We zijn op de helft
Gôh, wat was het koud afgelopen nacht. We hadden 's nachts niet het benul om een extra deken op onze slaapzak te leggen en lagen te bibberen in ons bedje. We waren er dan ook niet zo rauwig om, om op te staan. De weersvoorspelling was niet goed, maar toen we omstreeks kwart voor acht vertrokken was het eigenlijk best lekker. Helaas bleef dat niet lang het geval. Toen we net Clarrion uit waren begon het te regenen en moesten we onze regenjassen aantrekken.
De etappe van deze dag was een speciale. We moesten ruim 26 kilometer lopen maar de eerste 18 daarvan zouden we helemaal niks van bewoning tegenkomen. Tijd voor reflectie, aldus onze reisgids. De hoeveelheid regen viel gelukkig mee en al gauw hadden we het warm in de regenkleding.
We waren blij verrast toen we halverwege de 18 kilometer leegte een geïmproviseerd koffietentje passeerden. Natuurlijk stopten we voor een kop koffie. Meteen vierden we dat we halverwege onze pelgrimage waren. We hadden er ongeveer 400 kilometer op zitten sinds ons vertrek twee en een halve week geleden vanuit Saint Jean Pied de Port.
Even na onze pauze kwamen we Sandra weer tegen op de route. Met haar liepen we naar het eerste plaatsje. Daar dronken we weer een kop koffie en kletsten wat bij. Na deze stop kwamen we langs een verkeersweg te lopen. Het landschap was ook wat veranderd. De kale akkers hadden plaats gemaakt voor een golvend terrein van gras en bos. Dat lijkt toch wat lekkerder weg. Het pad was redelijk en we schoten goed op. Er waren nauwelijks hoogteverschillen.
Tegen tweeën kwamen we in Terradillos de los Templarios aan, onze eindbestemming voor deze dag. Dat bleek een onbeduidend plaatsje dat echt geen nadere verkenning behoefde. In de door ons uitgezochte albergue kregen we ieder een bed op een kamer van vijf. Even later kwamen ook Armand en Sandra de kamer op lopen.
De rest van de middag zaten we in het restaurant/bar. Eerst aten we er wat en daarna zaten we met een drankje wat te kletsen met andere pelgrims. Ook 's avonds aten we in de albergue. Behalve de onze bekende pelgrims maakten we er ook kennis met drie anderen en het werd heel erg gezellig aan tafel. Het was dan ook wat later voordat Ron aan dit blogstukje begon.
De etappe van deze dag was een speciale. We moesten ruim 26 kilometer lopen maar de eerste 18 daarvan zouden we helemaal niks van bewoning tegenkomen. Tijd voor reflectie, aldus onze reisgids. De hoeveelheid regen viel gelukkig mee en al gauw hadden we het warm in de regenkleding.
We waren blij verrast toen we halverwege de 18 kilometer leegte een geïmproviseerd koffietentje passeerden. Natuurlijk stopten we voor een kop koffie. Meteen vierden we dat we halverwege onze pelgrimage waren. We hadden er ongeveer 400 kilometer op zitten sinds ons vertrek twee en een halve week geleden vanuit Saint Jean Pied de Port.
Even na onze pauze kwamen we Sandra weer tegen op de route. Met haar liepen we naar het eerste plaatsje. Daar dronken we weer een kop koffie en kletsten wat bij. Na deze stop kwamen we langs een verkeersweg te lopen. Het landschap was ook wat veranderd. De kale akkers hadden plaats gemaakt voor een golvend terrein van gras en bos. Dat lijkt toch wat lekkerder weg. Het pad was redelijk en we schoten goed op. Er waren nauwelijks hoogteverschillen.
Tegen tweeën kwamen we in Terradillos de los Templarios aan, onze eindbestemming voor deze dag. Dat bleek een onbeduidend plaatsje dat echt geen nadere verkenning behoefde. In de door ons uitgezochte albergue kregen we ieder een bed op een kamer van vijf. Even later kwamen ook Armand en Sandra de kamer op lopen.
De rest van de middag zaten we in het restaurant/bar. Eerst aten we er wat en daarna zaten we met een drankje wat te kletsen met andere pelgrims. Ook 's avonds aten we in de albergue. Behalve de onze bekende pelgrims maakten we er ook kennis met drie anderen en het werd heel erg gezellig aan tafel. Het was dan ook wat later voordat Ron aan dit blogstukje begon.
Reacties