesten we ieder op een aparte bank gaan zitten zodat de tas naast ons op de grond kon staan en zaten we een heel eind van elkaar af. In de trein hoorden we dat vanwege een wisselstoring de trein niet verder reed dan Utrecht. Daar zouden we moeten overstappen op de trein naar Alkmaar en overstappen in Duivendrecht naar het vliegveld. Dat werd dus 3 keer overstappen in plaats van 1 keer.
In Utrecht misten we de bedoelde trein en moesten een kwartier wachten op de volgende. Om op Schiphol te komen moesten we nu bij de Arena in Amsterdam overstappen. Toen we daar echter uit de trein waren gestapt, werd omgeroepen dat reizigers naar Schiphol de trein naar Duivendrecht moesten nemen en daar overstappen. Dat zou 4 keer overstappen worden! We besloten dat we het geklungel van de NS beu waren en namen bij de Amsterdam Arena een bus die ons in een half uur op Schiphol afzette. Al met al waren we twee uur en drie kwartier bezig geweest om op onze bestemming te komen. Hadden we deze reis op dezelfde dag als we vlogen moeten maken, dan hadden we onze vlucht gewoon gemist! NS bedankt voor deze lange en zeer oncomfortabele reis.
Nadat we bij het Citizen M waren ingecheckt, gingen we eerst een lekkere cappuccino drinken bij Starbucks. We wilden daarna naar het panoramaterras om even naar de vliegtuigen op de platformen te kijken. Dat werd een hele onderneming want we konden dat terras niet meer vinden, ondanks dat we daar al vaak waren geweest. Het bleek dat Schiphol op die plek aan het uitbreiden was waardoor er niet veel meer van het terras overbleef. Toen we het overgebleven deel eindelijk hadden gevonden keken we daar een tijdje naar de aankomende en vertrekkende vliegtuigen. Altijd leuk om te zien.
Neefje Jan en zijn vrouw waren ook op het vliegveld. Zij zouden deze dag naar Zuid Afrika vliegen en hen zochten we op bij de incheckbalie. Nadat we hen hadden uitgezwaaid, kochten we bij de Albert Heijn wat eten voor het diner en gingen naar onze kamer. Gezeten op het grote bed aten we en waren voor het eerst deze reis druk met de gemaakte foto’s, een ritueel dat zich elke avond wel zal gaan herhalen. We gingen op tijd slapen want de volgende dag zou de wekker al om half zeven af gaan en zou onze reis pas echt gaan beginnen.
Reacties